Bankiem nazywamy przedsiębiorstwo trudniące się zawodowo różnego rodzaju operacjami pieniężnymi. Główną rolą banku jest:

• gromadzenie wolnych czasowo środków pieniężnych przedsiębiorstw i instytucji oraz oszczędności ludności,

• udzielanie kredytów producentom, instytucjom i ludności na cele produkcyjne i konsumpcyjne.

Banki komercyjne zajmują się różnymi czynnościami bankowymi. Prowadzą rachunki bieżące (czekowe) dla przedsiębiorstw i różnych instytucji publicznych, a więc organizują niemal cały obrót bezgotówkowy za pomocą czeków i przelewów. Przyjmują wkłady terminowe, które mogą być wycofane po upływie pewnego czasu lub za uprzednim wypowiedzeniem. Środki własne banków w stosunku do wkładów obcych stanowią niewielką część. Udzielają kredytów biorąc pod uwagę zdolności kredytowe i odpowiedzialność majątkową klienta.

Bank centralny reguluje podażą pieniądza w obiegu i oddziaływanie na politykę kredytową banków komercyjnych w celu hamowania wzrostu cen i wpływania na przebieg koniunktury gospodarczej kraju.

Bariery, czyli przeszkody mają różny charakter. O charakterze ekonomicznym, małe firmy nie mogą zaistnieć, ponieważ na rynku działają duże firmy, (postęp techniczny) nowoczesne, tworzące duże konkurencje pozacenowe 9reklama, promocja, usługi dodatkowe, serwis). Mała firma mogłaby wejść na rynek, ale musi być lepsza od już istniejących. Jest to bardzo trudne. Istnieją sytuacje, że można wejść na rynek - teoria rynków spornych, czyli rynki działające na zasadzie swobodnej konkurencji.

Przy monopolu pełnym bariery wejścia / wyjścia na rynek mogą mieć charakter administracyjny.

Bilans to zestawienie wszystkich posiadanych przez firmę aktywów oraz wszystkich jej zobowiązań (pasywów) za jakiś okres czasu, np. na koniec roku.

CENA RÓWNOWAGI - średni poziom ceny zrównujący rozmiary zapotrzebowania z ilością oferowanego towaru. Na wykresie jest to punkt, w którym krzywe popytu i podaży krzyżują się ze sobą.

Czas jest to okres niezbędny do wykonanie wszystkich rodzajów czynności produkcyjnych w przedsiębiorstwie w celu otrzymania produktu. Skracając minimalnie czas produkcji możemy wytworzyć więcej produktów.

długi okres - czas niezbędny do dostosowania wszystkich rodzajów czynników produkcji w przedsiębiorstwie do nowych warunków.

Dumping cenowy jest to sprzedaż towarów za granicę po cenach niższych od pobieranych w kraju.

dochód konsumenta (wzrost) przy stałych cenach powoduje równoległe przesunięcie się linii budżetowej w górę, wielkość popytu rośnie (przy dobrach normalnych). Jeżeli dochód konsumenta spada, to linia budżetowa przesunie się w dół. Zmiana cen powoduje obrót linii budżetowej wokół punktu (dla danego dobra), w którym nie kupujemy danego dobra. Zmiana taka wywołuje efekt dochodowy i efekt substycyjny.

Efekt dochodowy - wzrost ceny dla wszystkich dóbr normalnych wyraża się zmniejszeniem wielkości popytu. Dostosowanie popytu do zmian dochody

Efekt substycyjny - związany ze zmianą relacji cen sprawia, że konsumenci odchodzą od danego dobra, którego cena wzrasta i zastępują je różnymi substytutami. Dostosowanie popytu do zmian cen.

