Polityka finansowa Unii Europejskiej
Finansowanie działalności Unii Europejskiej należy do najczęściej dyskutowanych i wzbudzających wiele kontrowersji problemów, a coroczne uchwalenie budżetu jest jednym z najważniejszych wydarzeń w roku. Budżet Unii Europejskiej, mimo swoich niewielkich rozmiarów (do 1,27% PNB), ma istotny aspekt polityczny ze względu na konieczność dokonywania politycznych wyborów w kwestii alokacji i podziału rzadkich zasobów pomiędzy poszczególne kraje członkowskie, regiony oraz grupy społeczne w tych krajach. Planowane rozszerzenie Unii o kraje Europy Wschodniej i Środkowej stawia kwestie finansowe w samym centrum dyskusji o przyszłości UE, stąd poznanie mechanizmów funkcjonowania wspólnego budżetu staje się potrzebą bardzo pilna w nowych krajach członkowskich, które w momencie akcesji zostaną jednocześnie włączone do wspólnego systemu finansowego Unii.
Budżet Unii Europejskiej podlega generalnym zasadom pochodzącym z Traktatu oraz regulaminu finansowego. Prawo budżetowe Unii opiera się na zasadach podobnych do tych, które występują w narodowym prawie budżetowym. Do zasad, na których opiera się budżet Unii, należą: reguła jedności, uniwersalności, jednoroczności, specjalizacji oraz równowagi.
Zasada jedności - mówi nam o tym, że wszystkie wydatki wpływy Unii muszą być zawarte w jednym dokumencie
Zasada uniwersalności - zakłada, że wszystkie wpływy służą do finansowania wszystkich wydatków.
Zasada jednoroczności - mówi, że wszystkie operacje budżetowe są wykonywane w ciągu jednego roku obrachunkowego, który obejmuje okres od 1 stycznia do 31 grudnia.
Zasada specjalizacji - budżet Unii Europejskiej, mimo że jest jednym dokumentem, wyraźnie określa rodzaj wydatków i klasyfikuje je według ich charakteru i przeznaczenia
Zasada równowagi - oznacza, że unijny budżet musi być zrównoważony, tzn. że wydatki muszą być równe dochodom.