Sarkomer
Jednostka morfologiczno- czynniściowa aparatu kurczliwego mięśnia poprzecznie prążkowanego, ograniczona błonami,
zwana prążkiem Z.
Ułożone szeregowo sarkomery tworzą włókienka.
Włókienka mięśniowe-miofibryle
•Dzieli się na odcinki o większym i mniejszym współczynniku załamania światła:
1.Prążki anizotropowe- czynniki lepiej załamujące swiatło.
2.Prążki izotropowe- czynniki słabiej załamujące światło
Włókno mięśniowe:
•Grube nitki białek kurczliwych z cząsteczek miozyny
1.Długość wynosi ok. 1,5 μm, średnica ok. 12 nm
2.Ułożenie równolegle w stosunku do siebie i do osi długiej sarkomeru
3.Tworzą ciemny prążek A
4.Środek prążka A nie zajęty przez nitki aktyny tworzy prążek H, przez który przebiega poprzeczna błona podporowa sarkomeru zwana prążkiem M
•Cienkie nitki białek kurczliwych z cząsteczek aktyny oraz kompleksu tropomiozyna- troponina
1.Długość ok. 1μm, średnica ok. 7nm.
2.Nitki aktyny przymocowane swoimi końcami do linii Z, zaś wolne końce między nitkami miozyny
3.Tworzą jaśniejszy prążek I
•Szerokość prążka A i odległości między nimi nie ulegają zmianom
•Zmiany długości sarkomeru zachodzą kosztem prążka I
•W czasie skurczu zanika prążek H
Miozyna
•Zbudowana z dwułańcuchowej spirali typu
α
•Spiralę tworzą łańcuchy ciężkie
•Jeden z łańcuchów rozdwaja się na 2 główki umieszczone na szyjakach
•W miejscu odejścia szyjek pod wpływem łagodnego trawienia trypsyną cząsteczka miozyny rozpada się na: meromiozynę ciężką (główki i szyjki) i meromiozynę lekką (pozostała część cząsteczki)
•Meromiozyna ciężka tworzy mostki poprzeczne
Cykl mostka
•Zamiana energii wysokoenergrtycznego wiązania ATP na energię mechaniczną
1.Zaczyna się w momencie zwiększenia stężenia wolnego wapnia w sarkoplaźmie,a następnie częściowego odsłonięcia miejsc wiązania na nici aktyny i wstępne, słabe wiązanie główek
2.Wstępne wiązanie całkowicie odkształca wiązania tropomiozynowo-troponinowego, całkowicie odsłania miejsce wiązania i wzmocnienie wiązania.
3.Uwolnienie Pi z kompleksu główka+produkty
4.Zmiana ustawienia główki i przesunięcie aktyny względem miozyny
5.Odłączenie od główki ADP i zastąpienie go ATP, osłabienie powinowactwa miozyny do aktyny i dysocjacja.
•W czasie cyklu aktyna przesuwa się względem miozyny o 2,7-10 nm, zaś w czasi skurczu o 1μm
•Mostki działają niezależnie od siebie i ich cykle nie są uporządkowane w czasie
•Spadek stężenia wapnia w sarkoplaźmie powoduje odszczepienie od podjednostki C troponiny, powrót komleksu troponina-tropomiozyna do ustawienia spoczynkowego i zasłonięcia miejsc wiązania.
•Przy braku ATP niemożliwe jest odłączenie główek miozynowych od aktyny co powoduje skurcz tężcowy.
Potencjał spoczynkowy
•Wynosi ok. -85mV
•W utrzymaniu potencjału spoczynkowego bierze udział potencjał dyfuzyjny jonów potasu.
Potencjał czynnościowy [sumowanie czasowe]
•Rozpoczyna się fazą depolaryzacji przez 2ms. I odwrócenia potencjału z -85mV do +20mV.
1.Powoduje ją nagłe otwrcie kanałów sodowych, może ona nastąpić tylko jeśli potencjał błonowy wynosi min. -65mV.
2.Depolaryzacja >-40mV powoduje aktywację kanałów wapniwych typu L w cewkach poprzecznych T
3.Napływ zewnątrzkomórkowego wapnia i uzupełnienie go wewnątrz siateczki śródplazmatycznej i przekazują pobudzenie błony komórkowej na kanały wapniowe siteczki śródplazmatycznej.
4.Depolaryzacja sodowa aktywuje potencjałozależne kanały potasowe co prowadzi do repolaryzacji.
