Mikrobiologia W-d 7 Substancje zapasowe
Związki zapasowe:
Związki siarki (u bakterii chemosyntetyzujących, w wakuoli)
Ziarna cyjanoficyny - będące źródłem azotu. Występuje u sinic.
Wakuole gazowe - niektóre bakterie posiadają zdolno do ruchu pionowego w cieczy, zwiększając swoja objętość , podnoszą swoja „wyporność”. Bakteria taka zachowuje się jak łódź podwodna. Najczęściej jest to związane z obecności plazmidów u bakterii halofilny (lubiących duże zasolenie)
FORMY PRZETRWALNE
Przeważnie sa to na ogol laseczki, G+), ruchliwe, Bacillus
Przetrwalniki zawierają ok. 15% wody
Tworzenie endospor jest możliwe dzięki zbieraniu materiałów zapasowych. Cecha charakterystyczna jest synteza kwasu bibikolinowego - będący czynnikiem ciepło oporności. Występuje w postaci dibikolinianu wapnia.
Etapy powstawania przetrwalnika:
Specyficzny nie równomierny podział komórki
Protoplasta zawiera materiał genetyczny, powstały w wyniku replikacji
Nie dochodzi do powstania ściany komórkowej pomiędzy stara a nowa Komorka
Błona podkłada do wew. Cortex składający się z wielu warstw peptydoglukanu
Zewnętrzna osłona jest tworzona przez komórkę macierzysta
Osłony z powodu wielowarstwowej budowy mogą Stanowic 50% s.m.
Właściwości dojrzałej endospory:
Brak dostrzegalnego metabolizmu
Ciepło oporność
Wysoka odporność na promieniowanie jonizujące
Osłonki chronią przed dostępem związków chemicznych w środowisku toksycznym
Warunki i cech endospory w czasie kiełkowania:
Aby zainicjować kiełkowanie należy przetrwalnik trochę podgrzać
Należy zwiększyć ilość wody
Pozbywa się kwasy dipikolinowego
Spadek ciepło oporności
Następuje utrata s.m.
Komorka wegetatywna wychodzi z endospory
Drobnoustroje a środowisko
Czynniki wpływające na drobnoustroje:
Fizyczne:
Temperatura
Ciśnienie osmotyczne
Ciśnienie mechaniczne
Promieniowanie
Ultradźwięki
Chemiczne
Zawartość tlenu
pH środowiska
obecność metabolitów własnych i obcych
antybiotyki, antyseptyki, fitocydy (antybiotyki roślinne)
Biologiczne
Wpływ jednych drobnoustrojów na inne i wzajemne relacje pomiędzy drobnoustrojami
Wpływ wirusów i bakteriofagów
Temperatura - jest czynnikiem podstawowym świadczącym o przeżywalności organizmów nie tylko bakteryjnych. Zakres temperatury dla bakterii to od 0 - 100”C
Temp optymalna - to taka w której liczba przyrostu Komorek jest największa
Temp. Minimalna - temp w której jest zatrzymywany proces przyrostu możliwa jedynie wegetacja
Temp. Maksymalna - temp. Powyżej jakiej dochodzi do denaturacji białka
Biorące pod uwagę powyższe informacje można podzielić bakterie na:
Psychofilne (10-15'C)
Mezofile (35-38'C)
Termofilne (optymalna temp. 45 - 50)
Psychotrofy (mogące się rozwijać w niskich temperaturach bez względu na własne optimum):
Xantomonaz
Flavobacterium
Microccoci (ziarniaki)
Lactobacillus
Candida rhodotorula
Candida hansenula anomala
Escherichia coli
CSP - cold shock protein (białka szoku zimna) zapobiegają krystalizacji wody w komórki ewentualnie tworząc je bardzo małe nie powodujące rozerwania komórki
Większość termofili to bakterie G(+), przykładem bakteri może być rodzaj Campylobacter
Większość psychrofili to bakterie G(-)
Podział drobnoustrojow termofilnych:
Stenotermofule - zyje w wazkim zakresie temperatur, np. Campylobacter jejuni zakres temperatury 42-45'C
Eurytermofile
OGOLNIE:
Bakterie sa bardziej odporne od grzybow i plesni.
Eucaryota (temp. wymierania:
Glony - max 40
Pierwotniaki - max50
Grzyby
Procaryota
Sinice - max 75
Bakterie - max 90 (przetrwalniki powyżej 100)
Mechanizmy umoziwjajace przetrawanie w wysokich temp.:
II i III rzedowa struktura dna
HSP - hot shock protection
Wieksza zawartość fosofolipidow i karotenoidow
Wieksza zawartość guaninu i cytozyny
DROBNOUSTROJE CIEPŁO OPORNE - to takie których 90% populacji przezywa ogrzewanie do temp 64'C przez czas 30 min., najwięcej wystepuje z gatunku:
Listeria
Entercoccocus
Staphylococcus
TDP (punkt śmierci cieplnej) - jest to temperatura zabijajaca dana hodowle drobnoustrojow w określonym czasie (njaczesciej przez 10 min.)
TDY (czas śmierci cieplnej) - czas potrzbny do zabicia okreslnoej populacji w określonej temp. (120”C)
D (dziesiętny czas redukcji) - czas potrzebny do zabicia 90% komorek danej populacji w okreslnej temperaturze ( zwykle 120'C)
Proces pasteryzacji prowadzi się przez 12 cykli natomiast cykl sterylizacji przez 6 cykli
Znajc dziesiętny czas redukcji możemy okreslic ilość cykli jakich należy uzyc do zniszczenia Komorek.
Wpływ czynnikow zewnętrznych które wpływaja na efekt działania temperatury na drobnoustroje.
Im wiecej wody w srodowisku, tym łatwiej zniszczyc jest drobnoustroje (zdenaturowac białko), zmniejsza się energia aktywacji potrzebna do rozerwania wiazania miedzy atomami siarki.
Zawartosc tłuszczu pełni funkcje ochronna, zwieksza termo opornosc. Np. pkt śmierci cieplnej E. coli w smietanie wynosi 73'C w mleku 69'C w bulionie (0% tłuszczu) 61'C
Zawartosc węglowodanów w środowisku obniza skuteczność działania na skutek osmotycznego wyciagania wody z kmorki
Białka posiadaja działanie podobne jak tluszcz i węglowodany
Jony w określonych stężeniach działają ochronnie stabilizując struktury ochronne, w zwiekszonej ilości powoduja plazmolize.
Antybiotyki i antyseptyki () - ułatwiaja zniszczenie drobnoustrojow
Fitoncydy - gorczyca, cebula, czosnek, chmiel, majeranek powoduja skaldniki bakterio bojcze oraz bakteriostatyczne
Witaminy - pelnia funkcje ochronna dla nas obniżając temperature niszczenie drobnoustrojow.
pH
Wpływ czynnikow związanych z drobnoustrojami które wpływaja na efekt działania temperatury na drobnoustroje
Wielkość populacji (mniejsza łatwiejsza do zniszczenia)
Wiek komorki drobnoustrojow
Pochodzenie
Otoczki śluzowe