pomoc psychologiczna

Publiczna Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna

w Nowej Dębie

Historia

Publiczna Poradnia Psychologiczno – Pedagogiczna to instytucja w resorcie MEN.

Celem działalności poradni jest wspomaganie rozwoju i efektywności uczenia się dzieci i młodzieży, pomoc uczniom w wyborze kierunku kształcenia i zawodu oraz udzielanie dzieciom i młodzieży, ich rodzicom, nauczycielom i wychowawcom, pomocy psychologicznej, pedagogicznej, logopedycznej i terapeutycznej.

Poradnia Psychologiczno – Pedagogiczna w Nowej Dębie powstała 22 września 1986 r. Do września 1996 r. obejmowała swoją działalnością gminy Nowa Dęba i Majdan Królewski. Decyzją Kuratora Oświaty teren działalności został poszerzony o dwie gminy: Padew Narodowa i Baranów Sandomierski. Obecnie placówka mieści się przy ulicy Jana Pawła II w Nowej Dębie

W 1999 r. w związku z reformą administracyjną poradnia objęła swą opieką dzieci i młodzież uczących się na terenie gmin: Nowa Dęba, Baranów Sandomierski, Gorzyce i Grębów.

Decyzją Starosty Powiatu Tarnobrzeskiego od 2000 r. istnieje również filia Poradni przy ulicy Św. Barbary w Tarnobrzegu, celem ułatwienia dojazdu dla uczniów z gmin Gorzyce i Grębów. Placówka obejmuje swoja działalnością 52 placówki – przedszkola, szkoły podstawowe, gimnazja, szkoły średnie i ponadgimnazjalne, szkoły specjalne. Łącznie pod opieką poradni znajduje się : 10 292 dzieci.

Placówka zajmuje się między innymi:

Oferowana przez placówkę pomoc psychologiczna, pedagogiczna, logopedyczna jest bezpłatna

Poradnia zajmuje się :

  1. Diagnozą psychologiczną w zakresie:

2. Diagnozą pedagogiczną w zakresie:

  1. Działaniami terapeutycznymi

4. Zajęciami grupowymi w klasach:

5. Pomocą psychologiczną dla rodziców:

6. Oferta dla nauczycieli

DIAGNOZA l TERAPIA LOGOPEDYCZNA

30 – 38% dzieci doświadczających trudności w szkole to dzieci z wadami wymowy. Prawie wszystkie napotykają trudności w nauce czytania i pisania – czytają i piszą tak, jak mówią. Problemy te dotyczą zwykle najtrudniejszych dla dziecka głosek sz, ż, cz, dż, r, a przejawiają się zastępowaniem ich głoskami: s, z, c, dz. Pewne zjawiska dotyczące systemu językowego odzwierciedlają się bardziej w piśmie niż w mowie, dlatego niektóre dzieci po zakończeniu terapii logopedycznej piszą z błędami odzwierciedlającymi wyrównaną już wadę wymowy. Aby zatem ułatwić dzieciom start szkolny, należy wcześniej objąć opieką logopedyczną te dzieci.

Mowa rozwija się dzięki dialogowi dziecka i osoby dorosłej. To dorosły rozmówca dziecka rozwija jego słownictwo i zasób wiadomości ogólnych, uczy poprawnych konstrukcji gramatycznych, kształtuje myślenie słowno – pojęciowe i przyczynowo – skutkowe. Te umiejętności rozwijane stopniowo w okresie przedszkolnym, podlegają dalszemu ukierunkowaniu poprzez działalność dydaktyczną szkoły.

Dzieci, które trafiają do poradni diagnozowane są w zakresie:

- słuchu fonemowego;

- sprawności narządów artykulacyjnych;

- realizacji danej głoski w wyrazach w różnych pozycjach: nagłosie, śródgłosie, wygłosie;

- cech mowy tj.: nastawienie głosu, proces oddychania, tempo mowy, intonacja itp.;

- umiejętności budowania wypowiedzi poprawnych pod względem gramatycznym i składniowym;

- umiejętności czytania, o ile dziecko jest w wieku szkolnym.

