Marginacja i emigracja leukocytów ; fagocytoza
W procesie ostrego zapalenia największy udział mają granulocyty obojętnochłonne (mikrofagi) i monocyty / (w tkankach zwane makrofagami). Ich szczególnym zadaniem jest fagocytoza.
We wczesnym stadium zapalenia mikrofagi zbliżają się do wewnętrznej strony naczynia i układają się tuż przy komórkach nabłonka ? jest to marginacja leukocytów. Następnie rozpoczyna się proces przylegania mikrofagów do śródbłonka ? czyli adhezja. W procesie adhezji leukocytów mają znaczenie substancje różnego pochodzenia:
- integryny
- selektyny
- kadheryny (białka prawidłowego mechanizmu połączeń międzykomórkowych)
Gdy granulocyty przylegają do śródbłonka zaczyna się faza ich przenikania przez ściany naczyń do tkanek ? tzw. emigracja. Granulocyty oraz monocyty mają zdolność: ruchów amebowatych (nibynóżki), uwalniania enzymów lizosomalnych (proteazy) trawiących ściany naczyń. Emigracja jest procesem czynnym, natomiast biernym procesem przenikania elementów morfotycznych przez ściany naczyń nazywamy diapedezą i jest to proces bierny (wynikający z różnic ciśnień).
Proces fagocytozy można podzielić na fazy:
Faza chemotaktyczna:
- znajdujący się poza naczyniem fagocyt (granulocyt ? mikrofag ; monocyt ? makrofag) kieruje się zgodnie z gradientem stężenia czynników chemotaktycznych w stronę przedmiotów fagocytozy (np.: drobnoustroje).
- Czynnikami chemotaktycznymi są:
o Składniki układu dopełniacza
o Leukotrieny (LTB4)
o Interleukiny : IL-1 , IL-8 , IL-16
o Kachektyna ? czynnik martwicy nowotworów (TNF)
o Produkty metabolizmu bakteryjnego
Faza właściwej fagocytozy:
- związanie cząstki z fagocytem
- pochłonięcie cząstki (powstaje fagosom)
- połączenie lizosomu pierwotnego z fagosomem ? lizosom wtórny (fagolizosom)
- trawienie enzymatyczne lub poprzez działanie toksycznych metabolitów tlenowych ( które wiąże się ze zwiększeniem zużycia tlenu ? czyli wybuchem tlenowym)
- wydalenie zdegradowanego materiału
W makrofagach w wyniku procesów metabolizmu tlenowego powstaje NO o działaniu rozkurczającym naczynia, a także NO2 i N2O4 o działaniu utleniającym.
Jeżeli materiał nie mógł być strawiony przez makrofag to zostaje wydalony poprzez egzocytozę. Mikrofagi uwalniają niestrawiony materiał tylko wtedy gdy same się rozpadają ? mikrofagi pochłaniają cząsteczki bez względu na swoje możliwości trawienne, co często prowadzi do ich rozpadu i uwolnienia m.in. enzymów lizosomalnych (szkodliwych dla tkanek).