EKONOMIA - jest nauką badającą w jaki sposób społeczeństwo gospodarujące decyduje o tym co jak i dla kogo wytwarzać. Naczelnym zadaniem ekonomii jest pogodzenie sprzeczności między praktycznie nieograniczonymi potrzebami ludzi a ograniczonymi społecznymi możliwościami wytwarzania dóbr i usług służących zaspokajaniu tych potrzeb. Ekonomia jako nauka zajmuje się badaniem zachowania podmiotów gospodarczych w dziedzinie wykorzystania ograniczonych środków, które mogą być w rozmaity sposób zastosowane w sferze produkcji, podziału, wymiany i konsumpcji.

EKONOMIA NORMATYWNA - dostarcza zaleceń i rekomendacji opartych na subiektywnych sądach wartościujących. Ekonomia normatywna formułuje zalecenia dotyczące tego, co powinno się czynić w gospodarce, koncentruje się na tworzeniu określonego systemu poglądów wartościujących, na opracowaniu określonej ideologii umożliwiającej interpretację różnych zjawisk i procesów gospodarczych. Natomiast EKONOMIA POZYTYWNA - zajmuje się obiektywnym, naukowym objaśnieniem zasad funkcjonowania gospodarki. Celem ekonomii pozytywnej jest wyjaśnienie, w jaki sposób społeczeństwo gospodarujące podejmuje decyzje dotyczące konsumpcji, produkcji i wymiany dóbr. Ekonomia pozytywna bada rzeczywiste działanie gospodarki, koncentrując się na wypracowaniu najbardziej uniwersalnych narzędzi i metod analizy ekonomicznej w celu możliwie bezstronnego uogólnienia procesów gospodarczych i mechanizmów ekonomicznych.

elastycznośc popytu - jest to reakcja wielkości popytu na zmiany ceny danego dobra przy nie zmienionych cenach innych dóbr i danej wysokości dochodu. Jest mierzona stosunkiem względnej zmiany popytu do względnej zmiany ceny.

e_p = - ΔP/P : ΔC/C

e_p - współczynnik cenowej elastyczności popytu,

ΔP - przyrost (lub spadek) popytu na skutek zmiany ceny,

P - dotychczasowy popyt na towar,

ΔC - przyrost (lub obniżenie) ceny towaru,

C - dotychczasowa cena towaru.

Krzywe popytu różnią się od siebie względem elastyczności (e_p), gdy cenowa elastyczność popytu równa się 0, wtedy mówimy że popyt jest sztywny. Oznacza to, że konsument nie reaguje na zmianę ceny. Przy natychmiastowej reakcji konsumenta na zmianę ceny mamy do czynienia z popytem doskonale elastycznym.

W analizie ekonomicznej rozróżnia się trzy podstawowe rodzaje elastyczności popytu:

e_p > 1 - elastyczność wysoka (popyt elastyczności),

e_p = 1 - elastyczność jednostkowa (popyt zmienia się odwrotnie proporcjonalnie do zmiany ceny),

e_p < 1 - elastyczność niska (popyt nieelastyczny).

formy konkurencji to, konkurencja cenowa (narzędziem konkurencji jest cena) i konkurencja niecenowa (strategia marketingowa) - promocja, reklama, serwis, usługi.

Wymień kilka cech konkurencji.

• Na rynku występuje wielu producentów, z których żaden nie jest na tyle wielki, aby wpływać na bieżące ceny rynkowe - przedsiębiorstwo jest cenobiorcą.

• Wszyscy producenci sprzedają produkty homogeniczne (jednorodne), ceny są jednakowe a towar nie do odróżnienia.

• Producenci cieszą się pełną wolnością wejścia i wyjścia z rynku, a koszty są niewielkie.

• Przedsiębiorca poszukuje optymalnych rozwiązań i rozmiarów produkcji, przy których może maksymalizować zysk.

Giełda jest instytucją tworzącą specjalny rynek, na którym spotykają się sprzedający i kupujący papiery wartościowe, gdzie obowiązują pewne reguły gry rynku kapitałowego. Obroty giełdowe mogą odbywać się jedynie na podstawie dopuszczenia określonych papierów wartościowych, głównie akcji i obligacji przedsiębiorstw oraz instytucji będących członkami giełdy.

