Wykład 1. 1.02.2006

Technika zapisu planu - język zapisu jakim się posługujemy przy zapisie tekstu planu.

Oceny języka planistycznego:

• Zdolność do koordynacji - koordynacje wielu inwestycji są celem planu miejscowego. Im więcej zapisów w planie miejscowym tym więcej rzeczy trzeba pogodzić ze sobą. Wprowadzenie zbyt dużej ilości zapisów (ograniczeń) jest szkodliwe, gdyż trzeba dopasować projekt do zbyt wielu wymagań.

• Elastyczność zapisu - jeżeli stawiamy zbyt dużo wymogów wystąpi problem z realizacją projektu, jeżeli za mało będzie brak koordynacji, w rezultacie np. brak ładu przestrzennego.

• Operacyjność - użytkownikiem planu jest osoba wydająca decyzje, np. starosta. trzeba pamiętać o funkcji planu. Plan miejscowy jest zbiorem przepisów, element kontrolny, aby wszystko do siebie pasowało (funkcję sąsiadujące ze sobą).

Studium uwarunkowań - dokument bardziej pojemny niż mpzp.

Typy treści planu:

Treść w planie - inaczej USTALENIA PLANU - inaczej PRZEPISY

Treści prawne: zapis jest prawem, gdy spełnia regułę trzech elementów:

• hipoteza - określa przypadek w jakim obowiązuje przepis

• teza - mówi co trzeba zrobić, co stanowi przedmiot planu

• sankcja - mówi co się stanie jeśli nie wykona się tezy

Główną sankcją jest z reguły odmowa pozwolenia na budowę.

Cztery rodzaje treści PRAWNE:

• Nakazy - określenie stanu, który musi być osiągnięty, plan nie określa jak coś zrobić, tylko efekt końcowy, jak coś ma wyglądać.

• Zakazy - określenie stanu, który jest niedopuszczalny, coś co jest niedozwolone.

• Dopuszczenie - określenie stanów, które są dopuszczone, z jednoczesnym zakazem wszystkich innych stanów, należących do tej samej klasy. Jeżeli dopuszczamy zabudowę mieszkaniową -> zabraniamy lokalizacji innych funkcji. Dopuszczenie czegoś oznacza zakaz czegoś inego.

Dwa rodzaje systemów prawnych:

System restrykcyjny: mówi, że wolno wszystko za wyjątkiem tego co zakazane.

Prawo reglamentacyjne: nic nie wolno za wyjątkiem tego co jest dopuszczone.

Odwracanie całej filozofii prawa, odwrotność. W Polsce stosuje się system restrykcyjny.

Od 1995 roku wszystko jest zależne od mpzp. Nie ma dowolności, należy się sztywno trzymać założeń przyjętych w mpzp.

Od pewnego czasu w Polsce połączenie tych dwóch systemów - już nie wystarczy że coś jest niesprzeczne z prawem, teraz musi być dodatkowo z prawem zgodne.

Przykład dla jakiegoś terenu:

Dopuszczone zakazane zakazane zakazane

Dopuszczone Dopuszczone

Zakaz a dopuszczenie - jeżeli dopuszczamy jakąś funkcję, automatycznie zakazujemy całą resztę. Trzeba jasno określić. W tym wypadku dopuszczenie M i UM powoduje zakaz całej reszty. Zakaz P powoduje dopuszczenie wszystkich innych, nawet tych zakazanych dopuszczeniem M i UM. Trzeba jasno określić co dopuszczamy, a co zakazujemy.

W mpzp nie stosuje się treści informacyjnej, chyba że ustawodawca ustali inaczej.

Zakazy, nakazy, dopuszczenia mogą być stosowane w studium.

Elementy zawarte tylko w studium:

• Opis stanu istniejącego - nie jest cechą planu miejscowego.

• Postulaty i zalecenia - postulując coś chcemy czegoś, ale to nie jest konieczne, nie musi być zrealizowane.

