wychwytywanie jonów wapnia przez siatkę sarkopolazmatyczną
odłączenie jonów wapnia od troponiny C
zaprzestanie oddziaływań między aktyną i miozyną
cechuje tk. Mięśniową pobudliwość ikurczliwość
mikroskopowa budowa tk. Szkieletowej:
jednostką strukturalną jest włókno mięśniowe syncytium - wydłużone, wielojądrzaste
pojedyncze włókno ma kształt walca otoczonego sarkolemmą, wytwarza błonę podstawną
centrum włókna zajmuje aparat kurczliwy, ułożony w formie włókienek kurczliwych - miofibryli
miofibryla ułożona jest z równoległych filamentów cienkich i grubych ułożonych regularnie
miofibryla jest podzielona na odcinki - sarkomery
miofilament cienki zbudowany jest z osi włókienka aktyny F, oraz z białek tropomiozyny i troponiny składajacej się z trzech podjednostek:
~ troponiny C - zdolność przyłączania Ca ++
~ troponiny T - wiąże się z tropomiozyną
~ troponiny I - hamuje interakcje pomiędzy aktyną, a miozyną
miofilament gruby zbudowany z cząstek miozyny z dwóch monomerów, w których każdy posiada fragment S1 łączący się z filamentem aktynowym
Do skurczu mięśnia potrzebne jest ATP. W CZASIE GLIKOLIZY TLENOWEJ CAŁKOWITY ROZPAD GLUKOZY DOSTARCZA NAJWIĘCEJ ENERGII DO SYNTEZY ATP.
Glikoliza beztlenowa i hydroliza fosfokreatyny:
Glukoza + mleczan
ADP - ATP
FOSFOKREATYNA + ADP = ATP + KREATYNA
Rodzaje skurczów mm. poprzecznie prążkowanych:
skurcz izotoniczny - komórki mięśniowe skracają się i cały mięsień ulega skróceniu, jego napięcie nie zmienia się, przyczepy mm. w układzie szkieletowym zbliżają się do siebie.
Skurcz izometryczny - charakteryzuje się zwiększeniem napięcia mięśnia bez zmian jego długości, przyczepy mm. w układzie szkieletowym nie zmieniają swojej odległości
Skurcz pojedynczy - izotoniczny, izometryczny, auksotoniczny (zbliżają się przyczepy i zwiększa się napięcie mięśnia)
Skurcz tężcowy - zupełny, niezupełny, izotoniczny, izometryczny
Skurcz koncentryczny
Skurcz ekscentryczny
Charakterystyka włókien poprzecznie prążkowanych:
włókna czerwone - wolnokurczliwe ST (m. postawny)
włókna białe - szybkokurczliwe FT (m. gałki ocznej)
ST:
mała aktywność ATP-azy
niska aktywność enzymów glikolitycznych
bogate w mitochondria i naczynia włosowate
dużo sarkoplazmy i mioglobiny
mało miofibryli w oddzielnych wiązkach
skurcz tężcowy (zupełny i niezupełny) - określają jak często bodźce docieraja do mięśnia
FTb:
wysoka aktywność ATP-azy
duża intensywność przemian tlenowych
bogate w naczynia włosowate
FTa:
wysoka aktywność ATP-azy
mała intensywność przemian tlenowych
duża zdolność do przemian glikolitycznych
mało sarkoplazmy
dużo miofibryli
obfity zapas glikogenu
mało mitochondriów
mała sieć naczyń włosowatych
MIĘŚNIE GŁADKIE:
kształt wrzeciona z jednym pałeczkowatym jądrem, otoczona sarkolemmą i błoną podstawną
komórki układaja się w postaci pęczków i błony mięśniowej
wnętrze kom. Wypełnione jest nitkami kurczliwymi ułożonymi wzdłuż osi długiej komórki
w cytoplaźmie występuje kalmodulina łącząca się z jonami wapniowymi, aktywuje właściwości enzymatyczne jednego z łańcuchów lekkich w głowie cząsteczki miozyny
Podział czynnościowy mm. gładkich:
wielojednostkowe - komórki kurczą się niezależnie i pobudzenie nie przenosi się z jednej komórki na drugą (ściany naczyn krwionośnych, tęczówka)
trzewne - warstwy lub pierścienie równolegle ułożonych komórek , tu pobudzenie przenosi się z jednej komórki na druga dzięki połączeniom szczelinowym, czynnościowe syncytia (ściany przewodu pokarmowego, moczowody, pęcherz moczowy, macica)