„Społeczne i kulturowe uwarunkowania patologii”
trzy stany rzeczy pozwalające określić co jest normą a co patologią:
stan naturalny (przyrodniczy): norma = zgodność z prawidłowościami stanu naturalnego
(normę w tym wymiarze pozwalają określić analizy statystyczne oraz częstość występowania danego zjawiska)
„postulowany stan rzeczy”: norma = działania przybliżające do postulowanego stanu (zrealizowanie warunków niezbędnych do pożądanego stanu)
dotyczący wartościowania i oceny: norma = system uporządkowanych, akceptowanych zasad i wartości; (normalne najczęściej oznacza - pożądane)
Patologia jest pojęciem względnym. Te same zjawiska zaklasyfikowane wg. jednych zasad mogą być patologią, natomiast wg. innych - normą.
Bariery społeczne
bariery społeczne traktowane są jako jedne z uwarunkowań patologii
socjalizacja - wpływ środowiska społecznego na kształtowanie się i rozwój jednostki
dla zrozumienia socjalizacji ważne są dwie kwestie:
człowiek to bierny czy czynny element tego procesu?
Jednostka jest pozytywna czy negatywna z natury?
Jeśli bierny to: socjalizacja = transmisja kultury w jednostkę (Wrong);
Jeśli aktywny to: socjalizacja = proces stawiania się człowiekiem (Wrong)
Jeśli negatywna to: socjalizacja = zwycięstwo społeczności w walce z jednostką
Jeśli pozytywna to: socjalizacja = łatwy proces rozwojowy (dziecko łatwo się adoptuje bo ma do tego wrodzone tendencje)
socjalizacja nie jest procesem spójnym (bierze w nim udział szereg oddziałujących na siebie podsystemów, np. rodzina, rówieśnicy, szkoła, które mogą wchodzić ze sobą w konflikt)
patologizujący wpływ środowiska społecznego można rozpatrywać jako:
bezpośredni (struktura społeczna wpływa zaburzająco na funkcjonowanie jednostki)
pośredni (zaburzenia funkcjonowania jednostki są konsekwencją życia w określonych układach społecznych)
patologizujący wpływ środowiska społecznego może być spowodowany różnymi czynnikami:
konflikty kilku systemów normatywnych (gdy jednostka należy do więcej niż jednej grupy społecznej)
konflikty ról społecznych (gdy jednostka jest członkiem różnych układów społecznych może zajmować w nich różne pozycje)
depersonalizacja (pozbawienie indywidualności)
w grupie pojawia się tendencja do ujednoliconego funkcjonowania
izolacja społeczna (utrata tożsamości społecznej)
tożsamość społeczna = poczucie przynależności do grupy
alienacja (ktoś lub coś staje się obce); czynniki powodujące alienację
utrata kontroli nad przebiegiem zjawisk (może mieć charakter obiektywny - gdy zadanie jest zbyt trudne do realizacji lub subiektywny - gdy doświadczenia jednostki prowadzą ją do przekonania, że nie kontroluje przebiegu własnych działań)
anomia („kulturowy chaos”): przekształcenie lub zanik wartości kulturowych
Depersonalizacja
depersonalizacja (deindywiduacja): zanik indywidualności
zasięg tego terminu rozszerzono do sytuacji społecznych, w ramach których oddziaływanie różnych zbiorowości prowadzi do zaniku indywidualności ich członków
wiąże się z rozproszeniem odpowiedzialności
wiąże się z anonimowością
(eksperyment Zimbardo: dziewczyny podzielono na grupę „anonimowych” - ubranych w fartuchy oraz grupę „identyfikowanych” - nosiły tabliczki z nazwiskami. Te pierwsze 2x częściej aplikowały szok elektryczny dziewczynom nie należącym do do ich grupy)
(eksperyment Becker-Havena i Lindskolda: osoby zakapturzone - anonimowe szybciej ruszały na pomoc ofierze, pozwalało im to nie przejmować się gdyby pomoc okazała się błędna)
(porównania międzykulturowe Watsona: kultury stosujące zabiegi deindywiduacyjne - maski, malowanie twarzy - wykazywały większy stopień okrucieństwa wobec wroga)
Shawa: deindywiduacja jako konsekwencją szeregu procesów grupowych:
anonimowości
rozproszenia odpowiedzialności
facylitacji społecznej
przesunięcia norm
(pozwalają one jednostce zwiększyć prawdopodobieństwo pojawienia się zachowań pożądanych i zmniejszyć prawdopodobieństwo niepożądanych)
Alienacja
alienacja - stan/poczucie, że ktoś/coś stało się obce
dotyczy określonego stanu psychicznego jednostki (jako konsekwencji niezaspokojenia potrzeb)
Seeman: pięć wariantów alienacji:
bezradność (bezsilność): wywołana poczuciem utrat kontoli
brak bądź utrata znaczenia
brak lub zanik norm: jednostka dochodzi do wniosku, że normy, którymi dotychczas się kierowała nie umożliwiają jej osiągnięcia określonych celów
