Grupy odniesienia porównawczego i normatywnego, Wed³ug Goffmana piêtno, stygmat


Grupy odniesienia porównawczego: - to te grupy lub członkowie tych grup ich cechy, wartość, wzór zachowania które stanowią układ wielkości, w których dana jednostka postrzega siebie i innych i które pozwalają jej określić siebie, swoje cechy oraz ustalić rodzaj swego postępowania.(student określa swoją tożsamość porównując się do grupy studentów do której sam przynależy)

Grupy odniesienia normatywnego: to te grupy, z których dana jednostka(czy jednostka danej kategorii) czerpie dla siebie wartości, normy czy wzory zachowań. Mogą to być pewne układy z grup odniesienia porównawczego czy całe grupy odniesienia porównawczego także inne układy, przeciwstawne, alternatywne.(student, który porównuje się do grupy, do której przynależy czerpie swoje wzory np: z grupy studentów na innym uniwersytecie w celu uzyskania lepszego wizerunku z grupą odniesienia porównawczego po to by stopień jego względnego uprzywilejowania wzrósł czy stopień deprywacji zmalał – w zależności w jakim sytuacji jednostka się znajduje.)

Wybór grupy odniesienia normatywnego ma także związek ze strukturą dokładniej zależność pomiędzy pozycją jednostki w grupie a szansa na identyfikację jednostki z wartościami, normami, wzorami zachowań grupy do której należy. Analiza zmiennych strukturalnych wyszczególnia trzy rodzaje pozycji:
1. Pozycje najwyższe (liderzy)
a) Liderzy zamknięci - którzy są doktrynalnie i bezwzględnie wierni wartościom, normom i wzorom postępowania grupy swej przynależności
b) Liderzy otwarci - którzy z pełnieniem funkcji kierowniczych wiążą obowiązki zachowań reformatorskich, twórczych.
2. Pozycje średnie - jednostki zajmujący te pozycje, charakteryzują się pewną dozą konformizmu - za czynnik motywacyjny uwzględnia się możliwość potencjalnego awansu gradacji - czy też degradacji na pozycje niższe. Jednostki te czują się upośledzeni w stosunku do pozycji wyższych (liderów) natomiast zauważyć można w tych grupach osób poczucie względnego uprzywilejowania względem reprezentantów pozycji niższych.
3. Pozycje najniższe - członkowie grup reprezentujących jednostki zajmujące pozycje najniższe charakteryzują się niskim stopniem konformizmu względem norm, wartości czy wzorów zachowań swej grupy jako układu odniesienia normatywnego. Reprezentantów pozycji najniższych podzielić można na dwie grupy.
a) Członkowie zagrożeni - to grupa osób zajmujących najniższe pozycje, którzy częściowo stosują się do obowiązujących norm, wartości, wzorów w celu jedynie utrzymania się w obrębie danej grupy np: student uczęszczający pod koniec semestru na wykłady w celu uzyskania wpisu i pozostania nadal w gronie studentów.
b) Członkowie zrezygnowani - to Ci, którym nie zależy na przynależności do danej grupy, nie zapokaja ona już ich potrzeb, są w trakcie poszukiwania innej grupy odniesienia normatywnego wobec tego nie akceptują wartości, norm czy też wzorów postępowania funkcjonujących w danej grupie.

INTEGRACJA I DEZINTEGRACJA SPOŁECZNA(mikro)
UJĘCIE SOCJOLOGICZNE- proces zjednoczenia, łączenia się części składowych w jedną całość. Dotyczy to najczęściej grup społecznych lub kooperacji, powiązania członków w grupie społecznej.

TYPY INTEGRACJI:
-i. kulturowa- mierzy zgodność lub rozbieżność miedzy wartościami, normami, wzorami kulturowymi

-i. normatywna- bada zgodność uznawanych przez członków grupy norm i wartości z uznawanymi przez całą grupę lub społeczeństwo.
-i. komunikacyjna- relacja dotycząca stosunków stosunków i kontaktów między członkami jakiejś społeczności.
-i. funkcjonalna- wymiana świadczeń i usług między jednostkami powstała na bazie podziału pracy.

CZYNNIKI DEZINTEGRACJI NORMATYWNEJ
1. Podstawowym problemem dotyczącym braku zwartości a co za tym idzie brakiem skutecznego funkcjonowania grupy jest brak informacji i łączności (komunikacji) między członkami grupy lub członkami a instytucjami.