Gospodarka rynkowa jest systemem bardzo złożonym. Składa się z milionów różnych podmiotów, do których zaliczmy gospodarstwa domowe, gospodarstwa rolne, przedsiębiorstwa wytwarzające towary lub świadczące usługi (spółki, prywatne, komunalne, państwowe), instytucje finansowe (banki, giełdy papierów), administracja państwowa i władze lokalne (rząd, jego agendy - ministerstwa, urzędy).

Gospodarstwo domowe - jest dobrowolnym związkiem ludzi wspólnie zamieszkujących i podejmujących decyzje finansowe dotyczące sposobu zarobkowania i wydawania zarobionych pieniędzy.

Konkurencja doskonała jest:

• Jednorodność produktu,

• Pełna mobilność czynników,

• Duża liczba sprzedających i kupujących,

• Pełna, doskonała informacja o rynku.

Konkurencja doskonała nie jest efektywna. Siła wielu producentów jest wyrównana. Produkt nie różni się cechami jakościowymi wyrób jest standaryzowany, wybierany na podstawie ceny (konkurencja cenowa). Podmioty (producent, sprzedawca) pełnią role cenobiorcy, także kupujący pełni rolę cenobiorcy. Cenodawcą jest rynek. Każdy podmiot przyjmuje, akceptuje cenę, która jest wynikiem gry rynkowej. Nie każdy produkt może być spostrzegany jako jednorodny wówczas zmienia się model konkurencji. Doskonała informacja o rynku jest założeniem modelowym, bo nigdy nie ma pełnej informacji. Gdy jest dużo podmiotów, to traci się możliwość dostania informacji o wszystkich produktach i podmiotach.

Konkurencja monopolistyczna wyróżnia się tym, że jej uczestnicy dostarczają produkty różniące się między sobą i mogą wpływać na swój udział na rynku zmieniając stosunek własnych cen do cen konkurentów.

Przedsiębiorstwa działające w warunkach konkurencji monopolistycznej mają swobodę wejścia i wyjścia z gałęzi, ale każde z nich samo jest małe i wytwarza podobne, chociaż nieidentyczne produkty. Każde rozporządza pewną ograniczoną siłą monopolistyczną, związaną z jego specyficznym znakiem firmowym.

Konkurencja monopolistyczna ma do czynienia z malejącą krzywą popytu i dotyczy gałęzi, w której każda firma do pewnego stopnia może wpływać na wielkość swojego udziału w rynku, zmieniając stosunek własnych cen do cen konkurentów.

koszty produkcji zaliczamy: koszty całkowite, krańcowe i przeciętne. Koszty całkowite to minimalne koszty wytwarzania poszczególnych rozmiarów produkcji, występujące wówczas, gdy przedsiębiorstwo jest w stanie optymalnie dostosować wszystkie nakłady do nowych warunków. Koszty krańcowe to przyrost długotrwałych kosztów całkowitych przy różnym poziomie produkcji, wywołanymi kolejnymi przyrostami produkcji o jednostkę. Koszty przeciętne są równe kosztom całkowitym podzielonym przez wielkość produkcji.

Dla każdego przedsiębiorstwa istotne jest jak kształtują się koszty wytwarzania oraz ile wyniesie utarg. Dlatego przedsiębiorstwo dąży do maksymalizacji zysku przez wytworzenie swojej produkcji przy minimalnych kosztach. Wielkość produkcji zależy od włożonych kosztów (zastosowanej technologii, wielkości nakładów, cen poszczególnych czynników). Przychody uzyskane ze sprzedaży produkcji pomniejszone o koszty dadzą zysk przedsiębiorstwa. Dlatego wielkość produkcji kształtuje wielkość kosztów poniesionych kosztów na wyprodukowanie towaru.

koszty stałe - koszty niezmienne ze zmianą rozmiarów produkcji.

koszty zmienne - zmieniające się wraz ze zmianą rozmiarów produkcji.

krótki okres - czas, w którym przedsiębiorstwo jest w stanie częściowo dostosować się do nowych warunków.

