Zestaw 4

1. Definicja ruchu jednostajnego po okręgu.

Ruch po okręgu jest jednostajny, jeżeli prędkość kątowa punktu poruszającego się po okręgu nie zmienia się.

2. Jaki jest pęd układu ciał, jeśli wypadkowa sił zewnętrznych działających na nie jest równa zero? Jaka jest jednostka pędu?

Jeśli wypadkowa sił nie jest równa zero to pęd zmienia się. Jednostką pędu jest kg*m/s

3. Energia kinetyczna bryły sztywnej.

Energia kinetyczna układu złożonego z n elementów (a takim układem jest bryła sztywna, można ja opisywać jako układ sztywno połączonych, bardzo małych elementów, traktowanych jako punkty materialne) jest sumą ich energii kinetycznych: E_k=m₁v₁²/2 + m₂v₂²/2 + … + m_nv_n²/2

4. Od czego zależy natężenie fali i w jakich jednostkach się wyraża?

Natężenie fali to stosunek energii przenoszonej przez falę w jednostce czasu przez powierzchnię S ustawioną prostopadle do kierunku rozchodzenia się fali, do wielkości tej powierzchni (to energia przeniesiona przez falę w jednostce czasu przez jednostkową powierzchnię): I=E/tS Jednostka to W/m².

5. W jakiej przemianie gazowej energia mechaniczna równa jest zero?

6. Równanie stanu gazu doskonałego.

Równanie stanu gazu określa związek pomiędzy trzema parametrami gazu znajdującego się w szczelnym naczyniu (masa gazu nie zmienia się): pV/T=const.

7. Co to jest temperatura krytyczna? Narysować izotermy gazu doskonałego.

To temperatura, powyżej której dana substancja może znajdować się tylko w stanie

gazowym, tzn. niemożliwe jest skroplenie gazu pomimo wzrostu ciśnienia.

Izotermy gazu doskonałego:

8. Do akumulatora, na którego końcach panuje napięcie 12V podłączono opornik. Co się stanie z napięciem tego akumulatora? Odpowiedź uzasadnić.

Po podłączeniu opornika napięcie spadnie. Opornik jest po prostu rezystorem, na którym następuje spadek napięcia i który przy przepływie prądu zamienia energię elektryczną w ciepło.

9. Całkowite wewnętrzne odbicie.

To zjawisko fizyczne zachodzące dla fal, szczególnie dla światła, występujące na granicy ośrodków o różnych współczynnikach załamania. Jeśli przejście zachodzi z ośrodka 1, w którym szybkość rozchodzenia się światła jest mniejsza od ośrodka 2, w którym ta szybkość jest większa, to kąt załamania w ośrodku 2 jest większy od kąta padania w ośrodku 1. Zwiększając kąt padania, dochodzi się do takiej jego wartości, której w ośrodku 2 odpowiada kąt 90^o. Dla większych kątów padania następuje już tylko odbicie na granicy obu ośrodków - światło nie przedostaje się do drugiego ośrodka (następuje całkowite wewnętrzne odbicie).

10. Reakcja rozpadu

Rozpadem promieniotwórczym nazywamy samorzutnie zachodzącą przemianę jądra, w wyniku której emituje ono cząstkę α, elektron (promieniowanie β) lub falę elektromagnetyczną (promieniowanie γ), przechodząc w inne jądro lub w to samo jądro, lecz w niższym stanie energetycznym. Rozpady promieniotwórcze dzieli się na poszczególne typy w zależności od rodzaju cząstek emitowanych:

Rozpad a :
Podczas tego rozpadu emitowana jest cząstka a. Strumień cząstek a emitowany podczas rozpadu promieniotwórczego nazywa się promieniowaniem a.

Rozpad b- :
Podczas tego rozpadu emitowana jest cząstka b-. Jest to elektron. Strumień cząstek b- emitowany podczas rozpadu promieniotwórczego nazywa się promieniowaniem b-.

Rozpad b+ :
Podczas tego rozpadu emitowana jest cząstka b+. Jest to pozytron. Strumień cząstek b+ emitowany podczas rozpadu promieniotwórczego nazywa się promieniowaniem b+.

Rozpad g:
Podczas tego rozpadu emitowana jest cząstka g. Jest to pozytron. Strumień cząstek g emitowany podczas rozpadu promieniotwórczego nazywa się promieniowaniem g.

---