Postępowanie diagnostyczne pozwala ustalić:

- jakie głoski są: zniekształcone, substytuowane (zastępowane innymi), a których brak w wypowiedziach;

- jaka terapia będzie konieczna;

- jak często i jak długo mają być prowadzone zajęcia;

- jakie dźwięki należy korygować w jakiej kolejności

Najczęściej spotykamy zaburzenie mowy: jest dyslalia jednoraka, czyli nieprawidłowa wymowa pojedynczego dźwięku. Nierzadko występuje dyslalia wieloraka oznaczająca trudności w realizacji (opuszczanie lub zastępowanie) kilku dźwięków.

Podczas diagnozy i terapii rozpoznajemy przyczyn i trudności, które powodowane są zwykle przez:

- zaburzenia słuchu fonemowego, powodujące trudności audytywnym (słuchowym) ujmowaniu dźwięków;

- nie zwracanie uwagi na wymowę;

- obniżony poziom inteligencji;

- anatomiczne uszkodzenie obwodowych organów mowy (przede wszystkim anomalie w zakresie uzębienia – wady zgryzu, krótkie wędzidełko, stan podniebienia);

- słaba sprawność narządów mowy.

W placówce logopedzi prowadzą terapię logopedyczną dla osób z następującymi zaburzeniami mowy:

- dyslalia;

- jąkanie –zaburzenie płynności mowy;

- afazja – zaburzenia natury centralnej np. powstałych w wyniku wylewów;

- oligofazja – mowa osób z upośledzeniem umysłowym

- dyzartria – zaburzenie mowy powstałe na skutek uszkodzenia ośrodków i dróg unerwiających narządy mowy np. w wyniku mózgowego porażenia dziecięcego;

- dyzglosja – zniekształcenie dźwięków mowy na skutek nieprawidłowości w budowie narządów mowy lub obniżonej słyszalności oraz prowadzą zajęcia z zakresu:

- kształtowania mowy osób z niedosłuchem i osób niesłyszących po wszczepach implantu ślimakowego.

Pracując w poradni z dzieckiem, pracuje się również z rodzicami, którzy w domu wykonują stosowne ćwiczenia z zakresu logopedii ze swoimi dziećmi. Nauczycielom zaś proponuje się prowadzenie pogadanek na tematy związane z rozwojem mowy dziecka i wskazuje stosowne oddziaływania logopedyczne

POMOC UCZNIOM ZE SPECYFICZNYMI TRUDNOŚCIAMI W CZYTANIU I PISANIU

Do poradni zgłaszają się uczniowie wszystkich etapów edukacyjnych z poważnymi trudnościami w czytaniu i pisaniu. Najczęściej problemy dotyczą zarówno błędów ortograficznych, jak i strony graficznej pisma. Z tych powodów uczniowie wkładając wiele wysiłku w uczenie się – nie osiągają spodziewanych efektów. Najpoważniejsze trudności czekają ich w trakcie egzaminów i sprawdzianów kompetencji. Uczniom oferowane są szczegółowe badania diagnostycznej w poradni i zestawy ćwiczeń do wykonania w domu.

Specyficzne trudności w czytaniu i pisaniu obejmują trzy płaszczyzny zaburzeń:

- dysgrafia – zaburzenia strony graficznej pisma;

- dysortografia – trudności w pisaniu, przejawiające się w popełnianiu różnego typu błędów;

- dysleksja – specyficzne trudności w czytaniu.

W placówce diagnozuje się, orzeka oraz zajmuje się terapią uczniów z dysfunkcjami o charakterze dysleksji rozwojowej.

Wczesne oddziaływanie pedagogiczne może umożliwić lepszy start i naukę w szkole. Znaczącą rolę ma praca wyrównawcza na terenie domu. Współpracując z rodzicami udziela się wskazówek, oferuje programy pracy, rozmawia o właściwym podejściu wychowawczym i stara się wspierać rodzinę w tym działaniu.