Krzywa możliwości produkcyjnych - jest zbiorem punktów odpowiadającym maksymalnym ilością produktów, jakie możemy wyprodukować w danej gospodarce, przy pomocy wielkości i charakteru zasobów oraz poziomu wiedzy technologicznej.

Dzięki krzywej możliwości produkcyjnych możemy scharakteryzować daną gospodarkę i jej możliwości, np. charakter produkcyjny (w sensie efektywnym lub nieefektywnym), wielkość zasobów, kierunek rozwoju ( ekstensywny lub intensywny). Możemy również określić czy dany podmiot rozwija gospodarkę poprzez inwestowanie, czy też doprowadza do kryzysu.

W praktyce często pojawia się potrzeba wyboru nie na zasadzie „albo jedno, albo drugie”, lecz na zasadzie „czego więcej, czego mniej”. Wówczas trzeba dokonać podziału zasobu pomiędzy różne możliwe proporcje produkcji i dokonać najlepszego wyboru struktury produkcji.

Krzywa możliwości produkcyjnych i konsumpcyjnych w gospodarce narodowej ukazuje określoną sumę dóbr konsumpcyjnych i inwestycyjnych, jaką wytwarza się w gospodarce narodowej przy danym zasobie kapitału i pracy.

KRZYWA OBOJĘTNOŚCI - pokazuje wszystkie kombinacje dwóch dóbr dających konsumentowi ten sam poziom zadowolenia.

Dla konsumenta jest obojętne czy tyle danego dobra czy tyle innego - dobra wymienne. Relacja wymienności jest zmienna (przydatność danych dóbr może się zmieniać). Różna jest substytucyjność dóbr.

KRZYWA produkcji całkowitej - pokazuje wielkość produkcji w wyniku zmian nakładu na siłę roboczą, przy niezmienionej technologii i nakładach.

Wzrost liczby pracowników (L) powoduje wzrost produkcji, przy jednakowej ilości sprzętu i nakładach, jednak po przyjęciu kolejnych pracowników produkcja zacznie spadać, bo zabraknie sprzętu, na którym przyjęty pracownik będzie mógł produkować (może np. robić kawę pozostałym pracownikom).

Przeciętny produkt pracy (PP_L) jest stosunkiem produkcji całkowitej (PC) do liczby pracowników (L) i oznacza wielkość produkcji w danym czasie na jednego pracownika. Produkt przeciętny, przy jednakowej ilości sprzętu i nakładach, na początku wzrasta potem zaczyna spadać szybciej niż przy produkcji całkowitej.

Marginalny produkt pracy (PM_L) jest stosunkiem przyrostu produkcji całkowitej (ΔPC) do przyrostu liczby pracowników (ΔL) - jednego czynnika zmiennego i oznacza wielkość produkcji w danym czasie na dodatkowo zatrudnionego pracownika. Produkt przeciętny, przy jednakowej ilości sprzętu i nakładach, na początku wzrasta potem zaczyna gwałtownie spadać.

Dobrze jest utrzymać marginalny produkt pracy (PM_L) powyżej przeciętnego produkt pracy (PP_L) wtedy wzrośnie produkt przeciętny i wiąże się to z odpowiednim doborem liczby pracowników.

LINIA BUDŻETOWA - maksymalna ilość 1 dobra przy danej ilości 2 dobra.

Jeżeli konsument znajduje się powyżej własnej linii budżetowej przy danym dochodzie, oznacza to, że wydał cały dochód,

MIKROEKONOMIA - polega na szczególnej analizie poszczególnych działań gospodarczych. Dla uproszczenia analizy może ona pomijać różne współzależności występujące w gospodarce. Mikroekonomia patrzy na gospodarkę narodową przez pryzmat przedsiębiorców i konsumentów z punktu widzenia maksymalizacji ich korzyści.

