Etiologia mastitis 15.12.2010
Mastitis jest najbardziej kosztochłonną jednostką chorobową u bydła mlecznego
Może powodować redukcję produkcji mleka nawet do 70%
Zimno, przeciągi, złe odżywianie, uszkodzenia mechaniczne czy nieprawidłowy dój to najczęstsze przyczyny występowania zapalenia wymienia czyli mastitis.
Wpływ błędów żywieniowych na występowanie mastitis.
W żywieniowej profilaktyce mastitis zwraca się uwagę na znaczenie takich składników pobieranych dawce pokarmowej jak witaminy E i A, beta-karoten, selen, cynk i ewentualnie miedź
Ich niedobory w istotny sposób mogą zmniejszać możliwość krowy do zwalczania mastitis, takie niedobory w okresie okołoporodowym są szczególnie prawdopodobne.
W okresie poporodowym apetyt krowy pogarsza się, a zakres zmniejszania apetytu zależy w znacznym stopniu od żywienia w okresie zasuszenia.
Krowa rozpoczyna sekrecję siary do gruczołu mlekowego już kilka dni przed porodem.
Z tego powodu jej zapasy na przykład witaminy E zmniejszają się a słaby apetyt nie pozwala na ich odnawianie.
Podstawą profilaktyki żywieniowej jest więc unikanie błędów żywieniowych prowadzących do chorób metabolicznych (kwasicy, ketozy, przemieszczenia trawieńca, zalegania poporodowego, zatrzymania łożyska).
Szczególnie groźne są stany ketoz czy kwasic, bo te trudno jest diagnozować.
Lato jest na pewno okresem znacznego zwiększenia obecności much w oborze co sprzyja zakażeniom środowiskowym, ale zmniejszona odporność na mastitis w tym okresie może wynikać z wpływu na ograniczenie pobrania paszy.
Zagrzewanie i pleśnienie kiszonki stwarza większe potencjalne ryzyko mastitis niż ewentualny niedobór cynku czy witaminy E. istotny jest tutaj również fatalny wpływ mikotoksyn, niestety tak częstych w źle sporządzonych i wybieranych kiszonkach.
Zadawanie pasz w oborach powinno być tak zorganizowane aby krowy po doju, na przykład wracające z hali udojowej, miały wystarczająco dużo świeżej apetycznej paszy na stole paszowym.
Powinna ona zachęcać krowy do jedzenia przez przynajmniej 1 godzinę, co sprawi, że krowa świeżo wydojona nie położy się przez co niedomknięty po doju kanał strzykowy nie będzie „wrotami” zakażenia.
Obecność bakterii, ich metabolitów oraz toksyn powoduje w gruczole aktywizację mechanizmów obronnych.
Obserwowana jest zwiększona migracja komórek układu białokrwinkowego z krążenia obwodowego do tkanki gruczołu.
Ilość komórek, nazywanych komórkami somatycznymi mleka, wzrasta z 100tys na ml w ćwiartce do nawet kilku milionów.
Objawy kliniczne mastitis obserwowane podczas toczącego się zapalenia gruczołu mlekowego uzależnione są od typu mastitis
Oprócz typowych dla zapalenia objawów, obserwujemy również obniżoną produkcję mleka, zmiany w jego składzie i wyglądzie.
Typy mastitis
Kliniczne
- nadostre
- ostre
- podostre
- chroniczne
Subkliniczne
Zapalenie nadostre
Nagłe pojawienie się, ciężki przebieg, serowate mleko
Agalactia
Objawy powodowane są obecnością enzymów tkankowych i bakteryjnych, toksyn oraz produktów leukocytów
Objawy ogólne w postaci wysokiej gorączki, depresji, anoreksji, zmniejszonej motoryki żwacza wynikają z septicemii i toxemii oraz mogą prowadzić do śmierci zwierzęcia.
Objawy ogólne często poprzedzają objawy występujące w gruczole
Zapalenia ostre
Nagły początek, spadek produkcji, zmiany serowate mleka lub obecność złogów włóknika
Objawy ogólne są słabiej zaznaczone
Podostre zapalenie
Słabiej zaznaczone objawy dotyczące tkanki gruczołu.
