WPROWADZENIE .
Polaryzacja jest zjawiskiem charakterystycznym dla fal poprzecznych i polega na uporządkowaniu kierunków drgań . Polaryzacja może wystąpić w wielu przypadkach np. przy braku symetrii osiowej w źródle , podczas przechodzenia przez ośrodek anizotropowy itp. W celu stwierdzenia polaryzacji należałoby zmierzyć wielkości przesunięć w różnych kierunkach prostopadłych do kierunku rozchodzenia się fali . Jest to możliwe w przypadku fal mechanicznych . Natomiast w przypadku fal elektromagnetycznych pomiar taki jest praktycznie niemożliwy .
Polaryzacja może być liniowa , eliptyczna , kołowa .
Najważniejsze sposoby polaryzacji światła :
a) polaryzacja przez odbicie - odkryta już w 1808 roku przez E.L. Malusa
Składowe wektora świetlnego .
Wzory określające stopień polaryzacji światła odbitego i załamanego określił Fresnel.
Gdy składowa wektora natężenia pola elektrycznego E jest prostopadła do płaszczyzny podania , w świetle odbitym zachodzi warunek :
a dla światła załamanego :
Analogiczne związki zachodzą dla składowej równoległej :
Gdy wiązka światła spolaryzowana w płaszczyźnie prostopadłej do płaszczyzny padania ulega odbiciu pod kątem a = 900 - b , zwanym kątem Brewstera , to natężenie wiązki odbitej z równoległą płaszczyzną drgań równa się zeru .
Polaryzacja światła przez odbicie .
Jeżeli płaszczyzna polaryzacji światła tworzy kąt j z płaszczyzną padania to płaszczyzna polaryzacji ulegnie skręceniu o kąt y :
b) polaryzacja światła załamanego . Polaryzatory płytowe w niewielkim stopniu osłabiają wiązkę światła , gdyż stosuje się bardzo cienkie płytki ( istotna jest jedynie liczba płytek ) .
c) dwójłomność kryształów . Praktyczne zastosowanie ma tzw. nikol , zwany także pryzmatem Nikola . Promień nadzwyczajny wychodzi z nikola pod kątem padania będąc całkowicie spolaryzowany liniowo . Promień zwyczajny ulega wewnętrznemu odbiciu na granicy szpat - balsam .
d) dwójłomność wymuszona . Wywołana w kryształach poprzez wytworzenie w nich naprężeń albo wprowadzając je do pola elektrycznego lub magnetycznego .