Samorząd terytorialny w UE
Samorządność - samostanowienie o własnych sprawach
Samorządy:
szkolny
studencki
zawodowy (lekarski, architekcki, adwokacki)
Samorząd ma osobowość:
prawną
publiczno-prawną
cywilno-prawną
minimum jeden organ musi pochodzić z wyborów bezpośrednich
w kwestii samodzielności podejmuje współpracę z innymi samorządami, adm. rządową, itp.
samorząd ma autonomiczność w stanowieniu swojego statutu
adm. państwowa może sprawować nadzór nad samorz. TYLKO w kwestii legalności
Podstawa założenia samorządu terytorialnego
Pojęcie władz publicznych - za organy te uznać można te instytucje, które mają ustawowe prawo
do podejmowania decyzji wiążących obywateli i inne podmioty prawa.
Władza publiczna:
władza państwowa
samorząd terytorialny
Państwo a samorząd
PAŃSTWO
organizacja hierarchiczna
organizacja scentralizowana
poziomy podział kompetencji
SAMORZĄD
organizacja niehierarchiczna
organizacja zdecentralizowana
pionowy podział kompetencji
Koncepcje powstania samorządu
naturalistyczna (ST pierwotny)
państwowa (funkcjonalna, państwo jest pierwotne)
polityczna (ST jest przedstawicielstwem politycznym w terenie)
Subsydiarność podstawową zasadą funkcjonowania samorządu, a poniżej jej cechy:
autonomiczność
dynamika
proporcjonalność (tylko to co jest konieczne, zatem jednostce większej nie należy powierzać do wykonania zadań, które może zrealizować jednostka mniejsza)
Dlaczego samorząd jest ważny?
Wolność (demokracja bezpośrednia, stowarzyszenia, majątek własny, statut)
partycypacja (udział obywateli w życiu społecznym)
efektywność (z bliska lepiej widać potrzeby, zatem łatwiej załatwić sprawy)
Samorząd to przełamanie monopolu państwa w zakresie:
jednolitości władzy
administracji
finansów
reprezentacji politycznej
własności
Miejsce samorządu terytorialnego w systemie samorządu
samorząd zakładowy (szkół wyższych)
samorząd korporacyjny: powszechny i specjalny (gospodarczy i zawodowy)
Pojęcie samorządu wg Ochendowskiego
To wyodrębniony w strukturze państwa, powstały z mocy prawa, związek lokalnego społeczeństwa, powołany do samodzielnego wykonywania zadań publicznych, wyposażony w środki do realizacji zadań.
Elementy samorządu terytorialnego
korporacyjny charakter
przymusowy charakter
zdecentralizowany charakter
wykonywanie zadań z zakresu adm. publicznej samodzielnie i na własną odpowiedzialność
Samorząd a inne instytucje
Sektor I - państwo (przymusowo, z ustawy)
Sektor II - samorząd (przymusowo, z ustawy)
Sektor III - społeczeństwo obywatelskie (dobrowolnie)
Pojęcia związane z samorządem
administracja publiczna
autonomia - !!! w RP samorząd tego NIE MA !!! (kraj basków, Irlandia)
federalizm (Niemcy, Szwajcaria, Austria, Belgia)
Geneza europejskich modeli samorządu terytorialnego
nie centralizacja (Anglia, Szwecja)
decentralizacja (Niemcy, Francja)
PODSTAWOWE KWESTIE WSPÓLNE SAMORZĄDOM EUROPEJSKIM
poza pastwami najmniejszymi, co najmniej 2 szczeble
szczeble samorządu nie tworzą układu hierarchicznego
nadzór jedynie w zakresie legalności stanowienia prawa
ogólnoeuropejskie standardy (EKST)
nieustająca reforma administracji terytorialnej
CZTERY IDEE TWORZENIA SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO
konieczność współuczestnictwa (partycypacji)
kryterium ludnościowe odnośnie tworzenia struktur samorządu
liczebność ciał decyzyjnych
postulat tworzenia ciał niższego szczebla
EKST
pierwszeństwo samorządu w załatwianiu spraw lokalnych
ochrona granic terytorialnych korporacji samorządowych
swoboda samorządu w kształtowaniu swych wewnętrznych struktur
ograniczenie nadzoru nad ST
wymóg zabezpieczenia dochodów ST
prawo do nawiązywania współpracy z innymi jednostkami
sądowa ochrona samodzielności ST
Podstawowe ustawy ustrojowe
ustawa o samorządzie gminnym, 8-3-1990
ustawa o samorządzie powiatowym, 5-6-1998
ustawa o samorządzie województwa, 5-6-1998
Statuty jednostek ST stanowią o ich organizacji wewnętrznej i trybie pracy organów ST
Konstytucyjne cechy ST
podmiot: wszystkie osoby, które na stałe zamieszkują na danym terenie
przedmiot: wykonywanie zadań własnych oraz zleconych z zakresu administracji rządowej
organizacja
Gwarancje samodzielności ST
finansowe: budżet, kredyty, opłaty i podatki, ...
