Charakterystyka okresu noworodkowego

Okres noworodkowy to czas przystosowania się organizmu nowonarodzonego dziecka do warunków życia poza organizmem mamy.

Dziecko musi dostosować się do: *nowego otoczenia, *temperatury, *samodzielnego oddychania, *samodzielnego odżywiania i *samodzielnego wydalania.

Dziecko jest całkowicie zależne od osoby dorosłej, nie wie nic o otaczającym świecie.

Odbiera pewne dźwięki, światło, bliskość ciała drugiego człowieka (dotyk), a także zmiany temperatury, przenoszenie, poruszanie.

Przeciętna długość ciała 50-62 cm, a masa ciała urodzeniowa 2800-3500g (w pierwszym tygodniu może spaść masa ciała)

Skóra jest różowa z wykształconą tkanką podskórną (tłuszczyk).

Skóra jest pokryta „mazią płodową” (przez pierwsze dni) i może nosić ślady trudu porodowego.

Ułożenie dziecka

• pozycja embrionalna (zgięciowa) - na brzuszku

• pozycja niesymetryczna (asymetryczna) - na pleckach, głowa odchylona na bok

wykonuje nieskoordynowane ruchy rączkami i nóżkami, które nasilają się przy krzyku;

• wzięte na ręce bezwładnie zwisa, chociaż widać napięcie mięśniowe w kończynach

Proporcje ciała noworodka:

• głowa - ¼ długości ciała

• nóżki - ¼ długości ciała

• tułów - ½ długości ciała

---