ENTEROCOCCUS SP.
Czynniki determinujące chorobotwórczość Enterococcus sp.:
proteinaza
cytolizyna
nialuromidaza
Źródła zakażeń:
własna flora fizjologiczna,
droga bezpośrednia.
Wrota zakażeń:
nosiciele tzw. nosicielstwo kałowe/
Zakażenia wywoływane przez Enterococcus sp. (głównie endogenne, rzadko egzogenne):
zakażenia układu moczowego,
zapalenie wsierdzia,
zakażenie tkanek miękkich,
zapalenie otrzewnej,
zakażenie skóry,
zakażenie ran, ropnie
zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (noworodki).
Rozpoznanie:
kliniczne - objawy i przebieg zakażenia,
laboratoryjne - dodatni wynik badani mikrobiologicznego,
Zapobieganie i zwalczanie:
eliminacja źródła zakażenia,
przecięcie dróg szerzenia się zakażenia,
szkolenie personelu medyczno zakresie metod zapobiegania i kontroli zakażeń,
racjonalne stosowanie cefalosporyn i imepenemu (czynniki selekcjonujące wielooporne szczepy Enterococcus sp.),
izolacja pacjentów pacjentów których stwierdzono zakażenie wankomycynoopornym szczepem Enterococcus,
kontrola procesu sterylizacji (np. wody stosowanej do płynów dializacyjnych).