Pytanie 2 : Makroekonomia zajmuje się:
Makroekonomia jest to dział ekonomii zajmujący się analizą gospodarki jako całości. Bada wzajemne zależności pomiędzy agregatowymi wielkościami ekonomicznymi i czynniki wpływające na ich kształtowanie się.
Do agregatowych wielkości zaliczamy: dochód narodowy, wydatki na konsumpcję, wydatki na inwestycję, oszczędności, dochody i wydatki budżetu państwa, bilans handlowy i płatniczy kraju, popyt na pieniądz i podaż pieniądza, przeciętny poziom cen, rozmiary zatrudnienia i bezrobocia w kraju itp.
Badanie związków miedzy tymi wielkościami ma na celu wykazanie przyczyn niepełnego wykorzystania istniejących zdolności produkcyjnych i niepełnego zatrudnienia siły roboczej oraz ustalenia środków zaradczych prowadzących do lepszego wykorzystania istniejącego zasobu czynników produkcji. Makroekonomia kładzie główny nacisk na sprawność mechanizmów rynkowych.
Makroekonomia to głównie teoria cen czynników wytwórczych i zachowania się podmiotów gospodarczych w zależności od kształtowania się tych cen oraz utargów, kosztów produkcji i zysku bądź też cen dóbr konsumpcyjnych, dochodów konsumenta i jego indywidualnych preferencji.
Jest ona także teorią tworzenia i podziału dochodu narodowego z uwzględnieniem polityki pieniężnej banku centralnego i polityki fiskalnej państwa.
Zajmuje się ona funkcjonowaniem całej gospodarki i formułowaniem polityki rządowej.
Główne płaszczyzny zainteresowań makroekonomii to:
• problematyka wzrostu gospodarczego i równowagi w ujęciu makroekonomicznym (metody mierzenia efektów działalności gospodarczej w skali kraju, czynniki wpływające na poziom i wzrost tych efektów, równowaga pomiędzy globalną podażą i globalnym popytem w procesie wzrostu i czynniki kształtujące ją, cykliczność wzrostu gospodarczego);
• problematyka inflacji (istota, sposób pomiaru, przyczyny, skutki, sposoby przeciwdziałania);
• problematyka zatrudnienia i bezrobocia (przyczyny, skutki, metody przeciwdziałania);
• makroekonomiczna polityka państwa (kierunki i instrumenty oddziaływania państwa na gospodarkę w celu złagodzenia niekorzystnych efektów działania mechanizmu rynkowego i przyspieszenia rozwoju gospodarki);
Szybki rozwój makroekonomii datuje się od lat 30. XX w., a jedną z jego przesłanek stał się przebieg i skutki wielkiego kryzysu gospodarczego lat 1929-1933. Niezaprzeczalne znaczenie dla tego rozwoju miały poglądy ekonomiczne J.M. Keynesa