MAKROEKONOMIA - uwypukla właśnie te współzależności kosztem upraszczania opisu cząstkowych zjawisk i działań gospodarczych. W analizie gospodarki posługuje się w swych badaniach wielkimi agregatami, jak dochód narodowy, wydatki na konsumpcję, wydatki na inwestycje, oszczędności, dochody i wydatki budżetu państwa, przeciętny poziom cen, bezrobocie w kraju itp.

Stąd mikroekonomia kładzie główny nacisk na sprawność mechanizmów rynkowych, a makroekonomia akcentuje raczej zawodność samoregulujących mechanizmów rynkowych i niezbędność integracji państwa.

Monopol to potencjalnie jedyny sprzedawca danego towaru, któremu nawet w długim okresie czasu nie zagraża konkurencja. Przedsiębiorca ma możliwość wyznaczania ceny.

Przy dowolnych rozmiarach produkcji, cena przewyższa utarg krańcowy uzyskiwany przez monopolistą, bo krzywa popytu opada. Monopolista ustala cenę, która przewyższa koszt krańcowy, bo dla niego cena jest jego utargiem krańcowym. Stąd wynika, że siłę monopolu można traktować jako nadwyżkę ceny na kosztami krańcowymi. Siła monopolu ograniczona jest tylko kosztami krańcowymi. Przedsiębiorstwo wolnokonkurencyjne nie może podnieść ceny powyżej kosztu krańcowego, nie dysponuje, więc żadną siłą monopolistyczną.

Siła monopolu nie może być pełna, ponieważ uzależniła by konsumenta od jednego monopolisty, który dyktował by ceny przewyższając znacznie koszty krańcowe.

Nadwyżka konsumenta - stanowi różnicę między całkowitą gotowością konsumentów do zapłacenia za dane dobro, a kwotą rzeczywiście wydaną na zakup.

Ograniczenia racjonalnego zachowania konsumenta mają podstawy w wielkości dochodów konsumenta i cen dóbr i usług oraz umiejętności uszeregowania kombinacji dóbr według poziomu satysfakcji, czyli użyteczności

Oligopolu firmy stosują względnie wysokie ceny w stosunku do niewielkiej produkcji. Przy mniejszej liczbie konkurentów mamy do czynienia z mniej elastyczną krzywą popytu. Oligopolista może sobie pozwolić na ograniczenie produkcji. Obniżenie cen jednostkowych przy utrzymaniu produkcji może spowodować nieefektywność.

PODAŻ - to ilość zaoferowanego dobra na rynku przez sprzedawcę lub producenta.

Krzywa podaży przedstawia jednokierunkową zależność między ceną a ilością oferowaną przy pozostałych

czynnikach nie zmienionych. Krzywa podaży jest krzywą rosnącą

Na podaż ma wpływ wiele czynników pobudzających wzrost produkcji danego wyrobu, np. obniżka cen surowców, energii i paliwa przy nie zmieniającej się cenie wyrobu gotowego, wówczas produkcja staje się bardziej opłacalna i producent może pod wpływem wyższej opłacalności produkcji zwiększyć podaż wyrobu na rynek.

Na spadek podaż w przeciwieństwie do wzrostu ma wpływ podwyżka cen surowców, energii i paliwa, a przy nie zmieniającej się cenie wyrobu gotowego opłacalność produkcji obniży się pod wpływem rosnących kosztów utrzymania.

Popyt - to takie zapotrzebowanie na dane dobro, za które nabywca gotowy jest zapłacić ustaloną na rynku cenę, dysponując do tego celu odpowiednią sumą dochodu pieniężnego.

Krzywa popytu przedstawia odwrotną zależność między ceną a rozmiarami zapotrzebowania przy innych wielkościach stałych. Krzywa popytu jest krzywą malejącą (funkcją ceny).

