11. A Opisz możliwe metodyczno - treściowe struktury wykładu.

STRUKTURA LINIOWA

• Każde kolejne zagadnienie wynika z poprzedniego ( temat - zagadnienie - zagadnienie - zagadnienie - konkluzja)

• Jeśli któreś zagadnienie zostanie pominięte, konkluzja wydaje się niejasna, wykład chaotyczny.

• Wahania uwagi słuchaczy powodują luki w wiedzy; uniemożliwiają zrozumienie konkluzji. Trzeba uwzględnić wahania uwagi. Na początku wykładu wysoki poziom uwagi, później obniża się (ok. 40 - 65 min), podnosi się znowu pod koniec wykładu.

STRUKTURA KONCENTRYCZNA

• W centrum wykładu główne zagadnienie.

Z= zagadnienie

• Pomiędzy treściami nie musi być związku.

• Wykładowca często wraca do zagadnienia centralnego, co powoduje, że luki w odbiorze są stosunkowo niewielkie, ale częste powracanie do głównego zagadnienia może nużyć słuchaczy.

• Związki pomiędzy poszczególnymi treściami mogą być: strukturalne, funkcjonalne, teleologiczno-funkcjonalne.

• Przykład zastosowania struktury koncentrycznej: wykłady poświęcone metodom i technikom badań; w pedagogice ogólnej np. poświęcone różnym kierunkom pedagogicznym.

STRUKTURA SPIRALNA

• Najbardziej skuteczna, ale najtrudniejsza.

• Wysoki poziom organizacji treści.

• W centrum wypowiedzi znajduje się problem lub zagadnienie o charakterze nieproblemowym, wokół zagadnienia buduje się podtematy. Powrót do głównego zagadnienia jest punktem zaczepienia do pojawienia się nowych treści.

1

Temat

Z

Z

Z

Z

Z