NIEPOWODZENIA SZKOLNE, polon, PSYCHOLOGIA


Niepowodzenia szkolne

Niepowodzenia szkolne - rozbieżności pomiędzy wiadomościami, umiejętnościami i nawykami faktycznie opanowanymi przez uczniów, a materiałem jaki powinni opanować według założeń programowych w zakresie poszczególnych przedmiotów (Elżbieta Wojda).

Niepowodzenia szkolne możemy podzielić na dwa rodzaje:

  1. Dydaktyczne.

  2. Wychowawcze.

Źródłem słabych osiągnięć w nauce mogą być niepowodzenia ukryte. Stanowią je zazwyczaj niewielkie barki w wiadomościach, a także pewnych umiejętnościach z jednego przedmiotu a nawet pojedynczego tematu. Nie dostrzeżone i nie usunięte w porę rozrastają się z upływem czasu i prowadzą do powstawania niepowodzeń jawnych, początkowo o charakterze przejściowym.

W wypadku, gdy są już względnie trwałe wiodą prosto do powtarzania klasy lub zdania do klasy następnej z wieloma brakami. W Polsce mamy jeden z najniższych wskaźników powtarzalności klas (5 %), kiedy np. we Francji, Hiszpanii, Portugalii, Belgii jest ok. 30 % uczniów, którzy przynajmniej raz nie zdali do następnej klasy („Powtarzać rok ? Nie u nas, Rzeczpospolita, 15.02.2011 r.)

Najczęściej przyczyny powodujące niepowodzenia szkolne mają charakter sprzężony, stanowią splot różnych uwarunkowań. Ujawniając się najpierw w nauce, rzutują najczęściej na zachowanie lub odwrotnie. Wówczas zamiast poważnie zainteresować się przyczyną niepowodzeń, dorosłe otoczenie formułuje opinie: "On jest zdolny, ale leniwy", "On jest mało zdolny, a do tego jeszcze nie chce się uczyć", "Gdyby chciał, na pewno miałby lepsze stopnie" itp.

Przyczyny niepowodzeń szkolnych:

- zbyt wczesne posłanie dziecka do I klasy:

a) niedojrzałość emocjonalno-społeczna,

b) takie dzieci bardzo łatwo zniechęcić do szkoły,

c) model fiński („Szkoła szkodzi Anglikom?, Rzeczpospolita, 17-18.10.2009 r.)

- długotrwała nieobecność w szkole

a) choroba

b) uraz

c) wypadek

d) zdarzenie losowe

- zaburzenia z ryzyka dysleksji,

a) obniżony rozwój grafomotoryczny

b) zaburzenia analizatora wzrokowego

b) zaburzenia analizatora słuchowego

- zaburzenia dyslektyczne,

a) dysleksja

b) dysortografia

c) dysgrafia

d) dyskalkulia

- zespół nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD),

a) zaburzenia koncentracji (słaba trwałość uwagi).

b) nadruchliwość (fizyczna, werbalna [gadatliwość], silna potrzeba ruchu).

c) impulsywność (słabe hamowanie, nie potrafią odroczyć reakcji).

- całościowe zaburzenia rozwoju

a) Autyzm

b) Zespół Aspergera

- niższe umiejętności intelektualne,

- słaba stymulacja środowiska rodzinnego,

- nieodpowiednia praca z dziećmi zdolnymi,

- sytuacja około rozwodowa,

a) zaburzone poczucie bezpieczeństwa

b) stres

c) opuszczenie przez jednego rodzica

d) poczucie winy

- rodzina niepełna,

- rodzina dysfunkcyjna:

a) problem alkoholowy

b) przemoc fizyczna

c) przemoc psychiczna

d) bieda

e) bezrobocie

- dzieci zaczynające naukę:

a) wady słuchu (20 %)

b) wzroku (30 %)

c) wady artykulacji (25 %) badania IFiPS („Kłopoty z nauka mogą być efektem wad słuchu” Rzeczpospolita, 13.09.2011 r.),

- alergie (→ skutki uboczne leków),

- środki psychoaktywne,

- nadmierne wymagania edukacyjne,

a) rodzice

b) nauczyciele

- różnice w wymaganiach dla kolejnych etapów edukacyjnych

(→ korepetycje dla studentów z I roku, „Student cofa się do liceum, Rzeczpospolita, 16.09.2011 r., Mierni w ogólniakach”, Rzeczpospolita, 6.07.2011 r. ),

