Franken „Psychologia motywacji”, str. 413-427
OPTYMIZM I NADZIEJA
Scheier, Carver- gdy cel wydaje się osiągalny, to wysilamy się, jeśli nie- zmiejszamy zaangażowanie i w końcu rezygnujemy
Alloy, Abramson- postawa optymistow czasem jest nierealistyczna
Taylor- czasem optymiści zyja w swiecie iluzji, gdyz nie potrafia przyjąć do wiadomości tego, ze sprawy przyjęły zły obrot
Paradoksalnie jednak optymiści osiągają wielkie rzeczy (np. Edison, zarowka)
Kiedy sprawy Ida dobrze miedzy optymizmem i pesymizmem nie ma dużej roznicy
Tillich „głupim latwo o nadzieje, madrym- trudno. Każdy może się zatracic w głupiej nadziei, ale prawdziwa nadzieja jest czyms rzadkim i cennym”.
Seligmann- optymizm i nadzieja to przyjecie określonego stylu wyjaśniania
Synder- optymizm wynika z posiadanego wizerunku siebie samego
Scheier, Carter- optymizm to korzystne dla nas oczekiwanie wydarzen w obliczu problemow, poslugujac się LOTem (life orientation scale) wykazali związek miedzy optymizmem a stanem zdrowia i szybkością rekonwalescencji
ogolnie: optymizm przejawia się oczekiwaniem pomyslengo dla nas rozwoju wydarzen niezależni od umiejętności, podczas gdy nadzieja wiaze się z działaniami służącymi urzeczywistnieniu celu, podpowiada ze droga do osiegniecia celu sa nasze umiejętności i wytrwalosc
Marshall, Wortman, Kusulas, Hernig, Vickers, Robinson-Whelen, Kim, macCallum, Kiecolt-Glaser- optymizm i pesymizm nie sa swoimi przeciwnościami
pesymizm= neurotyczność i afekt negatywny, wyizolowanie, optymizm= ekstrawersja i afekt pozytywny, otwartosc
szczescie to tez pozytywny afekt i ekstrawersja, jednak optymizm wiaze się jeszcze z oczekiwaniem na dobre nawet w obliczu zlego
Lionek Tiger- wykształcenie się postawy optymistycznej było korzystne adaptacyjnie, pomagala ona przetrwac w trudnych chwilach; kiedy zostajemy zranieni wydzielane sa endorfiny (euforia, lagodzenie bolu); uczucie optymizmu i nadziei= endorfiny, serotonina i in.
Nesse- nadzieja to uczucie prospołeczne, to troska o nawiązywanie dobrych stosunkow z innymi i dibanie o środowisko, bo wtedy przyszłość jawi się w jasnych barwach
coraz wieksza liczba badaczy traktuje style myslenia jako nawyki (a więc styl myślenia powinno się umieć stosunkowo łatwo zmienić) <- na tym opiera się program Seligmana
tak samo, jak optymizm, również nadzieja wiąże się z przyjętym stylem wyjaśniania, optymizm jest jednak pojęciem szerszym
Seligmann porównał swój test na optymizm z testami profilu kariery zawodowej i przeprowadził badania mierzące jak się ma optymizm/pesymizm/ wyniki z testu profilu kariery zawodowej do sukcesów w sprzedaży (przewaga sukcesów optymistów rosła wraz z upływem czasu)
na sukcesy w nauce składa się nie tylko inteligencja, ale i motywacja
przyczyną opuszczania się w nauce często bywa depresja
Dweck, Licht- 2 grupom dzieci: optymistów i pesymistów dano do rozwiązywania zadania; dopóki były one łatwe wszystkim szło dobrze, kiedy zaczęły się pojawiać zadania nierozwiązywalne- pesymiści spadli do poziomu 1 klasy, a optymiści zatrzymali się na poziomie klasy 4.
