Metody pracy z psem
Praca terapeutyczna
Cele i wybór ćwiczeń z psem w pracy terapeutycznej z dzieckiem z utrudnieniami w rozwoju uzależnione są od wieku rozwojowego, potrzeb i możliwości dziecka oraz jego samopoczucia i dyspozycji w danym dniu.
Układając indywidualny program terapeutyczny bierzemy pod uwagę takie elementy jak:
mowa czynna i bierna
motoryka duża i mała
koordynacja wzrokowo-ruchowa
naśladownictwo
rozwój emocjonalny i poznawczy
uspołecznianie
percepcja sensoryczna
samodzielność
Bazujemy na wywiadzie z rodzicami, obserwacji, analizie dokumentów (opinie i wyniki badań diagnostycznych psychologów, logopedów, rehabilitantów, lekarzy, pedagogów itp.) oraz pedagogicznych testach diagnostycznych, przeprowadzanych dodatkowo przez pedagogów specjalnych pracujących w Fundacji.
Wybór narzędzia diagnostycznego zależy od zaburzenia, funkcjonowania oraz wieku dziecka (np. Test Sensomotoryczny Ernsta Kipharda, Profil Psychoedukacyjny PEP-R Erica Schoplera, Profil Osiągnięć Ucznia Jacka Kielina, Inwentarz PPAC, PAC-1 do oceny postępu w rozwoju społecznym upośledzonych umysłowo Gunzburga i inne.)
Sesja terapeutyczna odbywa się raz w tygodniu i trwa od 20 do 40 minut. Ograniczenia czasowe podyktowane są wytrzymałością dziecka i psa. W jednym zespole pracują pies, przewodnik psa oraz pedagog bądź psycholog. Większość spotkań nagrywana jest na kamerę video w celu dokumentowania przebiegu terapii i postępów dziecka. Przed pierwszymi zajęciami rodzice zobligowani zostają do dostarczenia dokumentacji dziecka, zaświadczenie lekarskiego odnośnie braku przeciwwskazań do dogoterapii, wypełnienia oświadczenia dotyczącego regulaminu pracy terapeutycznej oraz udzielania wstępnego wywiadu. Początkowe sesje terapeutyczne odbywają się w obecności rodziców, którzy uczestniczą w zajęciach jako zwykli obserwatorzy bądź jako czynni odbiorcy. Zapewniają dziecku poczucie bezpieczeństwa i nabierają zaufania do przyprowadzanych przez nas zwierząt. Praca z jednym dzieckiem kończy się ewaluacją, którą przeprowadzamy po półrocznej bądź rocznej terapii. Po tym okresie podejmowana jest decyzja odnośnie dalszej celowości uczęszczania dziecka na zajęcia dogoterapeutyczne.
Przykładowe cele pracy dogoterapeutycznej dla dzieci z utrudnieniami w rozwoju:
pobudzania do ukierunkowanego działania
zaspokojenie dużej potrzeby ruchu
doskonalenie ekspresji ruchowej,
doskonalenie koncentracji uwagi,
nauka wykonywania czynności według instrukcji,
nauka przestrzegania reguł,
dostarczanie bodźców polisensorycznych,
doskonalenie spontanicznej aktywności słownej,
doskonalenie motoryki dużej i sprawności manualnej,
kształtowanie pozytywnego kontaktu ze zwierzęciem,
doskonalenie spostrzegawczości,
doskonalenie pamięci,
doskonalenie koordynacji wzrokowo- ruchowej,
kształtowanie orientacji w schemacie własnego ciała oraz w schemacie ciała psa,
kształtowanie orientacji w przestrzeni,
rozwijanie samodzielności,
doskonalenie naśladownictwa,
kształtowanie cierpliwości i wytrwałości,
wzbogacanie zasobu wiadomości na temat psów,
wzbogacanie zasobu słownictwa biernego i czynnego,
utrwalanie znajomości cyfr w zakresie 20-u,
doskonalenie wiedzy o kolorach i wielkościach,
dostarczanie radości ze spotkania ze zwierzęciem,
wzmacnianie wrażliwości na dotyk,
pobudzanie analizatora wzrokowego i słuchowego,
wprowadzanie w stan relaksacji i wyciszenia,
podnoszenie samooceny,
dostarczanie radości z zabawy,
przełamywanie lęku dziecka przed psem i światem zewnętrznym
rozwijanie umiejętności wyrażania emocji.
Ćwiczenia z psem podczas indywidualnych zajęć terapeutycznych mogą przybierać różnorodną formę.
Można podzielić je na dwie grupy:
1. ćwiczenia z psem
2. ćwiczenia przy psie
Ćwiczenia z psem:
czesanie, głaskanie, drapanie i poklepywanie psa
karmienie psa z otwartej i zaciśniętej dłoni oraz z różnych innych części ciała np. ze stopy, z łokcia, z brzucha, kolana.
nazywanie i liczenie części ciała psa oraz dziecka (także przy zawiązanych oczach)
naśladowanie zachowań i odgłosów wydawanych przez psa
zakładanie psu obroży, szelek i smyczy
prowadzenie psa na smyczy
chowanie psu zabawek
rzucanie psu zabawek z różnych odległości, z różnych pozycji, do różnych celów
przechodzenie pod psem
przechodzenie z psem przez obręcz, tunel i skakanie przez przeszkody
jeżdżenie na psie (dla małych dzieci)
odrysowywanie psich łapek oraz swoich rączek i nóżek
przytulanie się do psa i leżenie na nim
wydawanie psu komend
bieganie z psem
Ćwiczenia przy psie to:
rysowanie i kolorowanie psów farbami, kredkami, flamastrami, węglem oraz palcami
oglądanie, omawianie i czytanie książeczek o psach i innych zwierzętach domowych
robienie piesków z plasteliny lub masy solnej
śpiewanie i tańce w kole przy piosenkach o psach
nauka wierszyków o psach
zabawy paluszkowe
Oprócz wymienionych powyżej ćwiczeń wykorzystujemy także elementy specjalistycznych pedagogicznych metod terapeutycznych takich jak:
metoda Knillów - Programy Aktywności, Świadomość Ciała Kontakt i Komunikacja.
metoda Ch. Knilla- Dotyk i Komunikacja.
metoda Integracji Sensorycznej J. Ayres.
system percepcyjno- motoryczny Kipharda.
metoda W. Sherborne.
program TEACCH E. Schoplera.
metoda Holding M. Welch.
metoda malowania dziesięcioma palcami R. F. Show.
metoda rozwijania torii umysłu u dzieci autystycznych,
Integracja Odruchów Twarzy S. Masgutowej.
Terapia Taktylna S. Masgutowej.v