Korupcja (łac. corruptio - zepsucie) - nadużycie stanowiska publicznego w celu uzyskania prywatnych korzyści. Korupcja może w praktyce powstawać niezależnie od formy rządów. Poziom korupcji może być bardzo różny, od drobnych przypadków wykorzystania wpływu lub faworyzowania w celu wyświadczenia lub oddania przysługi, przez zinstytucjonalizowane łapówkarstwo aż do skrajnej postaci - kleptokracji (rządów złodziei), gdzie porzucone zostają nawet zewnętrzne pozory uczciwości. Z korupcją można się spotkać zarówno w biurach polityków jak i urzędników. Często związana jest ona z handlem narkotykami, prostytucją, praniem pieniędzy, ale się do nich nie ogranicza. Żeby zrozumieć problem i znaleźć skuteczne środki zaradcze konieczne jest w trakcie analizy rozdzielenie przestępczości i korupcji. Mobbing - to termin wywodzący się z angielskiego słowa to mob (szykanować), oznaczający celowe, systematyczne, powtarzające się przez dłuższy czas, zachowania naruszające godność osobistą danej osoby. Terminu mobbing w odniesieniu do zachowań występujących w grupach społecznych użył jako pierwszy szwedzki naukowiec Peter-Paul Heinemann. Mobbing zazwyczaj ma na celu lub skutkuje: poniżeniem, ośmieszeniem, zaniżeniem samooceny lub wyeliminowaniem albo odizolowaniem pracownika od współpracowników.
KULTURA wg Czanowskiego to wszelkie rytuały ludzkiej działalności materialne i niematerialne, które ulegają zobiektywizowaniu, są przekazywane następnym pokoleniom. KULTURA wg. Geerta Hofsede jest kolektywnym zaprogramowaniem umysłu, która wyróżnia jedną grupę społeczną od innych; Hofsede twierdzi, że umysł każdego człowieka jest zaprogramowany. To zaprogramowanie jest częściowo wspólne dla grup ludzi, a częściowo unikatowe, właściwe konkretnej osobie. Istnieją różne poziomy zaprogramowania tej kultury Występują powszechniki kulturowe np. Rodzina występuje we wszystkich kulturach, podobnie prawo ( czy to prawo skodyfikowane, pisane, ustne - funkcjonuje we wszystkich społecznościach) Hofsede wyróżnia 3 główne sposoby zaprogramowania: poziom uniwersalny; poziom kolektywny ; poziom indywidualny; KULTURA ORGANIZACJI wg. Edgara H. Scheina to zbiór dominujących wartości i norm postępowania, charakterystycznych dla danej organizacji, podbudowany założeniami co do natury rzeczywistości, przejawiający się poprzez artefakty. Kultura organizacyjna to jakby „osobowość” konkretnego przedsiębiorstwa, urzędu czy organizacji. Ta osobowość przejawia się w zachowaniach, reakcjach, sądach, postawach ludzi, którzy funkcjonują w tym społeczeństwie. W sposobie rozwiązywania problemów, zorganizowania hal produkcyjnych i biur, w wyposażeniu i estetyce wnętrz. Kultura organizacyjna jest wszechobecna, jest obecna w całej organizacji oraz w poszczególnych jej częściach. Wg Scheina są 3 poziomy kultury organizacyjnej: Artefakty ( widoczne ale często wymagające interpretacji) Normy i wartości (częściowo widoczne, częściowo nieświadome) Założenia (niewidoczne, najczęściej nieświadome)