szczególne zagrożenie dla osiągnieć intelektualnych mają 2 czynniki: pesymizm i dramaty życiowe, przyczyniają się one do słabych wyników i do depresji (Seligmann)
również studentom optymizm pomaga osiągać lepsze wyniki niż można by przypuszczać
Peterson śledził stan zdrowia 150 studentów-> optymiści chorzy na raka żyją dłużej oraz 2krotnie rzadziej odwiedzają lekarzy i łapią infekcje
Visintainer, Volpicelli, Seligmann- poddali szczury treningowi wyuczonej bezradności i treningowi radzenia sobie w trudnych sytuacjach, nastepnie wszczepili im komórki mięsaka- szczury z gr 1. odrzuciły nowotwór w 27%, a w 2. w 70%, wniosek: trening wyuczonej bezradności osłabia czynności ochronne organizmu
propagowanie optymizmu może jednak prowadzić do lekceważenia innych czynników (złych emocji, pesymizmu), które również bywają korzystne adaptacyjnie (Robinson-Whelen)
pesymiści i optymiści róznią się co do wtórnej oceny sytuacji, optymiści chętniej rozważają różne możliwości rozw. Zadania (Chang)
Petersom- propagowanie koncepcji zbiorowego optymizmu (by uniknąć egoizmu i chciwości)
Synder- nadzieja składa się z 2 podst. Komponentów będących formami myślenia: myślenie kierunkowe „(opracowanie sposobów osiągania celu), myślenie sprawcze ( myśli związane z podejmowaniem działań na wybranej drodze), nadzieja to wiara („chcieć to móc”), obydwa składniki są współzależne
Scheier i Carter- najlepszym prognostykiem zachowań jest oczekiwanie wyniku, Synder- kładąc nacisk na wyniki nie będziemy potrafili wyjaśnić ludzkich zachowań
Synder- nadzieja pozwala działać w obliczu stresu i przeszkód
eksperyment, 3 grupy o wyskim, średnim i niskim wskaźniku nadziei, cel: bdb na koniec roku, dla części z każdej grupy inf. O otrzymaniu cząstkowej oceny dst.; wyniki: osoby o wysokim wskaźniku nadziei wykazywały się największą aktywnością w zakresie myślenia sprawczego i kierunkowego (Yoshinobu)
Synder, Langelle- ludzie o wysokim wskaźniku nadziei mają więcej celów
Synder, Sigmon, Harris- ludzie o wysokim wskaźniku nadziei wyznaczają sobie trudniejsze zadania
Anderson- studencki o wyższym wskaźniku nadziei, przewidywali, że dostaną wyższe oceny niż stud. O niskim wsk.n. i ich przewidywania się potwierdzały
Curry- nadzieja ma przełożenie na wyniki w sporcie, konsekwentne dążenie do celu jest nawet ważniejsze od wysokiej samooceny
PODSUMOWANIE:
- Scheier i Carter- optymizm to uogólnione oczekiwanie korzystnego rozw. Wydarzeń
- Tiger- optymizm dostarcza motywacji do działania i nagradza zachowania spełniające korzystną adaptacyjnie funkcję
- zwolennicy teorii uczenia się- optymizm to nabyty styl myślenia
- Seligmann- optymiści uważają porażki i komplikacje za chwilowe, zależne od konkretnej sytuacji, wywołane przyczynami zewnętrznymi
- wraz z Hollandem, Frejmanem Seligmann opracował program ABCDE, którego celem jest zmiana myślenia pesymistycznego na bardziej optymistyczny, program ABCDE skłania do odpowiedzi na 4 pytania: Co przemawia za słusznością mojej interpretacji? Czy istnieją interpretacje alternatywne? Jakie są konsekwencje mojego stanowskia? Czy moja postawa jest dla mnie korzystna?