statut
własności
ochrona sądowa
Administracja publiczna na poziomie jednostek lokalnych w UE
Cechy wspólne:
jednostki podstawowe w podziale terytorialnym mają charakter wspólnot lokalnych o statusie samorządowym
w niektórych państwach samorząd funkcjonuje na 2 szczeblach poniżej poziomu regionalnego
zwykle jst nie znajduje się w systemie hierarchicznego podporządkowania
wyższe jednostki samorządowej władzy lokalnej wypełniają często funkcje szczebla regionalnego
w niektórych jednost. wyższych występuje dualizm władzy - działa samorząd i władza rządowa
na podstawowym szczeblu mogą występować niższe jednostki pomocnicze nie posiadające osobowości prawnej
konstytucyjne gwarancje samodzielności jst są powszechne
Status ST w UE jest zróżnicowany, elementy wspólne to:
osobowość prawna
posiadanie praw majątkowych
autonomia budżetowa
możliwość nakładania podatków i opłat lokalnych
prawo prowadzenia działalności gospodarczej na własną odpowiedzialność
możliwość zrzeszania się
SAMORZĄD WE FRANCJI
Francja jest krajem unitarnym, to niepodzielna laicka, demokratyczna i socjalna republika.
W latach 1982-85 przeprowadzono reformę administracji lokalnej ustawą z 1982 o prawach i swobodach gmin, departamentów i regionów. Francja opowiedziała się za uznaniem rady gminy za centralny organ samorządu lokalnego.
4 poziomy ST
państwo
26 regionów
96 departamentów
36 700 gmin
GMINY
Jednolity model gminy w całej Francji, Rada Gminy wybierana na 6 lat, wybory w jednym terminie, głosowanie systemem większościowym z elementami wyborów proporcjonalnych. W gminach do 3500 mieszkańców system większościowy i dwie tury. W gminach pow. 3500 mieszkańców, podobnie ale partia która otrzymała większość uzyskuje 50 % miejsc w Radzie, pozostałe listy otrzymują miejsca proporcjonalnie do liczby głosów.
Bierne prawo wyborcze dla niekaranych i min.18 lat.
Radni, w zależności od liczby mieszkańców, to liczba od 9 - 69. Wyjątkiem są aglomeracje, np. Paryż z max. liczbą radnych 163.
Posiedzenia plenarne min. raz na kwartał.
Kompetencje Rady Gminy - tak jak w RP.
Mer jest organem wykonawczym gminy, wybierany przez Radę z jej składu, na kadencję 6 lat. Po wyborze Rada nie ma możliwości odwołania go przed upływem kadencji, może to uczynić MSW. Kandydaturę Mera zgłasza partia lub ugrupowanie, które wygrało wybory samorządowe. Mer i zastępcy tworzą magistrat.
Funkcja Mera jest honorowa, często łączona z funkcją parlamentarzysty !!!
DEPARTAMENTY
Odpowiedniki polskich powiatów, ale z większymi uprawnieniami. Na czele stoi Prefekt - reprezentant władzy rządowej. Nazwy departamentów wywodzą się od nazw geograficznych regionów.
Na każdy okręg wyborczy przypada 1 radny z kadencją 6 lat, ale co 3 lata zmiana połowy składu rady.
Prefekt NIE pełni roli przewodniczącego Rady, która to wybiera odrębną osobę !!!
Organem administracji państwowej na poziomie departamentów jest Komisarz Republiki, reprezentant rządu z funkcjami nadzorczymi. Ponadto wykonuje on zadania nieprzekazane samorządowi. Ma prawo uczestniczenia i głosu na sesjach rady. Odbiera od Przewodniczącego Rady roczne sprawozdania z realizacji głównych kierunków działań.
REGIONY
Najwyższy szczebel podziału adm. Francji. 22 regiony powstały w latach 60-tych i 70-tych, grupując od 2 - 8 departamentów. Nazwy regionów nawiązują do historii Francji.
