ŚRODKI DYDAKTYCZNE
Z teorii i praktyki pedagogicznej wynika, że najbardziej zależne od celów kształcenia
i wychowania są zasady nauczania oraz treści programowe, natomiast do danych zasad oraz treści dobrać można różne, skuteczne formy i metody nauczania. Dopiero do tych form i metod dobiera się środki dydaktyczne.
Wg Cz. Kupisiewicza do środków dydaktycznych zaliczamy
„przedmioty, które dostarczają uczniom określonych bodźców sensorycznych oddziałujących na ich wzrok, słuch, dotyk itp., ułatwiają im bezpośrednie i pośrednie poznawanie rzeczywistości”
Słowo „przedmiot”
odnosi się do przedmiotów oryginalnych, jak i do ich zastępników modelowych, obrazowych, słownych lub symbolicznych.
FUNKCJE ŚRODKÓW
zaznajamianie uczniów z nowym materiałem,
utrwalanie nowego materiału oraz kontrola i ocena stopnia opanowania,
stosowanie zdobytych wiadomości
i umiejętności w praktyce,
rozwijanie zdolności poznawczych oraz uczuć i woli dzieci i młodzieży.
Wymienione funkcje środków dydaktycznych łączą się zarazem ze sobą i wzajemnie uzupełniają.
Proces nauczania wymaga przygotowania
różnych środków wspierających czynności nauczyciela a uczniowi ułatwiających uczenie się.
W tym celu wykorzystuje się zarówno środki, zwane tradycyjnie pomocami dydaktycznymi, jak i nowoczesne, związane z rozwojem techniki i elektroniki, ze szczególnym uwzględnieniem radia, telewizji i komputerów.
O ich doborze decyduje nauczyciel kierując się właściwościami wieku uczniów, zadaniami dydaktycznymi, cechami nauczanego przedmiotu, a także tym czy są one w ogóle dostępne.
W klasach I-III wykorzystanie środków dydaktycznych ma istotne znaczenie dla zmotywowania ucznia do podejmowania czynności i działania.
Ma przede wszystkim wartość motywacyjną.
Kolor, wygląd powoduje, że dziecko sięga po niego, bawi się nim i niejako przy okazji uczy się.