Wzrost i spadek popytu jest funkcją i zależy od wielu zmiennych, lecz zawsze związany jest ze zmianą wysokości ceny. Popyt rośnie, gdy cena spada. Popyt spada, gdy cena rośnie. Wzrostowi ceny może towarzyszyć również wzrost popytu, ale tylko wtedy gdy konsumenci przewidują, że w najbliższym czasie ceny będą nadal rosły.

Wzrost popytu spowodowany może być np.:

• wzrostem wysokość realnych dochodów,

• spadkiem poziomu cen danego dobra,

• zmianą indywidualnych preferencji konsumenta (gustów),

• wzrostem liczby konsumentów.

Spadek popytu spowodowany może być np.:

• spadkiem wysokość realnych dochodów,

• wzrostem poziomu cen danego dobra,

• zmianą indywidualnych preferencji konsumenta (gustów),

• spadkiem liczby konsumentów.

Popyt ulega zmianą z tego względu, iż jest funkcją wielu zmiennych, między innymi takich jak:

• wysokość realnych dochodów,

• poziom ceny danego dobra,

• poziom ceny dóbr substytucyjnych i komplementarnych,

• oczekiwań zmian cen i dochodów,

• indywidualnych preferencji konsumenta (gustów),

• liczby konsumentów itp.

Postępowanie racjonalne - opisuje zachowanie, postępowanie konsumenta według gustów

i preferencji oraz co może osiągnąć przy swoich dochodach i danych cenach. Racjonalny konsument dokonuje wyboru zgodnie z preferencjami i zaspokajaniem potrzeb - głównym celem. Dokonuje wyboru w oparcie o dane informacje. Postępując racjonalnie powinien być skłonny (przygotowany) do zapłacenia wyższej ceny za lepszy produkt, czy za lepszą jakość. Czasami konsument nie chce kupić produktu z wyższą jakością, gdy jest wyższa cena, ale nawet jeśli jakość spada wraz z ceną to konsument też rezygnuje z kupna dobra. Celem konsumenta jest maksymalizacja zadowolenia z konsumpcji.

PRAWO malejącej marginalnej substytucyjności dóbr - określa, jaką ilość dobra A należy poświęcić w celu zwiększenia konsumpcji o 1 jednostkę dobra B. Zależy od ogólnej ilości A i B (rzadkość).

Prawo malejących przychodów mówi, że malejące przychody występują wtedy, kiedy długookresowe koszty przeciętne rosną wraz ze wzrostem produkcji.

Prawo zmniejszających się przychodów ze skali produkcji opisuje zjawisko niekorzyści skali i odnosi się do sytuacji, kiedy wszystkie czynniki produkcji ulegają zmianom. Odnosi się to do długiego okresu, czasu, w którym przedsiębiorstwo może w pełni dostosować wszystkie swoje nakłady do zmieniających się warunków.

PRODUCENT - zorganizowany w formie przedsiębiorstwa. Powstał w drodze ewolucji. To podmiot sfery realnej. Aktywny uczestnik procesów rynkowych. Realizuje swoje cele i podejmuje ryzyko, cechy:

• odrębność ekonomiczna,

• odrębność organizacyjna,

• odrębność prawna.

Producent może:

• obniżać koszty transakcji (pozyskiwanie i przetwarzanie informacji),

• odnosić korzyści skali produkcji, przy masowej produkcji, im wyższa produkcja, tym lepiej rozkładają się koszty stałe,

• odnosić korzyści zespołowego wytwarzania - może zastosować specjalizację, która doprowadza do ciągu produkcyjnego - wyższa efektywność.

Funkcje przedsiębiorstwa:

• Funkcja podażowa,

• Funkcja popytowa,

• Funkcja społeczna.