5.Komórka zdepolaryzowana >-65mV jest niepobudliwa
6.Okres niepobudliwości spowodowany inaktywacją kanałów sodowych w zdepolaryzowanej komórce nazywamy okresem refrakcji.
7.Aktywacja pompy sodowo-potasowej przywraca równowagę.
Pojedyńczy skurcz mięśnia szkieletowego
Następuje gdy przerwa między pobudzeniami jest dłuższa niż całkowity czas trwania skurczu to każdy z nich jest skurczem pojedyńczym
Skurcz tężcowy
Następuje jeśli przerwy pomiędzy pobudzeniami sarkolemy są krótsze niż czas trwania pojedyńczego skurczu, to każde następne pobudzenie podtrzymuje aktywację układów kurczliwych wywołaną pobudzeniem poprzedzjącym. Skurcz podtrzymywany jest tak długo jak pobudzany jest przez bodźce.
Skurcz tężcowy zupełny
Obserwujemy jeśli każde następne pobudzenie zachodzi w momencie gdy mięsień nie zaczął się rozkurczać, wtedy nie może nastąpić faza rozkurczu. Maksymalna siła jaką generuje mięsień w czasie skurczu tężcowego jest wprost proporcjonalna do częstotliwości pobudzeń
Skurcz tężcowy niezupełny
Obserwujemy jeśli każde następne pobudzenie zachodzi w momencie gdy mięsień zaczął się rozkurczać i widać w nim komponenty skurczów pojedyńczych.
Sprężystość mięśnia
•Zależy od obecności w mięśniu elementów kurczliwych zawartych we włókienkach kurczliwych, jak również elementów sprężystych.
•Wpływa na nią możliwość ślizgu nitek po sobie w czasie biernego rozciągania mięśnia w spoczynku.
Skurcz izotoniczny
Następuje jeśli pobudzony mięsień w czasie skurczu może się skracać, posiada jeden koniec ruchomy.
W czasie skurczu napięcie (siła) nie ulega zmianie.
Skurcz izotoniczny nie obciążony
Następuje gdy mięsień skraca się bez obciażenia i czas skracania mięśnia jest wtedy najkrótszy, czyli skraca się on z maksymalną szybkością, ale nie generuje siły.
Skurcz izometryczny
Nastepuje kiedy mięsień podczas pobudzenia nie może zmniejszyć swojej długości. W czasie tego skurczu sarkomery skracają się kosztem rozciągania szegregowych komponentów sprężystych i generuje największą siłę na jaka go stać.
Skurcz auksotoniczny
Jest skurczem fizjologicznym, ponieważ mięśnie szkieletowe w ustroju nie wykonują skurczów całkowicie izometrycznych i izotonicznych. Mięśnie najczęściej kurczą się pod obciążeniem mniejszym od maksymalnego. W początkowej fazie mięsień wykonuje skurcz izometryczny (rozciągnięcie sarkomerów)co powoduje wstępne napięcie mieśnia. W momencie kiedy napięcie elementów sprężystych równoważy obciążenie, mięsień zaczyna się skracać, pokonując obciążenie, z niezmienną siłą, wykonuje skurcz izotoniczny wtórnie obciążony.
Unerwienie ruchowe mięśni
Pochodzi z aksonów neuronów ruchowych rogów przednich rdzenia kręgowego, które opuszczają rdzeń przez korzonki przednie i wchodzą w skład nerwów mieszanych. Po wniknieciu do mieśnia oddają kilkadziesiąt odgałęzień tracących osłonkę mielinową i tworzą synapsy nerwowo- mięśniowe
Receptory uk. ruchu
W ukłądzie szkieletowym i mięśniowym znajdują siię receptory pobudzane pracą statyczną i dynamiczną mm szkieletowych. Znajdujące się tam receptory odbierają napięcie oraz rozciągnięcie mm i ścięgien, a także ucisk wywierany na powierzchni stawowe. Receptory te występują we wrzecionkach nerwowo-mięsniowych w postaci:
Zakończeń pierścieniowato-spiralnych, ciałek zmysłowych- Ruffiego
W ścięgnach jako ciałka bułwakowate- Goldiego, na powierzchniach stawowych
W okostnej jako ciałka blszkowate -Paciniego oraz wolne zakonczenia nerwowe
Pułap tlenowe- maksymalne tempo pobierania tlenu przez organizm
DHEA- kora nadnerczy (warstwa siateczkowata nadnerczy )
Insulina- watroba zmniejsza uwalnianie i zwiększa wchłanianie glukozy, zmniejsza wytwarzanie mocznika, zmniejsza stężenie cyklicznego AMP i zwiększa wychwytywanie fosforanów i potasu z krwi. Kom. Mm szkieletowych, mm gladkich i m. sercowego pod wpływem insuliny zwiększają aktywny transport przez błone komórkową do wew: glukozy, aminokwasow, jonów potasu i fosroranowych.
