13 - Masy osłaniające, Materialy odlewowe


Masy osłaniające (ogniotrwałe)

Wykonanie odlewów metalowych uzupełnień protetycznych lub części metalowych protez (wkładów, koron, mostów, szkieletów protez ruchomych) odbywa się metodą „traconego wosku”. Procedury niezbędne do sporządzenia odlewów obejmują:

Sporządzanie odlewów może nieść z sobą błędy na każdym z etapów pracy, a w konsekwencji kłopoty w uzyskiwaniu precyzyjnych metalowych odle­wów, które powinny charakteryzować się dokładnym przyleganiem do po­wierzchni oszlifowanych zębów bądź jak w przypadku szkieletów protez ruchomych, zębów i podłoża śluzówkowo-kostnego. Zatem uzyskanie odlewów o pożądanym kształcie i dokładności wymaga ścisłego przestrzegania ustalonych norm (procedur) procesu technologicznego, na każdym z etapów pracy. Jednym z elementów mających istotne znaczenie w uzyskaniu precyzyjnych odlewów są własności mas ogniotrwałych oraz odpowiednie przygotowanie formy odlewniczej i postępowanie z formą przed odlewem. Pomimo przestrzegania procedur odlewniczych uzyskane odlewy mogą być wadliwe (zmiany wymiarów; szorstkość powierzchni, pęcherze, porowatość, zanieczyszczenie i niedolewy), często są one przypisane bezpośrednio albo pośrednio masom osłaniającym. Dlatego masom ogniotrwałym stawia się określone, wysokie wymagania.

Wymagania stawiane masom ogniotrwałym

Wszystkie masy ogniotrwałe powinny charak­teryzować się:

  1. odpornością na wysoką temperaturę - powinny posiadać wyższą temperaturą topnienia od temperatury topnienia stopów metali;

  2. brakiem reakcji chemicznej ze stopami metali używanymi do odlewów;

  3. rozszerzalnością mogącą kompensować skurcz stopu występujący w trakcie jego chłodzenia (skurcz krystalizacyjny stopu i skurcz termiczny odlewu);

  4. precyzją odwzorowania szczegółów anatomicznych w utworzonej formie;

  5. drobnoziarnistością, co zapewni gładką powierzchnię odlewu;

  6. odpowiednią (jednorodną) konsystencją po zarobieniu dla adaptacji do woskowego modelu;

  7. odpowiednim czasem (wiązania) twardnienia;

  8. porowatością - przepuszczalnością dla gazów i powietrza, dzięki cze­mu w trakcie wypełniania formy roztopionym sto­pem możliwa jest ewakuacja gazu wypełniającego formę odlewniczą bez wytwarzania ciśnienia wstecznego;

  9. odpowiednią wytrzymałością mechaniczną, zapobiegającą zniszczeniu (uszkodzeniu, deformacji) formy podczas procesu wygrzewania i od­lewania, w wysokiej temperaturze oraz w czasie gwałtownego uderzenia roztopionego metalu w trakcie wypełniania formy odlewniczej;

  10. łatwością usuwania z powierzchni odlewu po jego schłodzeniu.

Rodzaj zastosowanej masy ogniotrwałej będzie zależał od rodzaju stopu użytego do odlewu. Masy z gipsem jako czynnikiem wiążącym znajdują zastosowanie do sporządzenia form do odlewów ze stopów średniotopliwych (stopy złota). Powodem

Powyżej 1200°C może nastąpić reakcja pomię­dzy krzemionką a siarczanem wapnia:

CaSO4 + SiO2 ------ CaSiO3 + S03

w której wyzwala się gazowy trójtlenek siarki:

Z tego powodu masy te stosuje się jedynie do odlewania stopów średniotopliwych.

masy fosforanowe stosuje się do odlewów stopów CoCr i NiCr, zaś różne typy mas zawierających glinowe cementy do odlewów tytanu.

Rodzaje mas ogniotrwałych

W powszechnym użyciu znajdują się dwa rodzaje mas osłaniających, zwanych inaczej masami ogniotrwałymi lub formierskimi (odlewniczymi), sto­sowanych przy wykonywaniu lanych protez stałych bądź szkieletów protez ruchomych: masy ze środkiem wiążącym w posta­ci gipsu i masy z dodatkiem fosforanów. Rzadziej stosowane są masy spajane krzemionką oraz, z uwagi na ograniczone zastosowanie tytanu i jego stopów, różne typy mas do odlewów tytanu i jego stopów.

Wszystkie masy ogniotrwałe zawierają krzemionkę (SiO2) stanowiącą nietopliwy wypełniacz. Różnią się one jedynie rodzajem lepiszcza:

  1. masy spajane gipsem - są używane do odle­wania stopów złota, ale nie są wskazane do sto­pów, których temp. topnienia przekracza 1200°C;

  2. masy spajane fosforanami - używane są do odle­wania stopów wysokotopliwych (CoCr i NiCr), mogą wytrzymy­wać działanie wyższych temperatur;

  3. masy spajane krzemionką - stanowią alterna­tywę mas na bazie fosforanów, służą do odlewania stopów wysokotopliwych.

Masy ogniotrwałe spajane gipsem

Gipsowe masy osłaniające stosowane są do przygotowania form odlewniczych dla stopów średniotopliwych (stopy złota i część stopów AgPd). Masy te również klasy­fikuje się według typów, przy czym masy typu I charakteryzują się głównie ekspansją termi­czną, zaś w masach typu II wykorzystywane jest dodatkowo zjawisko ekspansji higrosko­pijnej. Masy przeznaczone do odlewów ze stopów złota zawierają zazwyczaj drobne cząstki gipsu i krzemion­ki, przez co, w porównaniu z masami o grubszych cząstkach, tworzą bardziej jednorodną mieszaninę i dają gładsze odlewy.

Skład i własności:

Masy osłaniające są kompozycjami za­wierającymi w swym składzie substancję podstawową w postaci gipsu (30-35%), wypełniacz ognio­trwały w formie krzemionki (60-65%) oraz składniki modyfikujące (do 5%):

  1. gips (autoklawowany, półwodny siarczan wapnia):

krzemionki. Masy na bazie gipsu są proste do rozrobienia i łatwo

rozprowadzają się w wodzie;

najwyższej wytrzymałości masy jako lepiszcze stosowany jest gips o

zwiększonej wytrzymałości (autoklawowy), a nie gips modelowy.

Wytrzymałość masy po stwardnieniu (o ile rozrobiono ją w prawidłowych

proporcjach) jest wystarczająca do wytrzymania sił wyzwalanych w trakcie

wprowadzania do niej roztopionego stopu.;

granicznym rozprężaniem się rosnących w wyniku hydratacji kryształów

siarczanu wapnia (gipsu) - średnio o 0,3-0,4% w wymiarze liniowym.

  1. krzemionka jest obecna w jednej ze swych form alotropowych (np. krystobalit lub kwarc), zapewnia:

ulega dezintegracji lub rozkładowi w trakcie działania wysokich temperatur