Na rynku możemy wyróżnić producentów (przedsiębiorstwa) charakteryzujące się:

• odrębnością ekonomiczną (własność),

• odrębnością organizacyjna (np. spółka),

• odrębnością prawną (strona prawna, pełna osobowość prawna).

Produktywność krańcowa to zmniejszenia liczby pracowników w danym przemyśle poprzez przeniesienie ich do innego przemysłu, wtedy liczba pracowników danego przemysłu maleje w wyniku czego ich produkt krańcowy wzrasta.

PRZEDSIĘBIORSTWO - jest podmiotem gospodarczym prowadzącym na własny rachunek działalność produkcyjną lub usługową w celu osiągnięcia określonych korzyści.

Przychód - ilość pieniędzy uzyskana ze sprzedaży dóbr i usług w okresie czasu

RYNEK - to system współzależnych transakcji kupna/sprzedaży dóbr lub usług, czyli dokonanie wymiany pomiędzy dostawcą i odbiorcą. Inaczej mówiąc rynek jest formą więzi między różnymi podmiotami gospodarczymi i konsumenckimi próbującymi sprzedać i kupić towar (więzi między producentami, gospodarstwami domowymi, instytucjami finansowymi, bankiem centralnym i władzami centralnymi i lokalnymi). Biorąc pod uwagę miejsce rozróżniamy rynek lokalny, regionalnym, krajowy, zagraniczny międzynarodowy oraz światowy. Uwzględniając ogniowo kapitału rynek zbytu, skupu, hurtowy i detaliczny. Dzieląc rynek według przedmiotu obrotu otrzymujemy: dóbr i usług, pracy oraz kapitałowo - pieniężny.

spółkA akcyjnA - warunkiem powstania jest posiadanie określonego statutem kapitału założycielskiego, który umożliwia wypuszczenie określonej liczby akcji o ustalonych statutowo wartościach nominałowych. Sprzedaż tych akcji na rynku kapitałowym prowadzi do znacznego powiększenia sumy kapitału założycielskiego, co stwarza możliwości prowadzenia działalności inwestycyjnej i eksploatacyjnej na znacznie szerszą skalę w porównaniu z możliwościami kapitału indywidualnego.

Nabywcy akcji nazywamy akcjonariuszami, którzy uzyskują prawo do udziału w walnych zgromadzeniach, wybierania władz spółki, decydowania o podziale zysku oraz uczestnictwa w zyskach spółki w postaci dywidendy. Preferuje się zasada 1 akcja - 1 głos. Jeżeli założyciele spółki akcyjnej zatrzymują dla siebie 51% akcji, wówczas decydują o wszystkich sprawach związanych z funkcjonowaniem i rozwojem spółki.

Posiadanie większej ilości akcji, przy założeniu że pozostałe akcje znajdują się w ręku rozproszonej dużej liczby drobnych i średnich akcjonariuszy nazywamy pakietem kontrolnym.

Zyski opodatkowane są dwukrotnie: jako dochód i jako dywidendy wypłacane akcjonariuszom.

UŻYTECZNOŚĆ - satysfakcja, miara zadowolenia konsumenta, pokazuje ile zadowolenia z konsumpcji danego zestawu dóbr bądź usług ma konsument. Użyteczność jest, więc miarą porządkową coś jest ważniejsze a coś mniej - subiektywizm.

Zysk to nadwyżka przychodów, czyli utargu przedsiębiorstwa pochodzącą ze sprzedaży dóbr i usług, nad kosztami, czyli wydatkami poniesionymi w związku z prowadzeniem produkcji i sprzedaży. Przedsiębiorstwo dąży do maksymalizacji zysków.

Zysk nadzwyczajny to zysk pozostający właścicielowi po odtrąceniu kosztów alternatywnych i ekonomicznych.

Zysk nadzwyczajny to zysk przekraczający dochód, który właściciel przedsiębiorstwa mógłby otrzymać w postaci odsetek, wypożyczając swój kapitał według rynkowej stopy procentowej.

---