5 h w
10 h ć
fazy życia
1. wczesna 0-3 r.ż. pierwszy etap w życiu dziecka fundament więzi emocjonalnych z rodzicami
2.średnia 3-7 r.ż. wiek przedszkolny
3.późna 7-10 r.ż. wczesnoszkolna (6-9 od 2012 obniży się wiek szkolny)
(Kompleks Edypa syn chce się ożenić z mamą)
TRUDNOŚCI W FUNKCJONOWANIU PSYCHOSPOŁECZNYM DZIECI
-PERSPEKTYWA TEORII PRZYWIĄZANIA
Za przyczynę w trudności w funkcjonowaniu człowieka uznaje się najczęściej rodzinę.
Jedną z przyczyn rozwoju patologii w rodzinie są:
-Cechy dziecka(nadpobudliwość psychoruchowa, zaburzenia rozwojowe, zahamowania rozwojowe)
-jakość relacji przywiązaniowych we wczesnym dzieciństwie
-sposób sprawowania opieki rodzicielskiej
-rodzinna „ekologia”(zasoby rodzinne wsparcie dla rodziny ,wydarzenia i zmiany w rodzinie np. separacja, rozwód)
Te elementy są przyczyną trudności w funkcjonowaniu człowieka w życiu dorosłym
Przywiązanie to pojęcie szerokie nie można go postrzegać tylko jako specyficznej formy zachowania miedzy matka a dzieckiem trzeba ją widzieć holistycznie-całościowo, jako proces rozwoju fizycznego, poznawczego, emocjonalnego, społecznego dziecka w kontekście jego środowiska rodzinnego, przywiązanie to pierwotne zjawisko w którym to co biologiczne jest przekształcane dzięki środowisku społecznemu czyli drugiemu człowiekowi psychiczne więzi.
Szafer przywiązanie traktuje, jako najprostsze i zarazem najbardziej fundamentalne zachowanie społeczne, którego celem jest znalezienie się w bliskości z innymi osobnikami tego samego gatunku.
Lorenz twierdzi ze istnieje okres krytyczny dla przywiązania tzn. że więź miedzy matką a dzieckiem musi być nawiązana zaraz po narodzinach.
(ważne jest położenie dziecka zaraz po porodzie na pierś matki
Na powstanie i rozwój przywiązania wpływają czynniki naturalne, które wywołują emocje dzięki wrodzonym właściwościom organizmu a także te, które zostały z nimi związane przez doświadczenie społeczne oraz czynniki, których emocjogenne właściwości opierają się na relacji miedzy oczekiwaniami podmiotu(dziecka) a informacjami, z jakimi się styka.
Kształtowanie się stylu przywiązania, jakość relacji przywiązaniowych ma większe znaczenie niż ich intensywność, przez jakość relacji rozumie się dostępność i wrażliwość matek na potrzeby, które sygnalizuje dziecko.
Wykorzystując stopień dostępności matki oraz jej wrażliwość na potrzeby sygnalizowane przez dziecko wyodrębniono 4 typy przywiązania:
Typ B bezpieczny- cechuje się zaufaniem dziecka do obiektu przywiązania(matki) oparty jest na doświadczaniu dostępności w sytuacjach zagrażających poczuciu komfortu -najważniejszy matka jest dostępna na sygnał dany od dziecka
Typ A lękowo ambiwalentny- kształtuje się w doświadczaniu przez dziecko niepewności, co do dostępności matki kształtuje to w dziecku wzmożoną czujność obniżone poczucie bezpieczeństwa silny lęk przed rozstaniem czułości z powodu braku pewności, wzmożona czujność dziecka.
Typ C unikający- kształtuje się to doświadczaniu przez dziecko niedostępności matki w sytuacjach zagrożenia wzbudzonej potrzeby niewrażliwości na sygnalizowane potrzeby, może to wzbudzić u dziecka unikanie bliskiego kontaktu z matką, jako formą ochrony przed zranieniem, matka jest niedostępna, dziecko radzi sobie samo, boi się zranienia przez matkę.
Typ D zdezorganizowany zdezorientowany- zachowania dziecka są niekompletne cechuję je przerywane ruchy, zastyganie, więź D jest więzią patologiczną i może być czynnikiem ryzyka dalszej patologii rozwoju dziecka.
W zależności od doświadczanego przywiązania przebiega rozwój społeczny dziecka
Styl B pozwala ten styl na wykształcenie się u dziecka pozytywnej samooceny
Poczucie sprawstwa to poczucie empatii zdolności społecznych takie dziecko lepiej radzie sobie z trudnymi sytuacjami ma większa odporność psychiczną
Jest bardziej autonomiczne i niezależne
Styl A w dalszym rozwój powoduje to ukształtowanie się osoby bardziej zależnej od innych bardziej lekowej nadmiernie czujnej niewierzącej w swoje możliwości Malo pewnej siebie z niska samooceną z niskim poczuciem wartości nie wierząca we własne działania
Styl C może powodować powstanie osoby mało autonomicznej często kontrolującej przejawiającej złość w sytuacjach frustracyjnej powoduje rozczarowanie zranienie lęk są to osoby bardzo czujne z małą odpornością psychiczną
Styl D dziecko reaguje agresją jak są jakieś trudności w stosunku do rówieśników i dorosłych jest niezwykle kontrolujące jest tyranem mogą u niej wykształcić się zaburzenia osobowości
Styl przywiązania wpływa na interakcje społeczne, kształtuje rozwój dziecka,
u dzieci rozłączonych z matka występują objawy depresji
Depresja to zaburzenie pracy mózgu jest specyficzny sposób myślenia odczuwania działania jest zaburzeniem emocjonalnym manifestującym się utratą energii psychicznej i drażliwością, smutkiem, apatią, przygnębieniem.
Depresja występuje u ok. 2 % dzieci do 12 r.ż. nie leczona prowadzi do problemów uzależnień i samobójstw.
Można wyróżnić 3 fazy depresji
Faza protestu i rozpaczy -płaczliwość
Faza utraty nadziei - wybuchy głośnego płaczu bezsenność utrata wagi
Faza wycofanie letarg przyciska twarz do lóżka brak zainteresowania
3