Wewnątrz komórek mięśniowych zostaje przyspieszony metabolizm węglowodanów, synteza białek i synteza kw. tłuszczowych. [, cos tam cos tam i wolne kwasy tłuszczowe]
Zwiększa synteza kw. tłuszczowych i traicylogliceroli oraz hamuje cyklaze adenylanową i tworzenie cyklicznego AMP.
Wysiłek fiz- powtarzająca się aktywność fizyczna lub ruch mający na celu poprawe lub utrzymanie
Wysiłek miejscowy- wysiłek w którym bierze udział mniej niż 30% całkowitej masy ciała
Bezpośredni impuls ruchowy- rogi przednie rdzenia
Najcieplejszy narzad w spoczynku i podczas wysiłku- wątroba
nerw unerwia kl piers i brzuch- X n. Błędny
hormony nie podwzgórzowe- h. zwrostu prolaktyna,
1siateczka śródplazmatyczna ziarnista
2cytoszkielet- rusztowanie wew. Kom. Składaja się na nią 3 typy białek: mikrotubule, włókna aktynowe, włókna pośrednie
3fagocytoza- pochłanianie dużych częsteczek indukowane przez cząsteczkę i receptory bł. Kom.
4adaptacja- zdolność przystosowawcza organizmu, poprzez fizjologiczne mechanizmy regulacyjne do zwiększonego obciążenia, co decyduje o wydolności org.
apoptoza- śmierć komórki zachodząca pod wpływem czynników endo- i egzogennych aktywujących genetycznie kontrolowany program doprowadzający do śmierci.
impuls do mięśni szkietetowych - drogi eferentne somatyczne
.które hormony nie sa podwzgórzowe - prolaktyna i hormon wzrostu
całkowita pojemność płuc - 6000ml
wzgorze-stacja przekaznikowa
kortyzol- kora gruczolu nadnerczowego
wzgórze- centralna stacja przekażnikowa...
osrodki odpowiedzialne za odruchy bezwarunkowe, oddychania- w rdzeniu przedłuzonym
kwasica-. 60-70
parathormon, że wpływa na wapń
pojemność życiowa płuc- 3500-4500
neurony eferentne somatyczne, ze to m. szkieltowych
chodzi o oko, czopki- odpowiadają za jasność widzenia, a pręciki za kolor
polaryzacja
glikogeneza,
czopki i preciki
glikogen
h. podwzgórzowe
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
symbol |
nazwa |
||||
AVP |
Wazopresyna argininowa |
||||
OXY |
Oksytocyna |
||||
CRH |
Hormon uwalniający h. kortykotropowy= kortykoliberyna |
||||
TRH |
Hormon uwalniający h. tyreotropowy= kortykoliberyna |
||||
GnRH |
Hormon uwalniający hgonadotropowe= gonadoliberyna |
||||
GRH |
Hormon uwalniający h. wzrostu= somatokrynina |
||||
SRIF |
Hormon hamujący uwalnianie h. wzrostu = somatostatyna |
||||
PIF |
Hormon hamujący uwalnianie prolaktyny= prolaktostatyna |
Wysiłki podczas których... STATYCZNE
Śmierć kom. Zachodząca pod wpływem...... APOPTOZA
Wysiłek fiz powoduje..... WZROST GLUKAGONU
Stan ten wywołuje depolaryzacja, pobudz zakon aksonu... HAMOWANIE PRESYNAPTYCZNE
Podczas treningow zwiekszone wydzielanie tarczycy.....T3
Bezposrednie unerwienie pochodzi z ....AKSONOW, NEURONOW, ROGOW PRZEDNICH R.K
Parathormon bierze udzial w....REG STĘŻ. WAPNIA
Zew. Rusztowanie kom ....CYTOSZKIELET
Ukl. Nerwowy odp za koordynacje centrum w pniu mozgu ....aun......-?
Potencjal spoczynkowy potencjal blonowy w kom nerwowej ustala...K- 70 najdynamiczniejszy
Obszar skory zaopatrywany przez jeden korzen
Drogi, które odpowiedzialne sa za precyzyjne wyk ruchow.....KOROWO-RDZENIOWE