 | Pobierz cały dokument wyklad.2012.01.10.psychologia.drugi.rok.doc Rozmiar 47 KB |
Psychologia rodziny 2012-01-10
c.d.
Kontakt wzrokowy- Nawiązywanie kontaktu wzrokowego lub jego przerywanie jest źródłem informacji. W przypadku osób lubianych kontakt wzrokowy jest dłuższy.
Przestrzeń personalna- jest to obszar o niewidzialnych granicach otaczający ciało jednostki do którego nie są wpuszczani intruzi, a w którym przebiega większość interakcji jednostki z innymi osobami. Edward T. Hall wyróżnił kilka stref w przestrzeni personalnej i każda ze stref wiąże się z określonym typem interakcji. Pierwsza strefa- od osoby do 45 cm wokół osoby- strefa osobista. Przestrzeń w których realizowana jest większość interakcji intymnych. Strefa dla interakcji między bliskimi partnerami, bliskimi przyjaciółmi. Jest to strefa w której dzieci bawią się ze sobą razem, oraz strefa dla relacji między rodzicami a dziećmi. [Jeśli w tę przestrzeń wkroczy inna osoba zaczynamy odczuwać dyskomfort i podejmujemy różne działania obronne mające na celu przywrócenia komfortu- odsuwamy się, napinamy mięśnie]. Osoba nie znajduje się w centrum kół - one są przed nią. Okręgi pokrywają się za osobą. Ta strefa jest zarezerwowana do kontaktów intymnych w naszej kulturze. W naszej kulturze częściej akceptowane jest to, że wkracza w strefę intymną mężczyzny, niż kobiety. Natomiast bardzo źle jest odbierane jeśli mężczyzna wkracza w strefę intymną kobiety.
Strefa indywidualna- obejmuje ona przestrzeń od 45 - 120 cm. Strefa w której realizowane są spotkania między przyjaciółmi, rozmowy prywatne. Jest to dystans na wyciągnięcie ręki, ale bez ryzyka dotyku.
Strefa społeczna 120- 360 cm- przestrzeń w której realizowane są sprawy służbowe. Ten dystans jest optymalny w przypadku pracowników- osób pracujących w biurze. Ten dystans pozwala zajmować się sprawami służbowymi bez presji prowadzenia rozmowy towarzyskiej.
Strefa publiczna- obejmuje przestrzeń od 360 cm- 6 m. Jest to przestrzeń w której odbywają się, realizują nieformalne zgromadzenia. Np. wykład.
Zgodność lub brak zgodności między przekazami werbalnymi i niewerbalnymi.
W przypadku prawidłowej komunikacji między komunikatem werbalnym a niewerbalnym występuje zgodność. Osoba otrzymuje tę samą informację za pomocą kodu słownego jak i niewerbalnego.
Np. jeśli komunikat werbalny jest to komunikat kocham Cię- przy prawidłowej komunikacji komunikaty niewerbalne niosą tą samą informację.
Czasem między komunikatami nie ma zgodności- słucham Cię uważnie, a osoba odwraca się od nas: sprawdza co jest w telewizji, odwraca się od nas.
Bycie adresatem komunikatów niespójnych- komunikatów kiedy przekaz werbalny i niewerbalny są niezgodne są dla nas sytuacją trudną ponieważ:
odbiorca nie wie, na który przekaz ma zareagować.
 | Pobierz cały dokument wyklad.2012.01.10.psychologia.drugi.rok.doc rozmiar 47 KB |