Rada z przewodniczącym jest organem uchwałodawczym - kadencja 6 lat. Obok nich istnieją Rady Regionalne z Prefektem regionu na czele.
W ramach rady 3 komisje doradcze:
ds. gospodarczych i socjalnych
ds. kultury i wychowania
„pożyczkowa”
Funkcjonują również 4 departamenty zamorskie:
Gwadelupa
Martynika
Reunion
Gujana Francuska
Kanton - jest związany z organizacją wyborów. NIE jest jednostką ST !!!
POLITYKA REGIONALNA
UE nie zajmuje się regulacjami dot. polityki regionalnej w samorządach terytorialnych, istnieja jednak oddziaływania na najwyższy szczebel ST.
Polityka regionalna to jedna z dziedzin polityki gosp. państwa, świadoma i celowa działalność zmierzająca do rozwoju społeczno-ekonomicznego regionów, mająca na celu optymalne wykorzystanie zasobów regionu dla trwałego wzrostu gospodarczego i podnoszenia jego konkurencyjności. Jest to polityka wyrównywania szans regionów ze szczególnym uwzględnieniem regionów najsłabszych.
Region :
jednostka administracyjna (w RP województwo)
pośrednie ogniwo zarządzania pomiędzy władza lokalną i centralną
obszar, który wyróżnia bliskość geograficzna i ekonomiczna
wspólne historyczne doświadczenia, tradycja, kultura, zależności etniczne, społeczne oraz preferencje polityczne
Region w Wspólnej Karcie Regionalizacji z 1988
obszar stanowiący wyraźną jednostkę geograficzną, która występuje na najwyższym szczeblu podziału terytorialnego kraju, której ludność wyróżnia się określonymi cechami, a głównymi cechami regionu powinna być samodzielność finansowa i możliwość współdecydowania o przedsięwzięciach podejmowanych przez państwo o wspólnoty.
Regiony w państwach członkowskich UE:
w Europie mamy do czynienia z koegzystencją różnych systemów organizacji terytorialnych, ile państw tyle modeli regionów
region to szczebel znajdujący się tuż poniżej państwa
NUTS - nomenklatura jednostek terytorialnych dla celów statystycznych. 5-stopniowa klasyfikacja, która obejmuje poziomy regionalne NUTS 1 do 3 oraz lokalne NUTS 4 i 5
Cele polityki regionalnej UE:
wzrost poziomu spójności wewnętrznej w ramach całej organizacji
spójność (kohezja) rozumiana jest w ujęciu ekonomicznym, społecznym i przestrzennym.
Zasady generalne polityki regionalnej:
subsydiarności
koordynacji
elastyczności
Zasady finansowania polityki regionalnej:
koncentracji: EU koncentruje się na pewnych problemach i stara się je rozwiązać za pomocą środków finansowych
dodawalności: UE jedynie wspomaga, nie daje całej kasy
komplementarności: programy są ze sobą powiązane
Zasady oceny realizacji polityki regionalnej:
monitorowania
oceny (wstępnej, bieżącej i następczej)
kontroli finansowej
Regiony w państwach unitarnych
Region autonomiczny - państwa z tymi regionami zwane są również zregionalizowanymi państwami unitarnymi
Region adm.-samorządowy - to jedn. gdzie funkcjonuje ST i adm. rządowa oraz gdzie ST jest objęty kontrolą adm. rządowej w kwestii legalności (FRA, RP, NLD, PORTUGALIA)
Region adm.-funkcjonalny - jest regionem o mniejszej samodzielności, klasyczny model unitarny ( GRECJA, BGR, S, DNK)
Polityka regionalna:
intraregionalna (wewnętrzna): prowadzona przez rząd i jego agendy w celu wspierania rozwoju regionalnego
interregionalna: działalność samorządowa władz lokalnych i regionalnych na rzecz zrównoważonego rozwoju regionu
SAMORZĄD W NIEMCZECH
Współczesna RFN jest państwem federacyjnym, o daleko posuniętej autonomii landów, wchodzących w skład państwa jako związki.
Elementy ustroju:
republika
państwo demokratyczne
państwo federalne
państwo socjalne
W RFN 16 landów, niezależnych od federacji. Każdy z landów ma prawo samodzielnego decydowania o realizacji zadań. Wpływ na samorząd miał podział RFN po II WŚ na 4 strefy wpływów: FRA, USA, GBR i ZSRR.