Badania psychologiczno – pedagogiczne oraz opinia nauczyciela – polonisty pomagają rozpoznać, który z analizatorów funkcjonuje nieprawidłowo. W wyniku badania psychologicznego otrzymuje się informacje dotyczące rozwoju dziecka, jego sprawności intelektualnych. Pozwala to na właściwą ocenę funkcji odpowiadających za proces czytania i pisania, tj. percepcji i pamięci wzrokowej oraz słuchowej, motoryki, integracji percepcyjno – motorycznej, lateralizacji, orientacji w schemacie ciała i przestrzeni, a także funkcji językowych. Natomiast w badaniu pedagogicznym rozpoznaje się postępy i trudności w uczeniu się, motywację i warunki uczenia się.

Każdy uczeń i jego rodzic otrzymuje informację, dotyczącego tego jaki sposób można:

- usprawnić nieprawidłowo funkcjonujące analizatory;

- utrwalić poprawną pisownię i usprawnić technikę czytania;

- ćwiczyć i rozwijać pamięć;

- usprawnić technikę uczenia się.

Opinia dotycząca dysleksji rozwojowej upoważnia do dostosowania wymagań edukacyjnych i warunków egzaminacyjnych do możliwości i ograniczeń ucznia ze specyficznymi trudnościami w nauce czytania i pisania, w tym do indywidualnej oceny prac pisemnych.

PORADNICTWO ZAWODOWE

Działalność poradni obejmuje również dział poradnictwa zawodowego. Organizowane są spotkania warsztatowe w szkołach, mające na celu lepsze poznanie samych siebie. Podczas spotkań zwraca się uwagę na przeciwwskazania zdrowotne, cechy charakteru, mocne strony osobowości, uzdolnienia i zainteresowania. Warsztaty umożliwiają podjęcie trafnych decyzji zawodowych. Forma spotkań jest bardzo atrakcyjna dla uczniów.

Poradnictwo zawodowe stosowane jest szczególnie w klasach trzecich gimnazjum i końcowych klasach ponadgimanzjalnych. Pomoc ma na celu wspólne planowanie kariery zawodowej, określenie mocnych i słabych stron ucznia oraz preferencji zawodowych i realne możliwości wykonywania zawodu.

Poradnictwo zawodowe obejmuje również prelekcje i warsztaty dla rodziców oraz konsultacje dla nauczycieli. Rodzice również powinni brać czynny udział w edukacji swoich dzieci. Nawiązywane jest również stała współpraca z wychowawcami klas.

U przypadku, gdy uczniowie nie są zdecydowani co do wyboru szkoły ponadgimnazajnej lub gdy rodzice nie potrafią im pomóc w tym wyborze, mogą skorzystać z indywidualnej porady zawodoznawczej i diagnozy na terenie poradni.

Poradnia pomaga również uczniom, którzy nie dostali się do wybranej szkoły lub przerwali naukę. Szczególną opieką obejmowani są uczniowie z problemami zdrowotnymi, w których przypadku istnieją poważne przeciwwskazania i ograniczenia zawodowe.

PROFILAKTYKA UZALEŻNIEŃ

Poradnia oferuje również działalność profilaktyczną adresowaną do dzieci i młodzieży szkolnej.

Statystyki dotyczące używania przez nieletnich alkoholu i innych środków odurzających, wzrost aktów agresji, przestępczości czy niszczenia własnej kariery szkolnej potęgują niepokój ludzi dorosłych.

Praca z dziećmi i młodzieżą uwzględnia stopień narażenia na dysfunkcje i wynikające z nich szkody. W populacji dzieci i młodzieży szkolnej najliczniejsza jest  grupa niskiego ryzyka, zwłaszcza w szkołach gimnazjalnych. Po wejściu w wiek dorastania niektórzy podejmują zachowanie ryzykowne stanowiąc grupę podwyższonego ryzyka.

