M. Piszczek- porozumiewanie sie gestami, ^v^ UCZELNIA ^v^, ^v^ Oligofrenopedagogika ^v^


M. Piszczek „Nauka porozumiewania się gestami”

Porozumiewanie się fundamentalna potrzebą każdego człowieka. Jeżeli osoba z niepełnosprawnością intelektualną nie posiadają możliwości komunikowania się z otoczeniem w jakikolwiek sposób wówczas mogą wystąpić; agresja, zadawanie sobie bólu, zachowania stereotypowe oraz izolacja od innych.

System komunikacji alternatywnej powinien wyrażać życzenia osoby niepełnosprawnej oraz spełniać zainteresowania oraz potrzeby.

ZALETY POROZUMIEWANIA SIĘ GESTAMI:

WADY:

Jaki system gestów i dla kogo?

1. Dla kogo:

2. Jaki system:

Zaczyna się od tworzenia słownika minimum umożliwiającego zadawanie pytań i udzielanie prostych dwu- trzywyrazowych odpowiedzi. Proponowany słownik obejmuje czasowniki, słowa pomocnicze oraz znaki zapytania.(rzeczowniki pominięto ich dobór powinien być dostosowany do doświadczenia i preferencji dziecka). Zaleta proponowanych wyrazów jest łatwość demonstrowania.

czasowniki: pic jeść dać brać siąść wstać leżeć iść robić myć bawić się patrzeć słuchać boli kochać zakładać zdjąć

słowa pomocnicze: tak nie ja ty my to w gdzie tu tam

Im bardziej niepełnosprawne dziecko tym staranniej powinniśmy rozważyć nie tylko zasadność uczenia poszczególnych znaków, ale i powiązanie ich z całym systemem.

Obniżenie efektywności treningu znaku może być spowodowane przez: wybór zbyt trudnego ruchowo lub niedostosowanego do możliwości rozumienia pojęć przez dziecko gest, jego podobieństwo do poprzednio wyuczonych znaków oraz brak związku z dominującymi potrzebami i zainteresowaniami ucznia. Unikniemy ich rozpoczynając od diagnozy potrzeb i możliwości komunikacyjnych dziecka,a później dobraniem kilku odpowiednich gestów.

POSTAWOWE ZASADY- przed rozpoczęciem ćwiczenia:

  1. Należy starannie dobrać zestaw gestów, których dziecko chcemy nauczyć. Gdy już określimy zakres, postawmy sobie pytanie, jakich gestów najpierw należy go nauczyć. Powinny być one dostosowane do warunków, w jakich żyje dziecko. - system powinien być praktyczny- aby to osiągnąć jakie możliwości wyboru ma dziecko w sytuacjach, w których najczęściej się znajduje.

  2. Wszyscy opiekunowie i wychowawcy powinni znać zestaw gestów, którymi aktualnie posługuje się dziecko.

  3. gesty powinny być stale używane. Należy dobrać taki system gestów, których użycie powoduje znaczące konsekwencje w życiu codziennym dziecka.

  4. Przy doborze określonego systemu gestów należy również uwzględnić możliwości motoryczne dziecka, jego sprawności motoryczne dziecka, jego sprawność fizyczną. Podczas nauki gestów należy przestrzegać następujących reguł:

    1. Do systemu gestów należy wprowadzić ruchy. Język migowy, do którego dołączone są ruchy ciała i jego części jest szybciej opanowywany i pozostaje dłużej w pamięci. Wskazane dotykania własnego ciała oraz stołu.

    2. Wskazane jest uczenie dziecka gestów symetrycznych(szybsze, lepsze do zapamiętania). Odstępujemy tylko, kiedy możliwości motoryczne bardzo ograniczone.

    3. Gesty, które wprowadzamy powinny być łatwe do modelowania. Naukę zaczynamy od gestów, które łatwo można kształtować, dzięki czemu stwarzamy dziecku szanse na odnoszenie sukcesu.

    4. System gestów powinien być dostosowany do poziomu rozwoju motorycznego dziecka.

    5. Nauczany system gestów powinien być w miarę możliwości zróżnicowany. Unikać podobieństwa pomiędzy nauczanymi gestami.

    6. Wprowadzane gesty powinny być zgodne przede wszystkim odnosić się do różnych czynności. Nauczanie gestów dotyczących akcji powinny być poprzedzone przez gesty wyrażające uczucia cielesne.

    7. Wprowadzane gesty powinny być zgodne z rozumieniem mowy przez uczniów, (odwoływanie się do słów dziecku znanych)

    8. Bardzo ważne, aby dziecko widziało wykonywany gest.

    9. Czasami można pomóc dziecku w skorygowaniu jego ruchów polecając mu przyglądać się ich wykonaniu w lustrze. ( w przypadku osób niepełnosprawnych intelektualnie może powodować odwracanie uwagi oraz dezorientację).

    10. Nie należy nauki młodszych dzieci z niepełnosprawnością intelektualną rozpoczynać od wprowadzania gestów oznaczających zaimki „ja” oraz „ty”.(egocentryzm-zamknięcie lub rezygnacja ze współpracy).

Nauczanie systemu gestów:

- poruszania ramionami w określonym kierunku

- trzymania reki (rąk) w określonej pozycji

-utrzymania przez pewien czas pozycji



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
M. Piszczek - Terapia przez sztukę, ^v^ UCZELNIA ^v^, ^v^ Oligofrenopedagogika ^v^
Uniwersalne i specjalne metody porozumiewania się osób głuchoniewidomych(1), Oligofrenopedagogika, p
Sygnałowo- dotykowy system porozumiewania sie dzieci głuchoniewidomych, Pedagogika specjalna, Oligof
STYMULOWANIE POROZUMIEWANIA SIĘ, Oligofrenopedagogika
Negocjacje i sztuka porozumiewania się, NEGOCJACJE I SZTUKA POROZUMIEWANIA SIĘ WYKŁAD 4( 16 06 2013)
Jak porozumiewać się z innymi, STUDIA, Uniwersytet Łódzki, konspekty resocjalizacja
PYTANIA EGZAMINACYJNE 2, WSFiZ, semestr IX, Negocjacje jako sposób porozumiewania się w życiu społec
3 Język migowy sposobem porozumiewania się
S2 Negocjacje jako sposób porozumiewania się w życiu społecznym Jerzy Gieorgica wykład 8, Prywatne,
S2 Negocjacje jako sposób porozumiewania się w życiu społecznym Jerzy Gieorgica wykład 6, Prywatne,
Uniwersalne i specjalne metody porozumiewania się osób głuchoniewidomych
Sztuka porozumiewania się
Alternatywne metody porozumiewania się z dziećmi do lat
Psychologia rozwojowa Teoplitz wykład 8 Porozumiewanie się
H Synowiec O porozumiewaniu sie w szkole0001
EGZAMINY, Negocjacje jako sposób porozumiewania się w życiu społecznym

więcej podobnych podstron