Szczeble administracji
związek (federacja, bund)
kraj (land)
powiat (kreize) i miasta wyłączone z powiatów
gmina (gemeinde)
Podstawowy szczebel to gmina, potem powiat. W Bawarii dodatkowo występują okręgi !!!
GMINA
Na rzecz gminy przemawia domniemanie kompetencji, osobowość prawna, cywilna i publicznoprawna, stanowienie prawa miejscowego, samodzielność finansowa, planowanie przestrzenne. Jest na swoim terenie AUTONOMICZNA !!!
Typy gmin:
ustrój magistracki (pruski): administrację gminną sprawuje magistrat, wybierany przez miejskich deputowanych, składający się z burmistrza oraz rajców miejskich
ustrój burmistrzowski (reński): rada gminy wybiera burmistrza i burmistrzów dodatkowych, burmistrz sprawuje władzę monokratycznie, bez zarządu
ustrój północno-niemiecki (angielski): rada gminy wybiera przewodniczącego, burmistrza oraz dyrektora gminy, który kieruje adm. gminną i jest dla rady organem wykonawczym
ustrój południowo-niemiecki (bawarski): rada gminy jest organem uchwałodawczym , burmistrz wybierany w bezpośrednich wyborach, przewodniczy radzie i wykonuje jej uchwały
!!! Organem stanowiącym niemieckiej gminy jest RADA, dużą rolę odgrywają komisje, które realizują część uprawnień rad - w ich skład często wchodzą osoby spoza rady.
System wyboru rady
proporcjonalny (czysty): głosowanie na listy a nie na kandydatów
kumulowany: każdy z wyborców ma tyle głosów ilu wybieranych jest kandydatów na radnych i można skumulować na jednym z nich max. do 3 głosów
panaszerowany: możność przyznawania głosów kandydatom z różnych list
mieszany (większościowo - proporcjonalny)
Organem wykonawczym jest organ kolegialny lub monokratyczny - w zależności od landu !!!
Wyjątkowo funkcje wykonawcze może wykonywać Dyrektor Gminy. Często burmistrz jest Przewodniczącym Rady i jest przez nią wybierany. Burmistrz w gminach mniejszych, natomiast Nadburmistrz w gminach większych.
Zadania gminy: własne, dobrowolne i zlecone !!!
POWIAT
323 powiaty, przy czym w kilku Miastach-Krajach powiaty NIE występują, np. w Berlinie, Bremie i Hamburgu .
Modele ustroju powiatu:
ustrój południowoniemiecki (starosta od 6-8 lat)
ustrój komisji powiatowej (ograniczona pozycja starosty)
ustrój dyrektorski
Organy powiatu
Rada Powiatu z 5 letnią kadencją
Komisja Powiatu
Starosta (naddyrektor, naczelnik - główny organ administracji)
OKRĘG, jako trzeci szczebel samorządu występujący w Bawarii
SAMORZĄD TERYTORIALNY W HISZPANII
Tradycje samorządowe w Hiszpanii sięgają początków XIX wieku, jednak o samorządzie w znaczeniu współczesnym można mówić dopiero od 1978 r.
Po pokojowym usunięciu reżimu F. Franco w trybie rozporządzenia konstytucyjnego, tak zwanego Constitucio Espanola z 29 grudnia 1978 r., struktura państwa hiszpańskiego w wyniku zmiany ustroju na monarchię parlamentarno - demokratyczną poddana została głębokiemu procesowi przemian.
W konstytucji Hiszpanii z 1978 r. znalazły się przepisy odnoszące się do zasad funkcjonowania samorządów terytorialnych.
Wśród elementów konstytucyjnej koncepcji samorządu gminnego należy wymienić:
korzystanie z osobowości prawnej,
podporządkowanie zarządu gminy oraz administracji radzie gminy,
wybór rady w wyborach powszechnych, równych, wolnych, bezpośrednich oraz tajnych.
Podstawę prawną współczesnego samorządu terytorialnego w Hiszpanii stanowi ustawa o podstawach administracji lokalnej z 1985 r. Na jej podstawie zbudowano jednolitą strukturę organów gminnych w całym kraju.
GMINA
* Organy gminy stanowią:
rada gminy składa się z radnych, wybranych przez mieszkańców gminy w wyborach proporcjonalnych i z burmistrza jako przewodniczącego
burmistrz
* Radni pełnią swój urząd w zasadzie honorowo i utrzymują zwrot poniesionych nakładów (diety).