• Prognozy - jeśli oczekujemy, zakładamy pewien stan w przyszłości. Nie jest to zapis prawny, bo nie można uchwalić czegoś co może się kiedyś stać.

• Uzasadnienie - nie podaje się uzasadnień, bo nie są zapisami prawa.

• Wyjaśnienia - intencje po co się coś robi (cel). Może to być w studium, w mpzp nie.

W studium mogą być także przepisy piętrowe. Studium ma wskazywać co trzeba zawrzeć w mpzp. Jeżeli studium podaje konkretną ilość rozwiązań, plan może zawęzić tą ilość, nie może jej rozszerzyć. Plan musi bazować na informacjach zawartych w studium i musi być z nim w pełni zgodny.

Cachą prawa miejscowego jest istnienie możliwości sprawdzenia czy coś jest zgodne z ideą prawa. Czy zapisy planu są realizowane. Np. wg planu budynek ma mieć 2 kondygnacje - możemy to sprawdzić.

Kluczową sprawą mpzp jest powiązanie zapisu mpzp z terenem. Połączenie logiczne tekstu z rysunkiem planu.

Ustalenia ogólne - wprowadzenie ustalenia, które obowiązuje na całym obszarze objętym opracowaniem, lub dla jego części.

Jednostka elementarna, obszar, teren - jest to część obszaru objętego planem miejscowym wyznaczona liniami rozgraniczającymi i oznaczona symbolem.

Linia rozgraniczająca - (najszersza definicja) linia rozdzielająca tereny na których obowiązują różne zbiory ustaleń. (różne sposoby użytkowania terenu, przeznaczenie terenu, oddziela ulice od terenów nie będących ulicami).

Obszar objęty mpzp z reguły dzielony jest bez reszty.

W danym obszarze decydują ustalenia ogólne i ustalenia odnośnie terenu.

Podział wielowarstwowy Podział jednowarstwowy

System nakładkowy - (overlay system) kilkanaście warstw o sposobach regulacji. Każda poszczególna warstwa decyduje o innym elemencie np. jedna o kształcie dachu, druga o ilości kondygnacji, trzecia o kolorze elewacji itp.

Układ hierarchiczny - podział tereny na jednostki strukturalne, podział jednostek strukturalnych na tereny.

Cały teren jednostka strukturalna teren.

Ustalenia ogólne ustalenia dla jednostki ustalenia dla terenu.

Strefowanie:

• Strefa dodatkowych ustaleń

• Strefa funkcjonalno przestrzenna

Strefa dodatkowych ustaleń:

Gdy w obszarze objętym opracowaniem wprowadzamy np. gazociąg wprowadzamy po obu jego stronach strefę dodatkowych ustaleń, która podlega innym regulacjom założeniom niż całość terenu.

Strefa dodatkowych ustaleń - część obszaru objętego planem, na którym występują dodatkowe ustalenia.

Strefa funkcjonalno - przestrzenna:

Jeżeli są te same ustalenia w kilku terenach w jednostkach strukturalnych w terenie to tworzymy z tych samych terenów jedną strefę funkcjonalno - przestrzenną.

Strefa funkcjonalno - przestrzenna - zbiór rozłącznych terenów, dla których obowiązuje ta sama grupa ustaleń.

Strefowanie w USA - wprowadzono w rejonie San Francisko miejsc których był zakaz lokalizowania łaźni chińskich, wyznaczono miejsca gdzie można było je lokalizować.

Typy strefowania

• Klasyczne - odnosi się do strefy funkcjonalno - przestrzennej. Strefy różnią się od siebie sposobem przeznaczenia terenu. Jak lokalizujemy mieszkaniówkę nie wprowadzamy przemysłu.

• Elastyczne - nie ma zróżnicowania terenu, istotne są określone wymagania (jeśli jakaś funkcja je spełnia może być tu zlokalizowana). Ważne są cechy zabudowy, a nie wyznaczone przeznaczenie terenu.

---