Przestępczość
jako jedna z form
patologii społecznych
Patologie społeczne to zachowania, które zakłócają równowagę społeczną. Patologia to nieprzestrzeganie ogólnie przyjętych norm i wartości. Dotyczy ona jednostek lub grup społecznych. Czynniki wywołujące zachowania patologiczne są różnorodne, np. mikro uszkodzenia mózgu podczas porodu, a następnie braki w wychowaniu jednostek, czy wpływ środowiska i jego oddziaływanie na jednostkę. Do najbardziej powszechnych zjawisk patologicznych w Polsce należą: alkoholizm, narkomania, przestępczość.
Rodzaje patologii
przestępczość;
przemoc;
samozniszczenie: alkoholizm, narkomania i samobójstwa, a także inne zachowania agresywne wobec swojej osoby;
typy zachowań aspołecznych, np. działania zmierzające do zaostrzenia konfliktów społecznych, narodowościowych, religijnych, itd.;
dewiacyjne zachowania seksualne-parafilie, np. pedofilia, kazirodztwo, gwałty;
inne rodzaje zachowań występujących na podłożu psychospołecznym, np. zaburzenia psychiczne i nerwice;
Przestępczość
Przestępczość - przez to pojęcie rozumiemy kilka zebranych ze sobą czynów, które zostały na danym terytorium ustawowo zabronione przez dany urząd państwowy pod groźbą karalności. Przestępczość jest zjawiskiem społecznym i może stanowić zagrożenie istniejącego, obowiązującego kodeksu prawnego.
Czynnikami powodującymi przestępczość mogą być osobiste problemy przestępcy, takie jak :
- niezrównoważenie psychiczne,
- frustracje,
- alkoholizm,
- dysfunkcjonalna rodzina przestępcy,
- zdegenerowane społeczeństwo,
- złe działanie systemu oświaty i dydaktyki lub jego braki.
- nędza,
- niesprawiedliwość,
- nierówna klasowość pieniężną,
- niski stan zdrowotny,
- dominacja jednej grupy społecznej nad innymi, masowy wyzysk w pracy,
- rygorystyczność określana przez kodeks i inne normy prawne, w tym nieprzychylne ludziom ustawy.
Kategorie przestępstw
Według M.Le Blanc i M. Frechette występują następujące kategorie przestępstw:
- drobne kradzieże - kategoria ta obejmuje kradzieże rzeczy o niedużej wartości: słodycze, papierosy, zabawki, drobne sumy pieniędzy, przybory szkolne,
- kradzieże sklepowe - są to poważniejsze od poprzedniej kategorii kradzieże, dokonywane najczęściej w dużych domach towarowych i poprzedzone przemyślanym planem,
- kradzieże grupowe - dobrze zaplanowane, obejmujące kradzież, różnych przedmiotów (rowery, pieniędzy, nabywanie skradzionych towarów). Do tej kategorii nie wchodzą kradzieże połączone z napadami, włamaniami i rozboje,
- włamanie - wszelkie nielegalne wejścia do obiektów w celu kradzieży, obojętnie i skutecznie czy niedokonana w sposób zamierzony z posiadanie narzędzi w celu włamania,
- kradzież osobista - pozbawienie dóbr przez użycie siły fizycznej i zazwyczaj są to kradzieże połączone z przemocą, kradzież złośliwa: wyrywanie portfela, kradzież kieszonkowa. Akty te są skierowane przeciwko indywidualnym osobom,
- kradzież pojazdów motorowych - począwszy od motocykli do pociągów, samolotów, statków, itd,
- poważne kradzieże - napady na banki, placówki pocztowe, kradzieże broni.
- wandalizm - niszczenie i uszkodzenie publicznej i prywatnej własności, podpalenia, rozbijanie, itp,
- napad na osoby - napady bez kradzieży: manifestacja siły, atak i pobicia, bolesne uszkodzenia ciała, groźne użycie broni,
- zakłócanie porządku publicznego - zakłócanie spokoju, włóczęgostwo, ucieczki, posiadanie zabronionych przedmiotów, wywoływanie fałszywych alarmów, itp,
- narkotyki - posiadanie i handel,
- przestępstwa seksualne - nieprzyzwoitość, molestowanie, gwałt, próba gwałtu,
- oszustwo - przywłaszczanie przez podstęp, fabrykowanie fałszywych pieniędzy, dokumentów, używanie fałszywych czeków lub skradzionych kart kredytowych, oszustwa bankowe i na szkodę przedsiębiorców,
- zabójstwa lub próby zabójstw.
Przestępczość nieletnich
Przestępczość nieletnich jest jedną z najgroźniejszych odmian patologii społecznej.
Nieletni przestępcza jest to osoba poniżej 18 roku życia, która popełniła czyn naruszający obowiązujące normy prawne.
Czynnikami inicjującymi przestępczość wśród nieletnich mogą być:
- wpływ mediów,
- wpływ rodziny,
- wpływ szkoły,
- wpływ środowiska.
Przestępczość zorganizowana - definicja
Przestępczość zorganizowana - zjawisko kryminalne występujące w skali międzynarodowej, którego nie można ściśle ograniczyć stanem faktycznym przestępstwa. Obejmuje ona zbiór poszczególnych przestępstw, złożoną postać (formę) aspołecznych zachowań, nie jest zjawiskiem wcześniej nieznanym, występowała w wielu krajach, w różnej formie, a przedmiotem jej zainteresowań były różne obszary życia społeczno-ekonomicznego.
Największe oraz najbardziej znane organizacje przestępcze to:
- Włochy - Kamorra, Cosa Nostra,
- USA - Cosa Nostra,
- Kolumbia - Cali, Madelin - kartele narkotykowe,
- Japonia - Jakuza,
- Chiny - Triady.
Zakres działalności ugrupowań przestępczych:
- haracze,
- hazard,
- wymuszenia,
- porwania dla okupu,
- prostytucja,
- handel bronią,
- handel narkotykami,
- przestępstwa gospodarcze (niepłacenie podatków, realizacja zamówień publicznych),
- korumpowanie urzędników,
- przemyt,
- fałszowanie pieniędzy,
- zabójstwa na zlecenie.
Przestępczość zorganizowana wywiera znaczny wpływ na gospodarkę oraz społeczeństwo. Jednym z przykładów szkodliwości mafii są oszustwa podatkowe, zarówno nie płacenie podatków, jak ich wyłudzanie. Innym przykładem szkodliwości przestępczości zorganizowanej, może być opanowanie danej gałęzi gospodarki np.. gospodarka odpadami.
Mafia jako organizacja przestępcza działa niespostrzeżenie dla społeczeństwa. Czasami dochodzi do sytuacji w których się ujawnia. Przykładem takiego działania może być Włoska mafia z Kampanii - Kamorra, która posiada monopol na gospodarkę odpadami. W 2010 roku tony śmieci zalegały na ulicach Neapolu. Działania te miały osłabić autorytet władz samorządowych tego miasta. Kamorra poza destrukcją środowiska, niszczy także Włoską gospodarkę oraz społeczeństwo poprzez rekrutowanie swoich członków spośród nieletnich mieszkańców Neapolu, którzy należąc do ugrupowania zajmują się kradzieżami oraz sprzedażą narkotyków.
Wykonał
Bibliografia
1. Urszula Świętochowska " Patologie cywilizacji współczesnej" ,
Krystyna Dymek-Balcerek "Patologia społeczna wśród dzieci i młodzieży", Wydawnictwo Politechniki Radomskiej, Radom 1996.