- dzieci obcojęzyczne,

- brak zaspokojenia przez opiekunów podstawowych potrzeb psychicznych dziecka:

a) miłości

b) bezpieczeństwa

c) akceptacji

- opóźniony rozwój grafomotoryczny i manualny,

- zbyt duża liczba obowiązków, zajęć pozalekcyjnych,

- zbyt liczne klasy,

- mały zasób słów, opóźniona mowa, zaburzenia mowy,

- uwarunkowania środowiskowe:

a) rodziny wielopokoleniowe

b) małe mieszkania

c) brak miejsca do nauki

d) liczebność rodzeństwa

- zaburzenia psychiczne:

a) stany lękowe

b) stany depresyjne

c) obniżenie nastroju

d) anoreksja, bulimia

- słabszy system nerwowy, jego prawidłowe funkcjonowanie umożliwia podjęcie:

a) wysiłku umysłowego

b) koncentrację uwagi

c) panowanie nad własnymi emocjami

- moda na „nie uczenie się” (wpływ rówieśników),

- błędy po stronie nauczyciela:

a) błędy metodyczne i wychowawcze, które wynikają z niewystarczającej znajomości teorii pedagogicznej oraz brak umiejętności zastosowania jej w praktyce

b) niedostateczne przygotowywanie się do zajęć, a także zaniedbania w obrębie samodoskonalenia zawodowego

c) błędy metodyczne i wychowawcze, które wynikają ze zbyt małej znajomości uczniów i braku odpowiedniej opieki nad uczniami wykazującymi opóźnienia w nauce

Sposoby zapobiegania niepowodzeniom szkolnym:

- stosować pochwały (nawet za najmniejsze osiągnięcia),

- stwarzać warunki do osiągania sukcesów,

- pobudzać ciekawość,

- motywować do nauki,

- wyrabiać systematyczność w uczeniu się,

- urozmaicać przebieg lekcji,

- indywidualne rozmowy „wspierające i motywujące” z uczniem,

- diagnoza pedagogiczna,

- diagnoza psychologiczna,

- indywidualna częsta kontrola prac ucznia/postępów w nauce,

- możliwość czasowego kierowania na zajęcia wyrównawcze,

- terapia pedagogiczna (zajęcia korekcyjno-kompensacyjne),

- bliska współpraca z rodzicami,

- dodatkowa praca dziecka w domu pod kontrolą rodziców (ew. nauczyciela),

- angażowanie do pomocy uczniów zdolnych,

- dawanie zadań przy których uczeń może odnieść sukces,

- badania przesiewowe w szkole,

- kierowanie do specjalistów, lekarzy,

- zalecanie czytanie książek,

- wdrażanie do obowiązkowości oraz systematyczności,

- rozwijać zainteresowania,

Opracowano na podstawie materiałów własnych oraz:

Elżbieta Wojda. Rodzaje i przyczyny niepowodzeń szkolnych. „Edukacja i Dialog”. 9-10 (132-133), 2001.

Henryk Miciura. Miejsce słabego ucznia w klasie. „Edukacja i Dialog”. 9-10 (132-133), 2001.

Opracował: Łukasz Godek, psycholog, PPP nr 20, W-wa.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Powodzenia i niepowodzenia szkolne. Motywacja., Resocjalizacja; Pedagogika; Dydaktyka;Socjologia, fi
Powodzenia i niepowodzenia szkolne, Resocjalizacja; Pedagogika; Dydaktyka;Socjologia, filozofia, psy
NIEPOWODZENIA SZKOLNE UCZNIÓW, Z pracy pedagoga szkolnego, psychologia
Beata Marzęda Przybysz „Zaburzenia psychoruchowego rozwoju dziecka a powstawanie niepowodzeń szkolny
niepowodzenia szkolne 2
Spostrzeganie społeczne, polon, PSYCHOLOGIA
Sposoby na szkolnych brutali, PSYCHOLOGIA
Niepowodzenia szkolne uczniów klas I-III szkoły podstawowej(1), Dla dzieci
ADHD, polon, PSYCHOLOGIA
6 niepowodzenia szkolne! 02
NIEPOWODZENIA SZKOLNE
powodzenia i niepowodzenia szkolne. Motywacja.(1), EWiWP
NIEPOWODZENIA SZKOLNE, Pedagogika, prace - pedagogika
Niepowodzenia szkolne
Postawy i zmiana postaw, polon, PSYCHOLOGIA

więcej podobnych podstron