- Synder- poznawcza teoria- nadzieja obejmuje poczucie sprawczości działania oraz świadomość istnienia wielu dróg do celu
Bowlby, Mikulincer, Florian, Weller, McIntyre, Dusek, Strage- relacje między rodzicami a dzieckiem wpływają na wiele adaptacyjnych emocji i zachowań
Ainsworth, Lehar, Water, Wall, Bowlby- pozytywne i negatywne efekty rożnych stylów wychowania charakteryzuje teoria przywiązania, wg której zdolność dziecka i rodziców do zbudowania bezpiecznej fundamentalnej więzi kształtuje stosunek dziecka do świata, poczucie bezpieczeństwa z kolei pozwala dziecku eksplorować otoczenie, uczy budować interakcje społ. I jest podst. Zaufania, korzyści te utrzymują się do wieku dojrzałego
wg psychologii ewolucyjnej rodzina zapewnia dziecku bezpieczeństwo
Buck- mechanizmy, które pozwalają już niemowlętom budować więź (uśmiech, przytulanie) są zakorzenione w systemie afektu prospołecznego
Buck- z więzi wynikają 2 motywacje: potrzeba spełniania oczekiwań i potrzeba bycia kochanym (chęć dostosowania się do grupy, a grupie zależy nie na indywidualistach, lecz na wypełnianiu zadań służących przetrwaniu); im bardziej ktoś kocha i jest ceniony, tym bardziej grupa go chroni- wzajemna zależność, elastyczność ludzkiego zachowania
bezpieczna więź łagodzi lęk, poczucie bezpieczeństwa pozwala się skupić nie tylko na przetrwaniu
Ainsworth- 3 style przywiązania będące wynikiem stylu traktowania dziecka przez matkę:
- styl bezpieczny- dziecko eksploruje otocznie i nawiązuje kontakt z matką
- styl lękowo- ambiwalentny- matka czasem lekceważy potrzeby dziecka, dla dziecka ważniejsze jest nawiązywanie więzi z matką niż eksploracja otoczenia
- styl unikający- matka ignoruje dziecko i dziecko zaczyna jej unikać, dziwna eksploracja
45. Hazan, Shaker, Bradshaw- potrzeba więzi u dzieci jest prototypem więzi u dorosłych (dorośli bezpiecznym stylu więzi czerpią więcej satysfakcji z pracy i mniej boją się oceny)
46. Greenberger, McLaughlin- ludzie o stylu więzi bezpiecznej szukają pomocy u innych
47. Cohen, McKay, Taylor- ludzie dysponujący silnymi systemami wsparcia (np. w rodzinie) podnoszą się szybciej niż inni
48. wsparcie społecznie= wsparcie emocjonalne+ wsparcie informacyjne+ wsparcie materialne+ wsparcie w zakresie oceny
49. McClelland- gotowosc do współpracy z innymi (afiliacje) oraz poczucie sprawstwa wiążą się z silną reakcją odpornościową i dobrym stanem Zdrowia
50. Schuster, Kessler, Aseltine- wsparcie współmałżonka jest ważniejsze od wsparcia przyjaciół
51. Lefcourt, Martin, Saleh- wsparcie skuteczniej łagodzi stres u osób z wewnętrznym umiejscowieniem źródła kontroli
52. Kessler, Heath, Neale, Eaves- we wsparciu dużą rolę odgrywa czynnik genetyczny, znaczenie wsparcia zależy bardziej od tego, kto je otrzymuje niż od tego, kto go udziela
53. Myers- ludzie o silnie rozwiniętej duchowości są szczęśliwsi, gdyż mają zaspokojoną potrzebę sensu życia, Ellison, Gay, Glass- wsparcia udziela im wspólnota religijna
54. METODA ABC-DE SELIGMANA
Krok 1.: Rozpoznawanie trudności, przekonań i konsekwencji (ABC)
Krok 2.: Oderwanie uwagi, wewnętrzna dyskusja i energetyzacja (DE)
55. uczucie szczęścia jest 50% dziedziczone
56. szczeście wiąże się ze zdolnością przezwyciężania lęku oraz z umiejętnością planowania
57. jako przykład szczęścia często podaje się stan przypływu
58. aktywne radzenie sobie łagodzi stres i lęk, wydziela się norepinefryna
59. Bandura- ludzie unikają niebezpiecznych sytuacji ze strachu, że sobie nie poradzą