Pytanie 8 Przedstaw znane Ci koncepcje etyczne pomagania innym.
1. Intelektualizm etyczny Sokratesa
Tak bardzo wierzył on w dobroć człowieka iż sądził, że wystarczy by
człowiek wiedział co jest dobre a co złe, a będzie czynił dobro, postępował moralnie. Według Sokratesa ktoś, kto czyni zło, kto postępuje nieetycznie, zachowuje się tak wyłącznie dlatego, że nie wie jak postępować. By nieść jakąkolwiek pomoc w sposób etyczny, wystarczy
wiedzieć, że należy tak czynić. Do udzielania pomocy wystarczy wiedza poparta doświadczeniem ani praktycznymi umiejętnościami. Trzeba ludzi uświadomić, uczyć.
2. System arystotelesowsko- tomistyczny
Akcent pada na empirię, doświadczenie praktyczne, ćwiczenie się, trening, usprawnianie się w czynieniu dobra, w postępowaniu etycznym, na praktykę moralnego postępowania, etyka tomistyczna to etyka czynu.
Etyczny jest ten kto z łatwością, niejako z przyzwyczajenia czyni dobro, kto tak jest w tym czynieniu dobra wprawiony, że wręcz umie postępować źle: nie potrafi ukraść, skłamać, skrzywdzić drugiego człowieka, wprost odruchowo pomaga potrzebującym, broni prawdy itp dlatego że wcześniej w tym się usprawnił, wytrenował. Nie można być np: dobrym w zawodowym udzielaniu pomocy, będąc jednocześnie złą matką, czy ojcem swego dziecka. Człowiek jest integralną całością. Najpierw przede wszystkim trzeba być dobrym człowiekiem. Etyczne niesienie pomocy jest udziałem tych osób, które wyćwiczyły sobie cnotę, czyli sprawność pomagania innym, że przychodzi im to z łatwością owe pomaganie, nie potrafią przejść obojętnie obok potrzebującego pomocy i mu nie pomóc. Mówi się
o nich, że są entuzjastami swego zawodu, że wykonują zawód z pasją.
3. Etyka utylitarystyczna- zasada użyteczności która głosi:
postępowanie jest wtedy słuszne, jeśli prowadzi do uzyskania największej ilości dobra dla największej grupy ludzi, których dotyczy to postępowanie. Działanie jest słuszne, jeżeli przynosi więcej skutków korzystnych niż szkodliwych. Przyjmując, że człowiek powinien dążyć do tego by jego działanie przyniosło korzyść.
4. Etyka obowiązku Emanuela Kanta:
Bardziej moralny jest ten człowiek, im bardziej musi się przełamywać, przezwyciężać siebie, im trudniej przychodzi mu czynić dobro im więcej wysiłku kosztuje go postępowanie etyczne, owo czynienie dobra np: udzielanie pomocy. Wedle tej etyki wyższy poziom moralny reprezentuje zatem ten pracownik służb społecznych, który z usposobienia jest egoistą, woli działać na swoją korzyść, lecz udzielając pomocy przełamuje się i z wielkim trudem, mozołem niesie jednak pomoc potrzebującym. Koniecznością jest pomaganie innym. Nie wolno przejść koło człowieka, gdy czegoś mu potrzeba, bo potem to powraca, dobro i zło
do nas powraca. Stworzył Imperatyw Kategoryczny- postępuj według takiej zasady co do
której mógłbyś chcieć, aby stała się prawem powszechnym, czyli żeby wszyscy ludzie tak postępowali według tego samego. Bądźmy dobrzy bo to jest w nas.
5. Etyka postmodernistyczna- sposób naszego postępowania zależy od naszego sumienia. Normy etyczne i wynikające z nich zasady działania opierają się na rzeczywistości. Oznacza to, że człowiek odkrywa normy swoim rozumem oświeconym, wiarą.