Całość oddziaływań profilaktycznych ujęta jest w sposób integralny (obejmuje całego człowieka, wszystkie sfery rozwoju i koncentruje się na promowaniu haseł „Poczekaj do dorosłości”, „Masz na to czas” oraz „Wycofaj się, póki możesz”. Zajęcia, prowadzone przez poradnię mają atrakcyjną formę, gdyż wykorzystuje się w nich różnorodne metody aktywizujące oraz gry i zabawy dydaktyczne. Spotkania służą budowaniu przekonań i systemu wartości młodych ludzi. Uświadamia się im waznosć zdrowego stylu życia bez alkoholu, papierosów i narkotyków, jak również bez przemocy.

Zajęcia psychoedukacyjne dotyczą następujących aspektów :

1. Komunikacja interpersonalna.
2. Lepsze poznania i wyrażanie swoich emocji
3. Umiejętność budowania adekwatnej samooceny.
4. Umiejętność radzenia sobie ze stresem.
5. Umiejętność rozwiązywania kontaktów w sposób nieagresywny, przeciwdziałanie agresji i przemocy
6. Umiejętność asertywnej odmowy.
7. Konsekwencje użycia alkoholu i innych substancji uzależniających.

W poradni realizowane sa programy profilaktyczne różne programy opracowane przez Państwową Agencję Rozwiązywania Problemów  Alkoholowych, Instytut Matki i Dziecka itp. oraz własnego autorstwa. Tworzone są scenariusze zajęć dla potrzeb konkretnych środowisk.

Poradnia bierze aktywny udział w kampaniach profilaktycznych organizowanych na terenie powiatu.

Ogromną rolę w profilaktyce odgrywają rodzice. Dlatego prowadzone są w szkołach pogadanki i warsztaty z zakresu profilaktyki uzależnień i przeciwdziałania przemocy.

Poradnia jest miejscem, w którym każde dziecko odkryje swoje możliwości porzez:

 – pracę pedagogów i psychologów, która nastawiona jest na wyszukiwanie u dzieci pozytywnych cech i możliwości bez względu na poziom rozwoju dziecka;

 – opracowane metody i techniki pracy z dzieckiem oraz takie formy stymulacji rozwoju, które są odpowiednie do wieku i możliwości dziecka;

– uwzględnianie wszystkich aspektów rozwoju psychicznego, intelektualnego,

emocjonalnego, społecznego i duchowego;

 – pomoc dziecku z problemami wspomagając jego rodzinę i przy zastosowaniu różnorodnych nowoczesnych technik i metod terapii;

 - współpracę ze szkołami, kładąc nacisk na wyszukiwanie i wskazywanie, że każde dziecko ma pozytywne cechy, mocne strony i możliwości, które należy pomóc mu rozwijać


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Pomoc psychologiczna w chorobie stres a zdrowie
pomoc psychologiczno pedagogiczna ściągawka
Tkaczyk skrypt, Pomoc Psychologiczna
Pomoc psychologiczna, Psychologia WSFiZ I semestr, Etyka zawodu psychologa
pomoc psychologiczna
0 Powolanie zespolu planujÄ…cego i koordynujÄ…cego - przyklad 1[1], pomoc psychologiczno-pedagogiczn
Pomoc psychologiczna a zdrowie psychiczne i zdrowa osobowosc, Pomoc Psychologiczna
Karta Indywidualnych Potrzeb Ucznia, Pomoc psychologiczno-pedagogiczna
pomoc psychologiczna# 11 2012
Brammer z PUPu - opracowanie, Pomoc Psychologiczna
WYPADKI DROGOWE pomoc psychologa
Indywidualny program Edukacyjno (wzór IPET), pomoc psychologiczno-pedagogiczna w przedszkolu
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ1, pomoc psychologiczno-pedagogiczna
Metodologia Pomoc, Psychologia, Metodologia badań psychologicznych i statystyka
pomoc- Społeczne i kulturowe uwarunkowania psychologii r7, Pomoc psychologiczna, opracowania (psycho

więcej podobnych podstron