izolacja (odseparowanie od społeczności): może być wynikiem odejścia on norm wyznawanych przez społeczność)
obcość wobec samego siebie: w wyniku blokowania przez otoczenie procesu samoaktualizacji, ekspresji możliwości
Miluska: elementy składowe sytuacji alienującej składają się na syndrom sytuacji alienującej (jego główną konsekwencją jest poczucie bezsilności oraz lęk)
obiekty alienacji: władza, społeczeństwo, ja, inni ludzie
Anomia
w ujęciu socjologicznym = zanik norm
dotyczy obiektywnej rozbieżności między uznawanymi wartościami a możliwością ich realizacji
to sytuacja, która dostarcza przesłanek o pojawieniu się w jej ramach rzeczy bez sensu, nie dających się uporządkować ani posługiwać się wyraźnymi regułami działania, skłania ona do wątpliwości czy reguły takie w ogóle istnieją
Merton: typologia reakcji na anomię (odnosząca się nie do osobowości ale do pełnionych ról społecznych):
konformizm (reakcja najbardziej typowa) w odróżnieniu od niej - wszystkiego pozostałe reakcje są dewiacyjne:
innowacja (pojawia się gdy nacisk na przyswojenie sobie celów kulturowych jest silniejszy niż nacisk na przyswojenie zinstytucjonalizowanych norm określających sposoby osiągania owych celów)
rytualizm (odrzucenie lub zredukowanie celu kulturowego przy jednoczesnym przestrzeganiu norm zinstytucjonalizowanych, może prowadzić do hiperkonformizmu)
wycofanie (najrzadszy sposób przystosowania, odrzucenie celów jak i środków służących do ich zrealizowania, np. alkoholicy, narkomani, psychotycy)
bunt (gdy system instytucjonalny postrzegany jest jako przeszkoda w realizowaniu społecznie uznawanych celów)
Konflikt ról społecznych
rola - funkcja, jaką jednostka realizuje zajmując określoną pozycję w obrębie określonego kontekstu społecznego
konflikt związany z pełnieniem roli - specyficzna forma spolaryzowanej niezgodności, może przejawiać się na dwa sposoby:
konflikt między rolami
konflikt wewnątrz roli (sprzeczność oczekiwań związanych z określoną rolą)
Secord, Backman: role społeczne dostarczają przesłanek do przewidywania zachowań innych osób oraz pełnią funkcje normatywne
istotę ról społecznych stanowią oczekiwania (wobec własnych zachowań i zachowań partnera interakcji - im większa zgodność tych oczekiwań tym łatwiejsza interakcja)
role w interakcji tworzą system powiązanych ze sobą ról
badacze ci wskazują na zewnętrzne źródła konfliktów w systemach ról (te źródła to czynniki, z których wynikają błędne przesłanki do kształtowania oczekiwań oraz czynniki, które osłabiają zobowiązanie do realizacji oczekiwań)
Gross, Mason, McEachern: teoria rozwiązywania konfliktu ról:
3 główne czynniki:
względna prawomocność dwóch zbiorów oczekiwań (oczekiwanie jest prawomocne jeśli partner jest postrzegany jako osoba mająca prawo do pełnienia danej roli)
sankcje za niezrealizowanie któregoś z tych zbiorów (sankcje odnoszą się do wzmocnień - pozytywnych lub negatywnych - jakie jednostka może otrzymać za zgodne lub niezgodne zachowanie z rolą)
moralna orientacja osoby działającej (orientacja ta może być: moralna, oportunistyczna, moralno-oportunistyczna)
w przypadku konfliktu oczekiwań wobec roli konieczna będzie analiza wpływu tych trzech czynników, a najważniejszym czynnikiem będzie rodzaj orientacji moralnej
osoba o orientacji moralnej: przedłoży prawomocność oczekiwań nad sankcje
osoba o orientacji oportunistycznej: przedłoży sankcje nad prawomocność
osoba o orientacji moralno-oportunistycznej: weźmie pod uwagę zarówno prawomocność jak i sankcje
Tożsamość
wyróżnia się 3 rodzaje tożsamości:
indywidualną: samookreślenie jednostki odzwierciedlające cechy jej osobowości
grupową (społeczną): wyobrażenie jednostki o sobie na podstawie wiedzy o tym do jakiej grupy należy
etniczną (kulturową): definiowanie się przez przynależność do danej grupy etnicznej
Tajfel: sekwencja (dotycząca tożsamości grupowej): kategoryzacja społeczna -> porównanie społeczne -> odrębność psychologiczna
kategoryzacja - proces upraszczania społecznego otoczenia przez jednostkę - umożliwia dokonywanie porównań społecznych, które pozwalają na powstanie tożsamości społecznej - czyli wyobrażenia o samym sobie na podstawie wiedzy o przynależności do danej grupy
zachowania międzygrupowe podlegają przeobrażeniom w 3 sytuacjach:
źle określonej grupy
grupy dominującej
grupy położonej niżej
we wszystkich tych sytuacjach przewija się wątek rywalizacji