Teoria ster. 1a, Politechnika Lubelska, Studia, semestr 5, Sem V, Nowy folder


Politechnika Lubelska

w Lublinie

Laboratorium Teorii

Sterowania

0x01 graphic

Skład grupy:

Semestr

Grupa

Rok akad.

Temat ćwiczenia:

Identyfikacja obiektów sterowania metodą charakterystyk czasowych.

Data wyk.

Ocena

1. Cel ćwiczenia.

Celem ćwiczenia jest zaobserwowanie i narysowanie odpowiedzi skokowej poszczególnych obiektów przy odpowiednim wyskalowaniu oscyloskopu oraz wstępnym określeniu parametrów wymuszenia.

2. Układ o transmitancji G1(s) na wymuszenie skoku jednostkowego.

Wykres odpowiedzi znajduje się na papierze milimetrowym.

Na podstawie odpowiedzi skokowej możemy stwierdzić, że układ pierwszy ma charakter członu różniczkującego o następującej transmitancji i stałej czasowej:

G(s) = k / (1 + sT)

T=1ms

k=1.3

3. Układ o transmitancji G2(s) na wymuszenie skoku jednostkowego.

Wykres odpowiedzi znajduje się na papierze milimetrowym.

Odpowiedź członu na skok jednostkowy wskazuje, że jest to obiekt oscylacyjny II rzędu.

G ( s ) = k / [ s2T2 + 2ξTs + 1]

0x01 graphic

A1 = 2V A3 = 0,2·2V = 0,4V

0x01 graphic

0x01 graphic

t3 = 2,3ms t2 = 1,5 ms

0x01 graphic

G ( s ) = k / [ s2T2 + 2ξTs + 1], 0x01 graphic
, T = 0,76, k = 4

4. Układ o transmitancji G3(s) na wymuszenie skoku jednostkowego.

Wykres odpowiedzi znajduje się na papierze milimetrowym.

Na podstawie odpowiedzi obiektu na wymuszenie w postaci skoku jednostkowego stwierdzamy, że ma on postać układu inercyjnego pierwszego rzędu.

G ( s ) = k / [1 + sT ]

T = 2 ms

k = 1,25

5. Układ o transmitancji G3(s) na wymuszenie skoku jednostkowego.

Wykres odpowiedzi znajduje się na papierze milimetrowym.

Na podstawie odpowiedzi obiektu na wymuszenie w postaci skoku jednostkowego stwierdzamy, że ma on postać układu inercyjnego pierwszego rzędu.

G ( s ) = k / [1 + sT ]

T = 2 ms

k = 1,25

6. Wnioski

W ćwiczeniu tym dokonaliśmy identyfikacji obiektów sterowania metodą charakterystyk czasowych. Rozpoznanie układu umożliwiło opisanie go odpowiednim równaniem transmitancji operatorowej. Wyliczenie stałych k, współczynnika tłumienia ξ dla członu oscylacyjnego II rzędu może wiązać się z pewnymi błędami np. podczas rysowania stycznych do wykresu funkcji. Człon o transmitancji G1(s) to człon różniczkujący, człon o transmitancji G2(s) to człon oscylacyjny II rzędu, a ostatnia dwa czyli człon G3(s) i człon G4(s) to człony inercyjne pierwszego rzędu.

Obiekt

Identyfikacja

G1(s)

Człon różniczkujący

G2(s)

Człon oscylacyjny II rzędu

G3(s)

Człon inercyjny pierwszego rzędu

G4(s)

Człon inercyjny pierwszego rzędu



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Teoria ster.1a, Politechnika Lubelska, Studia, semestr 5, Sem V, Nowy folder
Teoria ster. 2b, Politechnika Lubelska, Studia, semestr 5, Sem V, Nowy folder
Teoria ster. 1b, Politechnika Lubelska, Studia, semestr 5, Sem V, Nowy folder
Teoria ster. 2b(1), Politechnika Lubelska, Studia, semestr 5, Sem V, Nowy folder
Teoria ster. 4, Politechnika Lubelska, Studia, semestr 5, Sem V, Nowy folder
Teoria ster. 8(1), Politechnika Lubelska, Studia, semestr 5, Sem V, Nowy folder
Teoria ster. 6, Politechnika Lubelska, Studia, semestr 5, Sem V, Nowy folder
Teoria ster. 5, Politechnika Lubelska, Studia, semestr 5, Sem V, Nowy folder
Nas Z-N, Politechnika Lubelska, Studia, semestr 5, Sem V, Nowy folder, Teoria ster-EZ 04 05
Teoria ster. 8, Politechnika Lubelska, Studia, semestr 5, Sem V, Nowy folder
Teoria ster. 7, Politechnika Lubelska, Studia, semestr 5, Sem V, Nowy folder
Teoria ster. 3, Politechnika Lubelska, Studia, semestr 5, Sem V, Nowy folder
Teoria ster. 3(1), Politechnika Lubelska, Studia, semestr 5, Sem V, Nowy folder
Teoria ster. 4, Politechnika Lubelska, Studia, semestr 5, Sem V, Nowy folder

więcej podobnych podstron