M. Piszczek - Terapia przez sztukę, ^v^ UCZELNIA ^v^, ^v^ Oligofrenopedagogika ^v^


Terapia przez sztukę. Część II

Terapia ta wiąże się z przedstawienie emocji za pomocą sztuki. Jest to szczególnie ważne dla osób, które mają trudności językowe. Każde spotkanie powinno mieć zbliżoną strukturę:

Temat zajęć wybiera terapeuta na podstawie:

Rysunek hest rezultatem ruchu, przełamanie oporu nad ekspresją. Na podstawie ruchu możemy nauczyć się doświadczać siebie, stać się jednostką zintegrowaną. Zinkler, 3 stadia doświadczania siebie:

  1. przełamanie oporu przed rysowaniem, prymitywne rysunki, schematyczna treść

  2. rysunki są bardziej odważne, pokrywają całą kartkę, kształty.

  3. rozwinięte są tematy, zintegrowane w całość schematy.

Rysunki tak jak uczucia- od fragment. Do integracji. Terapia przez sztukę pozwala poznać, uporządkować, wyrazić uczucia. Jest szansą złożonego rozwoju, doświadczenia świata i siebie samego.

2. Ruch muzyka, improwizacja.

Wszelkie działanie twórcze rozpoczyna się od ruchu, dlatego ruch i muzyka są nieodzowne w terapii. Plan zajęć należy ułożyć tak, aby na początku pobudzić umiejętności twórcze dziecka. Ważny jest dobór muzyki preferowanej przez dziecko, struktura zajęć powinna być tak pomyślana, żeby nie stanowić celu samego w sobie. Powinny jedynie zachęcić dziecko do twórczego eksperymentowania, wyrażenia własnych uczuć.

3. Słowa intonacje gesty.

Intonujemy dane słowa w wybrany sposób, podpieramy je gestem.

  1. Nazwy kolorów- intonacja i gesty.

  2. Kolory- sprawdzenie znaczenia danego koloru, , wykorzystanie koloru,

  3. Bazgroty- bazgroty rozwijają się z czasem prób, opowiadanie na temat tego, co powstało, komentarz, werbalizacja.

  4. Dotyk i rzeźba:

    1. materiały o róznej fakturze

    2. tworzywa przekształcalne

  1. Spostrzeganie siebie:

Ćwiczenia dla dzieci, które mają trudności w wyrażaniu swojej tożsamości, swoich marzeń oraz oczekiwań.

  1. Praca w parach

Ćwiczenia dla dzieci i rodziców. Służą do zaobserwowania relacji występujących między rodzicami a dziećmi. Można np.:

Dziecko- terapeuta, dziecko- dziecko, dziecko niepełnosprawne zdrowy rówieśnik.

  1. Zajęcia grupowe- w grupach niewielkich 3- 8 osób, zapoznanie z regułami , omówienie wyniku końcowego. Podczas zajęć możemy zaobserwować przebieg interakcji w grupie i role podejmowane przez poszczególnych uczestników.

  2. Wspomnienia z dzieciństwa i rysunki rodziny - ćwiczenia dla dzieci, które mają aktualnie trudną sytuację rodzinną.

NASZE EMOCJE CZĘSTO NAS …..ZASKAKUJĄ.

Maria Piszczek

„ Gdzie w swoim ciele czujesz szczęście?

Jak okazujesz to, że jesteś szczęśliwy?”

Pytania wykorzystywane w terapii młodzieży.

Dziecko, które ma prawidłowy rozwój emocjonalny:

Między 2-3 r. z następuje wzrost zdolności komunikacji i zdolność do rozumienia innych. Dziecko kontroluje jakościowo własne emocje. Staje się ono zdolne do:

Między 2 a 4 r. ż., dziecko nabiera znacznej biegłości w droczeniu się, żartowaniu z innych, potrafi się ono dzielić emocjami z innymi. Wzrost mdolności i skłonności dziecka do mówienia innym o własnych uczuciach i refleksja nad nimi pełnią poważną rolę w dalszym rozwoju emocjonalnym, ponieważ: pozwala zrozumieć zachowania innych i zdystansowac się do nich. Umożliwia dzielenie się swoimi osobistymi doświadczeniem świata.

Pracy nad zmodyfikowaniem rozwoju emocjonalnego dziecka nie można rozpocząć bez zidentyfikowania metod, które zapewniają mu poczucie bezpieczeństwa i pozwalają odczuwać radość z doznań płynących z związków interpersonalnych. Nie można jednoznacznie ustalić czy wszystkie emocje podlegają kontroli.

Ćwiczenia:

W pracy terapeutycznej należy tyle samo czasu poświęcić dla emocji typowych jak i nietypowych. Słowne nazwy emocji są tylko jedną z możliwych reprezentacji danego procesu emocjonalnego. Jako pierwszy etap wyróżniono:

Następnie zwracamy uwagę na to, że rózni ludzie w rózny sposób oceniają różne sytuacje, które wywołują w nich emocje. Zróżnicowana jest również ich ekspresja. Różny jest czas trwania danej emocji . kłopotem bywa również plastyczność uczuć. Warunkiem skutecznej kontroli emocji jest zdolność dziecka do dowolnego sterowania swoją uwagą i powstrzymywania bądź spowolnienia swoich reakcji.. pozwala mu to pozyskać czas na autorefleksję i świadomy wybór jednej z wielu możliwych reakcji. Być może dlatego wiele dzieci zachęcanych do wspólnych zabaw w określonym czasie zmuszane jest do powstrzymania się od czegoś.

Jedną z wielu czynności wspomagających ekspresję emocji sa zajęcia relaksacyjne.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
ARTETERAPIA- czyli terapia przez sztukę(1), ^v^ UCZELNIA ^v^, ^v^ Pedagogika, promocja zdrowia z art
M Piszczek Terapia przez sztukę
M. Piszczek- porozumiewanie sie gestami, ^v^ UCZELNIA ^v^, ^v^ Oligofrenopedagogika ^v^
Arteterapia jako terapia przez sztukę, terapia przez twórczość, arteterapia, rękodzieło, sztuki plas
ROCZNE STUDIUM TERAPII PRZEZ SZTUKĘ, Dokumenty do szkoły, przedszkola; inne, Arteterapia
CECHY PSYCHOINTELEKTUALNE POBUDZANE PRZEZ TEATR, TERAPIA PRZEZ SZTUKĘ
Terapia przez sztukę, Dokumenty do szkoły, przedszkola; inne, Arteterapia
HELLINGERA KONSTELACJE RODZINNE INKARNACJĄ ANTYCZNEJ TRAGEDII, TERAPIA PRZEZ SZTUKĘ
M. Piszczek- porozumiewanie sie gestami, ^v^ UCZELNIA ^v^, ^v^ Oligofrenopedagogika ^v^
Arteterapia jako terapia przez sztukę, terapia przez twórczość, arteterapia, rękodzieło, sztuki plas
TERAPIA PRZEZ SZTUKĘ 2
Terapia przez sztukę Elżbieta Kosela
17. Witkiewicz - Upadek sztuki, EDUKACJA PRZEZ SZTUKĘ
TERAPIA PRZEZ RUCH
wychowanie przez sztukę z elementami prac ręcznych
edukacja pzrzez sztukę, EDUKACJA PRZEZ SZTUKĘ
Oddziaływanie wychownia przez sztukę na osobowść dziecka w wieku przedszkolnym

więcej podobnych podstron