ANALIZA FUNKCJONALNA PACJENTA wykład 1 23.02.11r.
ANALIZA FUNKCJONALNA
Celem terapii jest odzyskanie w możliwie maksymalny sposób bez bólowego ruchu systemu mięśniowo - szkieletowego
Utrzymanie poprzez odpowiednie ćwiczenia prawidłowego balansu mięśniowego
Ocena prawidłowej kontroli proprioceptywnej
OCENA POSTAWY CIAŁA
Indywidualne ukształtowanie ciała i ustawienie poszczególnych odcinków tułowia i kończyn dolnych w pozycji stojącej;
Ulega zmianom w trakcie rozwoju osobniczego;
Zdeterminowana budową, odżywieniem i stanem mięśni;
Czynniki kształtujące prawidłową postawę ciała:
Prawidłowe funkcjonowanie OUN
Prawidłowe napięcie mięśniowe
Ustawienie miednicy
Zawartość jamy brzusznej
Czynniki środowiskowe, genetyczne, klimatyczne
Charakter pracy i odpoczynku
stan psychiczny
Obserwacja symetrii i asymetrii w budowie ciała
Badanie narządu ruchu:
Wzrokowa analiza poszczególnych elementów
Badanie czynnościowe
Dokładny wywiad z pacjentem-uraz lub wrodzone patologie mogą mieć wpływ na zaburzenia postawy ciała
PRAWIDŁOWA STATYKA CIAŁA
Kryterium oceny normy statyki ciała jest zasada utrzymania balansu ciała z minimum wydatku energetycznego
Ocena wizualna opiera się o kryteria przeprowadzenia linii poprzez punkty kostne
u prawidłowo zbalansowanego pacjenta (powinny być one równoległe we wszystkich miejscach)
RÓWNOWAGA MIĘŚNIOWA OD PRZODU DO TYŁU (W PŁASZCZYŹNIE STRZAŁKOWEJ)
Dominujący zgięciowy wzorzec postawy
RÓWNOWAGA MIĘŚNIOWA OD PRZODU DO TYŁU (W PŁASZCZYŹNIE STRZAŁKOWEJ)
Dominujący wyprostny wzorzec postawy
RÓWNOWAGA MIĘŚNIOWA OD BOKU DO BOKU ( W PŁASZCZYXNIE CZOŁOWEJ)
WYGLĄD SYLWETKI:
Wydłużone i napięte mięśnie kulszowo - goleniowe
Skrócone i napięte mięśnie kulszowo - goleniowe
Skrócone i napięte mięśnie kulszowo - goleniowe
Wewnętrznie rotacyjny wzorzec postawy
DYSBALANS MIĘŚNIOWY- DEFINICJA
brak równowagi mięśniowej
odchylenia od normy w napięciu mięśni pomiędzy mięśniami posturalnymi i fazowymi
zaburzenia napięcia pomiędzy zginaczami a prostownikami
ZABURZONA STATYKA CIAŁA
brak równowagi mięśniowej
odchylenia od normy w napięciu mięśni pomiędzy mięśniami posturalnymi i fazowymi
zaburzenia napięcia pomiędzy zginaczami a prostownikami
brak równowagi mięśniowej
odchylenia od normy w napięciu mięśni pomiędzy mięśniami posturalnymi i fazowymi
zaburzenia napięcia pomiędzy zginaczami a prostownikami
DYSBALANS MIĘŚNIOWY- PRZYCZYNY
Podstawy teoretyczne(Kendall,Lewit)
Zaburzenia kontroli Centralnego Układu Nerwowego w integrowaniu funcjonalnym mięśni
Zaburzenie kontroli mięśniowej współistnieje ze skróceniem i hipertonicznym napięciem mięśni(mięśnie toniczne)
Osłabienie mięśni fazowych
Zaburzenia równowagi mięśniowej wynikają z zaburzeń prawidłowej postawy spowodowanej mechaniczną zmianą funkcjonowania mięśni
Długotrwałe nieprawidłowe stymulowanie z receptorów stawowych powoduje zmiany pamięci korowej normalnego ruchu prowadząc do wytwarzania nieprawidłowych stereotypów ruchowych
ZABURZENIA RÓWNOWAGI MIĘŚNIOWEJ- PRZYCZYNY
- W wyniku odpowiedzi na szkodliwe stymulowanie poprzez odruchy segmentarne i korowe
- Zmiana aktywności gamma-motoneuronów powoduje hiperrefleksję i zmianę czasu aktywizacji mięśni podczas ruchu
- Na poziomie segmentarnym bodźce bólowe stymulują alfa-motoneurony do zginaczy kończyn oraz prostowników szyi i tułowia
