-
PRAWO HANDLOWE - to zespół norm, z natury należących przede wszystkim do prawa cywilnego, które regulują organizację (ustrój) przedsiębiorców oraz stosunki zobowiązaniowe, powstające między nimi oraz między nimi, a innymi osobami w obrocie gospodarczym wewnętrznym (krajowym) i międzynarodowym (w handlu zagranicznym).
-
PRZESŁANKAMI UPADŁOŚCI PRZEDSIĘBIORCY mogą być:
faktyczne zaprzestanie płacenia długów przez dłużnika;
nadmierne zadłużenie dłużnika, będącego osobą prawną oraz spółki jawnej i komandytowej w likwidacji;
długotrwałe wstrzymanie płacenia długów (argument a contrario z art. 2 pr. upadł.)
Tylko takie zaprzestanie płacenia długów stanowi podstawę ogłoszenia upadłości, które świadczy o niemożności (subiektywna niemożliwość) płacenia zobowiązań pieniężnych. Do istoty zaprzestania płacenia długów należy bowiem brak środków płatniczych u dłużnika, nie zaś stan czynny i bierny jego majątku.
Stan nadmiernego zadłużenia zachodzi wówczas, gdy sporządzony bilans przedsiębiorcy będącego osobą prawną lub spółką jawną i komandytową w likwidacji zamyka się saldem ujemnym, tj. majątek ich nie wystarcza na zaspokojenie długów.
Można przyjąć, że długotrwałe wstrzymanie płacenia długów stanowi podstawę do ogłoszenia upadłości tylko wtedy, gdy wstrzymanie płacenia długów jest równoznaczne z zaprzestaniem płacenia długów.
PRZESŁANKĄ WARUNKUJĄCĄ WSZCZĘCIE POSTĘPOWANIA UKŁADOWEGO jest fakt zaprzestania płacenia długów , przy czym chodzi o fakt już zaistniały bądź przewidywany (realnie) w najbliższej przyszłości, a ponadto wywołany wyjątkowymi i niezależnymi od przedsiębiorcy okolicznościami. W istocie przesłanka wszczęcia takiego postępowania jest więc niemożliwość spełnienia ciążących na przedsiębiorcy świadczeń z powodu aktualnego lub przewidywalnego braku środków płatniczych na ten cel.
-
Ogłoszenie upadłości przedsiębiorcy następuje na wniosek (art.9 pr.upadł.), który powinien odpowiadać warunkom pisma procesowego i zawierać dane określone w powołanych przepisach, w tym także w art.9 pr. upadł. Właściwy rzeczowo do przeprowadzenia postępowania upadłościowego jest sąd rejonowy - sąd gospodarczy, który orzeka w składzie trzech sędziów zawodowych. Data postanowienia sądu jest data ogłoszenia upadłości. Sąd wyznacza sędziego komisarza i syndyka upadłości. Syndyk obejmuje majątek upadłego, zarządza nim i przeprowadza jego likwidację. Z kolei sędzia - komisarz kieruje postepowaniem, nadzoruje czynności syndyka i określa czynności, których syndykowi nie wolno wykonywać.
-
Spółkę akcyjną może zawiązać jedna albo więcej osób. W spółce jednoosobowej jedyny akcjonariusz wykonuje wszystkie uprawnienia walnego zgromadzenia. Jedynym założycielem spółki akcyjnej nie może być tylko jednoosobowa spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.
Aby założyć spółkę akcyjną należy kolejno:
Sporządzić i podpisać statut (koniecznie w formie aktu notarialnego- inaczej będzie on nieważny!).
Objąć wszystkie akcje (akcjonariusze muszą zobowiązać się co do ilości obejmowanych akcji- także w formie aktu notarialnego),
Podpisać akt założycielski spółki (w formie aktu notarialnego- założyciele wyrażają zgodę na powstanie spółki oraz na treść statutu)
Wnieść wkłady na pokrycie całego kapitału zakładowego,
Ustanowić zarząd i radę nadzorczą,
Wpisać spółkę do rejestru.
Spółka ta powstaje i uzyskuje osobowość prawną z chwilą wpisania jej do rejestru sądowego - wcześniej jest spółką akcyjną w organizacji. Pod tym pojęciem rozumie się spółkę akcyjną od momentu jej zawiązania (czyli od momentu objęcia wszystkich akcji) do momentu wpisu spółki do rejestru. Do chwili ustanowienia zarządu spółka w organizacji jest reprezentowana przez wszystkich założycieli działających łącznie albo przez pełnomocnika ustanowionego jednomyślną uchwałą założycieli.
-
Od 1 stycznia 2001 roku przedstawiciele wolnych zawodów np. lekarze, prawnicy mogą prowadzić działalność gospodarczą w formie spółki partnerskiej. Wolne zawody należą do najbardziej dynamicznych grup zawodowych w Polsce i dlatego ustawodawca wprowadził nowy typ spółki, która przeznaczona jest wyłącznie dla tej grupy zawodowej. Nowa spółka partnerska ma umożliwić tworzenie małych i średnich firm, zdolnych do podejmowania poważnych działań gospodarczych. Spółką partnerską jest spółka osobowa utworzona przez wspólników (partnerów) w celu wykonywania wolnego zawodu w spółce prowadzącej przedsiębiorstwo pod własną firmą. Ponieważ spółka ta należy do spółek osobowych (podobnie jak spółka jawna czy komandytowa) wspólnikami tej spółki mogą być wyłącznie osoby fizyczne, ale w przypadku spółki partnerskiej mogą to być wyłącznie osoby reprezentujące wolny zawód!