Mniejsza ilość wtrętów w mleku (odbarwione, wodniste)
Brak objawów ogólnych
Chroniczne mastitis
Często jest formą zapalenia podklinicznego z okresowo pojawiającymi się klinicznymi nawrotami
Postępowanie polega na leczeniu klinicznych incydentów lub eliminacji zwierzęcia ze stada.
Podkliniczne zapalenie
Jest najczęściej występującą postacią mastitis
Występuje od 15 do 40x częściej niż zapalenie kliniczne
Brak objawów ogólnych, brak objawów w gruczole, brak dużych makroskopowych zmian w mleku,obserwujemy spadek produkcji oraz pogorszenie jakości mleka
INVISIBLE MAN ;)
Rodzaje mastitis
Zakaźne mastitis,
Środowiskowe
Przenoszone ze skóry na gruczoł
Przenoszone z pyska na gruczoł
Przenoszone przez owady
Zakaźne mastitis
Często określana jako mastitis typu cow to cow, ponieważ taka właśnie jest droga przenoszenia
Czynnikami pierwotnymi są drobnoustroje występujące w gruczole mają one słabą zdolność do przeżywania w środowisku
Zakaźne mastitis ma zwykle charakter chroniczny lub subkliniczny
Przenoszone jest zwykle podczas doju
Stroptococcus agalactie, Staphylococcus ureus, Mycoplasma
Środowiskowe mastitis
Definiowane jako Environment-to-Cow mastitis
Drobnoustroje je powodujące znajdują się w środowisku poza gruczołem
Częstotliwość występowania tego typu zapaleń wzrasta wraz ze spadkiem zak powodowanych przez zakaźne patogeny.
Patogeny znajdują się w odchodach, posłaniach, wodzie, paszy. Do zakażenia dochodzi podczas kontaktu strzyków z tymi wektorami podczas doju lub pomiędzy dojami
Coliformis środowiskowe, Streptococcal species, Pseudomonas species oraz inne
Czynniki zakaźne
Strept agalactie
Staph ureus
Mycoplasma
Czynniki środowiskowe
Strept uberis
Strept dysgalactiae
Coagulase-neg Staphs
Coliformis-E coli
Klebsiella
Zakażenia typu skóra-wymię
Powodowane zwykle przez Coagulase negative Satphylococci lub Corynobacterium bovis
Minor pathosens powodujące infekcję kanału strzyka
Są doniesienia mówiące o ich konkurencji z głównymi patogenami wymienia
Doping strzyków oraz leczenie typu dry cow therapy są efektywne przy zwalczaniu tego typu zapaleń.
Zakażenia pochodzące z jamy gębowej
Ssanie powoduje otwarcie kanału strzyka predysponujące do IMI
Dokarmianie cieląt mlekiem od krów cierpiących na mastitis może powodować zasiedlanie migdałków cieląt przez patologiczną florę (wzajemne obsysanie powoduje infekcję)
Srept agalactiae, Staph ureus
Muchy
Mogą być wektorem tzw. Summer mastitis powodowanego przez Actinomyces pyogenes - gram dodatni patogen środowiskowy
Powoduje ropnie i ropne zapalenie u krów i jałówek.
Również Staph aureus może być przenoszony przez muchy
Summer mastitis
Kliniczne nadostre zapalenie występujące u krów poza okresem laktacji przebywających na pastwisku w okresie letnim
Charakterystyczne objawy
Major pathogens
Staphylococcus aureus
Streptococcus agalactiae
Streptococcus dysgalactie
Streptococcus uberis
Escherichia coli
Arcanobacterium pyogenes
Minor pathogens
CNS - Staphylococci coagulase negative
Corynebacterium bovis
Micrococcus spp.