2. Ruchliwość społeczna. Sprzyja ona dezintegracji normatywnej. Awanse i degradacja sprzyjały zachowaniom patologicznym.
3. HETEROGENICZNOŚĆ i złożoność grupy. Gdy między członkami grupy wzrasta zróżnicowanie oraz złożoność, wówczas wzrasta dezintegracja norm grupy.
4. Kolejnym czynnikiem dezintegracji norm. jest KONFLIKT RÓL. Ludzie z danym statusem zachowują się tak w stosunku do innych aby spełnić ich oczekiwania będących w jakiejś relacji do danego statusu.
KOLIZJA RÓL- występuje wówczas gdy jednostka nie jest w stanie wypełnić wszystkich ról, które przypisują jej zajmowane przez nią pozycje społeczne.
KONFLIKT RÓL- jedn. podejmuje się działania, które jest różnie oceniane w grupach, do których należy jednostka. W grupach tych panuje różny system wartości, norm i wzorów zachowania.

METODY INTEGRACJI NORMATYWNEJ
Aby grupa mogła działać skutecznie, musi dążyc do stanu integracji normatywnej. Istnieją cztery typy działań podejmowanych przez grupę w celu osiągnięcia tego stanu.
1. PROCES INTERIORYZACJI- (INDOKTRYNACJA)- Grupa oddziałuje na daną jednostkę przekazując jej wzory i zachowania, które grupa uważa za swoje. Jednostkę się socjalizuje aby wdrążyć, wdrukować w nią owe wzory aby ta przyjęła je za własne. Jednostka je uzewnętrznia i działa automatycznie. (ziewając zasłaniamy usta ręką)
2. SYMBOLIZACJA- ma służyć przypomnieniu o tym co najważniejsze opierając się na uczuciach (krzyż, orzeł biały, symbole, pomniki, znaki, obrazy).
3. IMPLEMENTACJA- to działania, które dają szanse na praktykowanie norm i wzorów zach., które obowiązują lecz często się do nich nie stosujemy, nie praktykujemy ich. Mają w tym pomóc urządzenia, środki, narzędzia i oznakowania, które przypominaja i informuja o tym jak należy się zachować.
4. KONTROLA SPOŁECZNA- aby przywrócić zgodność (unifikację) zachowań członków grupy z obowiązującymi w grupie normami stosuje się nagrody i kary w formie sankcji pozytywnych jak i negatywnych.
Kontrola społeczna jest stosowana w grupie ponieważ znajdują się w niej dewianci i jest to porażka grupy, ponieważ nie potrafiła ona nas dobrze nauczyć i umożliwić praktyki. Wówczas potrzebna jest kontrola wewnętrzna.
OPINIA SPOŁECZNA- poglądy, nastawienia, oceny dotyczące zachowania się osoby lub jakiegoś przedmiotu stanowiącego wartość przekazywane sobie przez członków publiczności.
Opinia społ. jest o tyle ważna, ze dysponuje sankcjami. Środowisko lub grupa reaguje na określone zachowania w sytuacjach dla nich ważnych. Publicznością tworzącą opinie są masy społeczne.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Grupy odniesienia
Grupy odniesienia jako subiektywne determinanty działań w sferze zdrowia, psychologia pedagogika soc
Skeris Pojęcie grupy odniesienia
efcia- grupy odniesienia, socjologia miasta
GRUPY ODNIESIENIA [done]
job pi tn
temat9 Grupy rówieśnicze (funkcje, typologia, rola grup rówieśniczych w procesie socjalizacji) jako
Goffman czlowiek w teatrze2, PSC (Porownawcze Studia Cywilizacji - kulturoznawstwo), Socjologia kult
goffman notatki2, PSC (Porownawcze Studia Cywilizacji - kulturoznawstwo), Socjologia kultury
Goffman czlowiek w teatrze, PSC (Porownawcze Studia Cywilizacji - kulturoznawstwo), Socjologia kultu
Goffman czlowiek w teatrze2, PSC (Porownawcze Studia Cywilizacji - kulturoznawstwo), Socjologia kult
Sila grupy Wykorzystaj wsparcie otoczenia i odnies sukces silgru
Analizując wybrane teksty, omów i porównaj sposoby realizacji programu grupy Skamander w poezji

więcej podobnych podstron