Ustawa przewiduje również mandat zawodowy. W takich przypadkach należy zapewnić radnym płacę oraz opłacić składki specjalne, według dokładniejszych ustaleń budżetu gminy.
W gminach o tradycjach oraz miejscowościach liczących do 100 mieszkańców utrzymano zebranie gminne.
* Jako hiszpańską osobliwość należy wskazać prowadzony „rejestr interesów”, w których należy zapisać dane o dochodach i majątku oraz wszelkie zajęcia zawodowe radnych, ze względu na inkompatybilia oraz obowiązek wyłączenia się od rozstrzygania. W postępowaniu w radzie obowiązuje szeroki katalog wymogów większości kwalifikowanej z art.47 ustawy, który wiąże ważne rozstrzygnięcia ze zgodą dwóch trzecich radnych (np. w razie zmiany obszaru gminy) albo z większością absolutną ustawowej liczby radnych (dla uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego).
* Burmistrz wybierany zgodnie z art.140 konstytucji hiszpańskiej w wyborach pośrednich bądź prawyborach. Urząd sprawuje zawodowo lub honorowo (nie będąc na etacie). Zgodnie z hiszpańską tradycją stanowi on „najwyższy autorytet w gminie”. Burmistrz przewodniczy radzie gminnej oraz kieruje lokalną administracją. Burmistrz wyznacza spośród radnych samodzielnie swych zastępców, którym może przekazywać wykonywanie określonych spraw administracyjnych. W miastach liczących powyżej 5 tysięcy mieszkańców burmistrza wspomaga powołana przez niego rada administracyjna.
Natomiast w miejscowościach liczących poniżej 100 mieszkańców i w gminach ze szczególnymi tradycjami lokalnymi utrzymano system zebrania gminnego; tutaj zamiast rady istnieje zebranie wszystkich mieszkańców uprawnionych do głosowania.
* Do właściwości gmin należą:
sprawy, które zawsze winny należeć do kompetencji gmin,
sprawy, które należy przekazać gminie ze względu na specyfikę zadania publicznego oraz zdolność do ich wykonania.
Zakres zadań gmin zależy od wielkości gmin. Wyróżnić można zadania realizowane przez wszystkie gminy, gminy liczące więcej niż 5 tysięcy mieszkańców, więcej niż 20 tysięcy mieszkańców oraz 50 tysięcy mieszkańców.
* Obok zadań własnych gminy realizują zadania zlecone przez administrację państwową lub wspólnot autonomicznych dobrowolnie w drodze delegacji ustawowej. Przekazanie zadań samorządom lokalnym wymaga oprócz unormowania prawnego, zapewnienia środków finansowych. Realizacja zadań zleconych podlega kontroli organu, który zadanie przekazał.
* Prawa i obowiązki obywateli gmin
Prócz czynnego i biernego prawa wyborczego, pozwalającego wyłonić radę gminną jako element demokracji bezpośredniej, można wymienić możliwość przeprowadzenia wśród mieszkańców konsultacji ludowych w określonych sprawach o szczególnym znaczeniu. Mogą mieć one tylko charakter konsultatywny. Szczególną formą bezpośredniego udziału obywateli są też zrzeszenia obywatelskie użyteczności publicznej, których tworzenie powinno być popierane przez korporacje komunalne i które są skierowane na reprezentację interesów obywateli w określonych dziedzinach (np. sport, kultura).
Art.18 g ustawy podstawowej formułuje wreszcie prawo i obowiązek obywatela gminy używania urządzeń komunalnych oraz korzystania ze świadczeń komunalnych.
* Finansowe wyposażenie gmin
Bliższe ukształtowanie komunalnego władztwa podatkowego i finansowego nastąpiło w ustawie z końca 1988 r. o państwowym komunalnym prawie budżetowym, wydanej na podstawie art.142 konstytucji hiszpańskiej i tytułu VIII (art.105 i n.) ustawy podatkowej.
Zgodnie z tymi ustaleniami normatywnymi wpływy gmin składają się w większości z udziałów w podatkach państwowych i wspólnot autonomicznych. Ponadto istnieje możliwość pobierania danin komunalnych. Gminy nie posiadają prawa do tworzenia nowych podatków.
Komunalna ustawa budżetowa przewiduje zasadniczo trzy rodzaje bezpośrednich podatków gminnych:
gruntowy
przemysłowy
od pojazdów mechanicznych.
Jako fakultatywne podatki komunalne ustawa określa ponadto daniny na lokalne przedsięwzięcia budowlane i jeden podatek z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w obszarze centralnym miejscowości.