- Mięśnie toniczne wolniej się męczą niż mięśnie fazowe co powoduje występowanie zmian wzorców ruchowych
- Dysfunkcja mięśni nie polega tylko na osłabieniu lub wzmożonym napięciu mięśni , ale również dochodzi do zmiany prawidłowego aktywowania mięśni w poszczególnych fazach ruchu
DIAGNOZA POPRZEZ OGLĄDANIE- CELE I MOŻLIWOŚCI
Identyfikacja dysfunkcji-ocena systemu mięśniowo-szkieletowego
poprzez analizę konturów ciała ; najpierw wystających punktów kostnych i ich położenia od przodu ,z boku ,z tyłu i z góry
poprzez porównanie odchyleń od normy lub modelu
poprzez identyfikację najbardziej zaburzonej asymetrii
poprzez poprowadzenie linii horyzontalnych przez najistotniejsze punkty kostne w celu lokalizacji głównego zaburzenia
OCENA WIZUALNA MIĘŚNI
poprzez ocenę przyczepów poszczególnych mięśni
Zbliżone przyczepy świadczą o skróceniu lub hipertonusie mięśni
Oddalone przyczepy o wydłużeniu lub hipotonusie mięśni
OCENA ZALEŻNOSCI WYBRANYCH PUNKTÓW ZE STAWAMI
Ocena może dotyczyć jednego lub wielu stawów
Ocena zaburzenia należącego do jednego lub wielu segmentów ruchowych
Czasami konieczna jest ocena ruchomości pojedynczego stawu
Badanie powinno być skupione na obszarze o największym zaburzeniu.
Dysfunkcja , która jest istotna może powodować odchylenia od symetrii lub może powodować kompensację
(co należy odróżnić badaniem)
ZABURZONA STATYKA CIAŁA C.D.
Wyrazem dysbalansu mięśniowego jest asymetria ciała , hipotonus ,asymetria napięcia mięśni
Oznakami zaburzenia równowagi jest np.tyłopochylenie tułowia lub odchylenie w płaszczyxnie czołowej
Ból występujący z przeciążenia często występuje w różnych rejonach ciała dlatego nie zawsze jest właściwym kryterium rozpoznawczym!!!!!!!!!
ZABURZENIA STATYKI W DYSFUNKCJACH MIĘŚNIOWYCH
Hipertonus - ocena zbliżenia przyczepów i zwiększenia konturów mięśni
Hipotonus - ocena oddalenia przyczepów i spłaszczenia konturów mięśni
KRYTERIA DIAGNOSTYCZNE STATYKI CIAŁA
Kryteria obejmują:
Kierunek , w którym ciało dewjuje od normy
Diagnoza mięśni(regionów) pierwotnie zaburzonych
Diagnoza indywidualnych mięśni zaburzonych
Diagnoza poszczególnych stawów zaburzonych
Diagnoza hipermobilności , szczególnie w sąsiedztwie ograniczenia ruchu
OCENA ZABURZONYCH WZORCÓW RUCHOWYCH
Normalny lokalny wzorzec ruchu!!!!!
Ruch jest wykonywany dokładnie w zamierzonym kierunku
Ruch jest płynny i o stałej prędkości
Ruch jest po najkrótszej drodze
ruch jest w pełnym zakresie
Kierunek ruchu jest wykonywany przez agonistów i antagonistów
Precyzja ruchu jest gwarantowana przez neutralizatory
Fiksacja przyczepu jest gwarantowana
przez mięśnie fiksujące wliczając ruch
w sąsiedztwie
Płynność ruchu jest gwarantowana przez ekscentryczną pracę antagonistów
ZABURZENIA WZORCA RUCHU WYNIKAJACE ZE SKRÓCENIA MIĘŚNI
Skrócony mięsień jest hipertoniczny
Próg pobudliwości jest obniżony-skurcz nast. szybciej niż normalnie
Jeśli antagonista jest skrócony to zaburza relację z synergistami , antagonistami powodując dysbalans
co zaburza prawidłowy wzorzec ruchu
ZABURZENIA WZORCA RUCHU WYNIKAJACE Z OSŁABIENIA MIĘŚNI
Próg pobudzenia w mięśniach jest podniesiony-mięśnie te kurczą się póniej niż norma lub w ogóle
Kierunek skurczu i koordynacja mięśnia jest zmieniona
Istnieje kompensacja zmieniająca cały wzorzec ruchu
Jeśli osłabiony jest antagonista to powstaje wzrost ruchomości
1