Należą do nich: adwokat, aptekarz, biegły rewident, broker ubezpieczeniowy, doradca podatkowy, księgowy, lekarz, lekarz stomatolog, lekarz weterynarii, notariusz, pielęgniarka, położna, radca prawny, rzecznik patentowy, rzeczoznawca majątkowy oraz tłumacz przysięgły, (do tej grupy w przyszłości dołączą osoby prowadzące działalność artystyczną, dziennikarską, edukacyjną, naukową, czy zajmujące się zarządzaniem nieruchomościami bądź ich pośrednictwem - chodzi o zawody, których wykonywanie wymaga uzyskania dyplomu ukończenia studiów wyższych lub zdania odpowiedniego egzaminu). Spółka partnerska może być zarządzana tak jak spółka jawna (tzn. w zasadzie przez wszystkich partnerów) albo jak spółka z o.o. (tzn. poprzez wybrany zarząd, przy czym wspólnikom pozostającym poza zarządem przysługiwałyby wówczas uprawnienia rady nadzorczej).
-
Spółka z.o.o, która jest osobą prawną działa przez organy (zarząd, rada nadzorcza, zgromadzenie wspólników). Kieruje nią zarząd (reprezentuje spółkę wobec innych osób i prowadzi jej sprawy), ale dla kontroli jego posunięć mogą być też powołane: rada nadzorcza i komisja rewizyjna. Podejmowanie ważniejszych decyzji jest pozostawione w kompetencji zgromadzenia wszystkich wspólników. Jedną z takich decyzji jest na przykład zatwierdzenie przez zgromadzenie sprawozdania finansowego oraz bilansu spółki i ustalenie podziału zysku między wspólników lub ustalenia obowiązku wyrównania strat, jeśli się pojawiły.
Powołanie organów spółki. Powołania władz spółki można dokonać w umowie lub w późniejszym czasie w sposób w umowie wskazany. Jednakże zarząd musi być powołany przed zgłoszeniem spółki do rejestru przedsiębiorców, bo to on w imieniu spółki dokonuje zgłoszenia. W spółce z oo. jedynym organem niezbędnym do jej działania jest zarząd. Inne organy: rada nadzorcza lub komisja rewizyjna mogą, ale nie muszą zostać wybrane (przepisy przewidują wyjątek od tej zasady w przypadku spółki z dużą liczbą wspólników (ponad 25) lub kapitałem wyższym niż 500.000zł.
-
Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:
1) wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe),
2) plastyczne,
3) fotograficzne,
4) lutnicze,
5) wzornictwa przemysłowego,
6) architektoniczne, architektoniczno - urbanistyczne i urbanistyczne,
7) muzyczne i słowno-muzyczne,
8) sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne,
9) audiowizualne (w tym wizualne i audialne).
Prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.
-
SPÓŁDZIELNIA (kooperatywa) jest dobrowolnym, o nieograniczonej liczbie członków i zmiennym funduszu udziałowym zrzeszeniem powołanym do prowadzenia działalności gospodarczej. Może ona także prowadzić działalność społeczną i oświatowo-kulturalną na rzecz swoich członków i środowiska. Jeśli spółdzielnia prowadzi działalność gospodarczą, to jest w rozumieniu prawa handlowego przedsiębiorcą. Działalność gospodarczą realizują zwłaszcza spółdzielnie handlowe i rzemieślnicze.
-
Umowa najmu jest umową wzajemną, odpłatną (umówiony czynsz), konsensualną i zobowiązującą, którą strony mogą zawrzeć na czas oznaczony lub nie oznaczony. Jej przedmiotem jest używanie rzeczy ruchomych lub nieruchomości oraz ich części, ale z istotnym zastrzeżeniem, że chociaż treść tego uprawnienia może być różnie określona, to nie uprawnia jednak ani do pobierania z niej pożytków, ani do całkowitego jej zużycia. Przedmiotem najmu nie mogą być ani prawa, ani dobra niematerialne. Natomiast umowa dzierżawy zobowiązuje wydzierżawiającego do oddania dzierżawcy, celem używania, przedmiotu dzierżawy (rzeczy lub prawa) na czas oznaczony lub nie oznaczony, ale (w przeciwieństwie do umowy najmu) z prawem pobierania pożytków, jakie przedmiot ten może przynosić, a dzierżawcę zobowiązuje do świadczenia czynszu.
Podstawowe różnice między najmem, a dzierżawą:
przedmiotem dzierżawy może być tylko rzecz przynosząca z natury swej lub przeznaczenia pożytki;
przedmiotem dzierżawy mogą być równiesz prawa, których wykonywanie przynosi pożytki;
czynsz za dzierżawę może być oznaczony nie tylko w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju, lecz także w ułamkowej części pożytków.