Grzyby
Candida albicans
Cryptococcus
Trichophyton
Geotrichum
CAMP effect
W teście wykorzystuje się właściwości szczepów Str agalactiae dopełnienia częściowej hemolizy znajdujących się w podłożu erytrocytów cielęcych spowodowanej działaniem beta-toxyny gronkowcowej
Stroptococcus agalactiae:
Gram dodatnia bakteria która osiedla się w przewodzie strzykowym oraz w cysternie strzyka
Zapalenie wywoływane przez tą bakterię powoduje niedrożność przewodu strzyka co prowadzi do obniżonej mleczności wzrostu kom. somatycznych a nawet inwolucji ćwiartki
Produkuje enzymy toksyny
Charakteryzuje się dużą podatnością na leczenie
Jest nr 1 w kwestii zapaleń wymienia
Powoduje nadostre, ostre, chroniczne i subkliniczne. Dominującą postacią jest postać subklinicznego, chronicznego zapalenia
Produkuje enzymy i toxyny, katalazę i koagulazę, hialuronidazę
Jest bardzo inwazyjny, prod hialuronidazy
Jest patogenem wewnątrzkomórkowym
Jest bardzo trudny do leczenia, L-formy
Powoduje formowanie się ropni, mikroropni
Jest wysoce odporny na fagocytozę
Słabo przeżywa w środowisku
Powoduje wzrost ilości kom. som. oraz zmniejszenie mleczności
Uszkodzenia spowodowane przez Staphylococcus aureus
Przez produkcję toxyn niszczy komórki i niszczy tkankę produkująca mleko
Początkowo uszkadza tkanki w obrębie strzyka, a następnie wyżej położone struktury aż po pęcherzyki
Powoduje powstawanie blizn w tk wymienia
Powoduje powstawanie mikroropni, które po pęknięciu powodują ponowne wydostawanie się bakterii
Infekcje powodowane przez S. aureus zwykle rozwijają się w zmniejszonej laktacji lub w okolicy porodu, choć objawy pojawiają się w okresie poporodowym.
Ponieważ S. a. przebywa wewnątrzkomórkowo jest trudny do leczenia. Utrudniona jest też penetracja antybiotyku. Dodatkowo S. aureus jest często oporny na wiele antybiotyków, dzięki produkcji enzymów.
Przenoszenie infekcji powodowanej przez S. aureus
Głównym rezerwuarem S. a. jest wymię
Może jednak występować również na skórze, pysku, migdałkach, pochwie
Do zakażenia dochodzi głównie przy nieprawidłowo przebiegającym doju - brak wystarczającej higieny doju
Słabo przeżywa na zdrowej skórze ale łatwo kolonizuje wszelkie uszkodzenia
Zainfekowane podczas porodu jałówki mogą stanowić rezerwuar dla tego mikroorganizmu. Nieznany jest jak dotąd mechanizm powodujący zakażenie podczas porodu
Wykrywanie S.a.
Niska wykrywalność
Tylko 75% zakażeń powodowanych przez S.a. można wykryć w pojedynczym badaniu
Mykoplazma
Mykoplazmy są pleomorficzne organizmami (brak ściany kom)
Izolowane są z ukł. oddechowego jak i z dróg rodnych i ukł. moczowego
Powodują epizotyczne mastitis
Brak leczenia
Jest silnie zakaźna
Coliformis
Należące do tej grupy drobnoustroje to: Escherichia coli, Klebsiella spp. Enterobacter spp., Citrobacter spp., wszystkie są G(-)
Występują w odchodach, podłożu, na brudnych wilgotnych wymionach
Zazwyczaj powodują nadostre i ostre mastitis
Produkuje endotoxyny
Zwiększaniu ich ilości sprzyja wilgotna ciepła pogoda
Środowiskowe Stroptococci
Należa do nich Strep. dysgalactiae, Strept. uberis, enterococci
G (-)
Żyją zarówno na skórze jak i w środowisku krów
Powodują kliniczne i subkliniczne postacie mastitis
Pseudomonas spp.
G (-)
Powodują kliniczne i podkliniczne zapalenia
Występują w wodzie, instalacji aparatów udojowych, kontaminacji preparatach do dippingu strzyków
Są oporne na leczenie antybiotykami
Należą do drobnoustrojów środowiskowych
Prototheca
Są to glony występujące w środowisku (kałuże błoto itp.)
Powodują chroniczne mastitis wpływające na obniżenie produkcji mlecznej
Należą do drobnoustrojów środowiskowych
Brak leczenia
Drożdżaki
Często dostają się do gruczołu podczas aplikacji antybiotyków przy użyciu tubostrzykawek
Zakażenia tego typu występują częściej przy intensywnej i długotrwałej antybiotykoterapii