Ustawa formułuje dla wszystkich rodzajów podatków bardzo szczegółowe metody ich obliczania, najczęściej są stopniowane według ludności.
PROWINCJE
* W Hiszpanii drugi szczebel samorządu lokalnego stanowią prowincje. Jest ich 50. Prowincja posiada status korporacji prawnej będącej zrzeszeniem gmin oraz kręgiem administracyjnym dla realizacji zadań państwowych.
Rozwiązania prawne obowiązujące w Hiszpanii przewidują szczególne gwarancje dotyczące terytorium i zakresu kompetencji prowincji. Zmiana granic oraz kompetencji wymaga uchwalenia większością 2/3 ustawy organicznej przez Kortezy Generalne.
* Organami prowincji są:
rada prowincjonalna złożona z delegatów wybranych przez rady gmin jako organ stanowiący;
prezydent i zastępcy oraz zarząd jako organ wykonawczy.
Dwa terytoria hiszpańskie: Wyspy Kanaryjskie oraz Baleary posiadają rady wysp.
* Zakres kompetencji - tzw. Władztwo samorządowe prowincji obejmuje:
Władztwo planistyczne - zdolność do kształtowania lokalnego życia zbiorowego według sformułowanych przez siebie kryteriów;
Władztwo organizacyjne - wolny wybór form zarządzania lokalnymi sprawami i na własną odpowiedzialność;
Władztwo podatkowe i finansowe
Należy zwrócić uwagę na brak konstytucyjnej i ustawowej ochrony władztwa osobowego gmin oraz prowincji.
Administracja państwowa posiada wpływ na obsadę najważniejszych lokalnych funkcji administracyjnych (prowadzenie rejestrów, finansowe, wydział prawny). Osoby zatrudniane w powyższych działach przechodzą specjalistyczne szkolenia w Madrycie.
* Prowincje pełnią dwie funkcje:
Okręgów administracyjnych do realizacji państwowych i regionalnych zadań administracyjnych;
Funkcje komplementarne (wspierające) wobec zakresu działania gmin.
* Kompetencje organów administracji państwowej i regionalnej ograniczone są do prawa zakwestionowania działań samorządu lokalnego. Wówczas organ nadzoru przekazuje zakwestionowaną uchwałę do sądu administracyjnego, który podejmuje ostatecznie rozstrzygnięcie.
* Zadania zlecone gminom przez organy państwowe i regionalne podlegają nadzorowi pod względem legalności i celowości działań lokalnych. Środki nadzoru - ustalone w ustawach szczególnych, aktach wykonawczych oraz porozumieniach - są zróżnicowane i zalezą od możliwości wydania wytycznych i poleceń administracyjnych, delegowania komisarza rządowego, możliwości zakwestionowania aktu prawnego aż do odwołania zlecenia zadań i cofnięcia kompetencji wykonawczych.
REGIONY AUTONOMICZNE
* Regiony autonomiczne stanowią trzeci szczebel samorządowy w Hiszpanii. Regiony są korporacjami terenowymi wyodrębnionymi z organizacji centralistyczno państwowej. Oprócz szerokiego władztwa organizacyjnego i administracyjnego wyposażone są we własne uprawnienia legislacyjne.
Wspólnoty autonomiczne wyposażone w parlament, rząd oraz autonomiczną administrację różnią się od państw członkowskich w klasycznym państwie federacyjnym jedynie brakiem władzy konstytucyjnej.
* Status prawny regionów określa konstytucja Hiszpanii oraz statuty autonomiczne przyjmowane przez regiony. Statut autonomiczny zawiera:
nazwę związaną z tożsamością historyczną,
granicę,
ustrój i siedziby instytucji,
wykaz kompetencji.
Regiony autonomiczne mogą wpływać na określanie i wykonywanie kompetencji gmin oraz prowincji w zakresie:
zagospodarowania przestrzennego,
urbanistyki,
dróg,
kanałów
rolnictwa,
rozwoju ekonomicznego,
turystyki,
higieny,
opieki społecznej,
oświaty i kultury.
* Zasada podziału kompetencji między regiony, prowincje a gminy, jest ważniejsza w Hiszpanii od struktury hierarchicznej samorządu lokalnego. Samorząd realizuje również zadania zlecone przez administrację państwową oraz regionalną.
W regionie autonomicznym funkcjonują cztery stopnie administracji:
państwowa,
regionalna,
prowincjonalna,
gminna.