ROZMOWA POHOSPITACYJNA

DIAGNOZA STANU PO PRZEPROWADZONYM ZAJĘCIU(autorefleksja, wnioski, spostrzeżenia nauczyciela). Zajęcia dostosowane były do możliwości i poziomu dzieci Dobór form i metod z pracy z dziećmi był prawidłowy Zajęcia przebiegały zgodnie z założonymi celami , które zostały w pełni osiągnięte Dzieci były zainteresowane podczas zajęć i brały czynny udział WNIOSKI: Kontynuowanie przyjętego kierunku pracy z dziećmi w grupie

Mocnymi stronami hospitowanych zajęć wartymi szerszego upowszechnienia są:

·        trafny dobór i wykorzystanie środków i pomocy

dydaktycznych;

·        umiejętności organizacyjne nauczycielek, pozwalające na łączenie treści programowych dla różnych grup wiekowych,

·        trafny dobór treści, metod i form pracy;

·        wykorzystanie technik twórczych,

·        atrakcyjne prowadzenie zajęć, stymulowanie aktywności dzieci;

·        dobre relacje miedzy nauczycielkami i dziećmi;

·        dobór treści wychowawczych, konsekwentne stosowanie zasad;

Do słabszych stron obserwowanych zajęć należało:

·        trudności ze zindywidualizowaniem podejścia do trudnego wychowanka,

• niewłaściwe planowanie czasu zajęć, co powodowało trudności w realizacji

zaplanowanych celów;

 

Uogólniając można stwierdzić, ze nauczyciele stosują aktywne formy pracy,

dobierają ćwiczenia odpowiadające nie tylko treściom zajęć, ale również

możliwościom dzieci. Stopień osiągania zaplanowanych celów jest zróżnicowany

Wnioski z przeprowadzonych hospitacji są następujące:

• kontynuować stosowanie aktywnych  metod pracy, wzbogacać ich repertuar;

• doskonalić formułowanie celów operacyjnych  zajęć,

• bogacić środki dydaktyczne, korzystać z pomocy dydaktycznych,

• znaleźć odpowiednie formy pracy z dzieckiem o specyficznych trudnościach w nauce,

• jasno komunikować polecenia,

konsekwentnie stosować zasady wypracowane w grupie,

---