PRZYWÓDZTWO W PAŃSTWACH TOTALITARNYCH W XX w. E.C.KRÓL
12.III.2011 (WYKLAD nr1)
„…Przywództwo należy do najczęściej obserwowanych i najgorzej rozumianych zjawisk na świecie”.
J.M. Burns
TEORIA
Podstawy metodologii
Przywództwo pojawiło się w 2poł.XIXw. do tej pory rola wielkiego człowieka w historii i polityce.
Trzy podstawowe stanowiska.
Thomas Carlyle w poł. XIX w. napisał książkę “Bohaterowie w historii” gdzie na podstawie różnych przykładów opisał role przywódców politycznych wodzów. Doszedł do wniosku, że historia jest właściwie zbiorem czynów bohaterów, to oni tworzą historię. Heroiczne patrzenie na historię przez pryzmat czynów bohaterskich. Carlyle wysunął tezę, że właściwie wielki przywódca to istota procesu historycznego. Historia to historia wielkich ludzi, bez nich rozwój byłby niemożliwy.
Georg Wilhelm Hegel „Wykłady z biegu dziejów” Najistotniejszy w historii jest rozum, abstrakcyjny pierwiastek, który wydobywa się w sposób niekontrolowany. Przywódcy są kamerdynerami historii, nosicielami rozumu. Jednostka jest niczym, jej rola w historii jest znikoma. Jej rola jest uzależniona od pewnych prawideł. Jednostka jest narzędziem rozumu historii. Każda jednostka jest lokajem, kamerdynerem historii. Gdyby w danej sytuacji zabrakło Aleksandra Macedońskiego lub Napoleona Bonaparte, ich role odegraliby inni.
Szkoła materializmu historycznego ( Marks, Engels, Lenin, Stalin)
Rozumowanie Marksistowskie
"Wielki człowiek jest wielki nie dlatego, że jego cechy osobiste nadają indywidualne oblicze wielkim wydarzeniom historycznym, lecz dlatego, że obdarzony jest właściwościami, które czynią go najbardziej zdolnym do służby na rzecz wielkich potrzeb społecznych swego czasu, potrzeb, które zrodziły się pod wpływem przyczyn ogólnych i specyficznych".
Rola przywódcy w historii musi być traktowana dwuznacznie
Narzędzie sil społecznych- rola instrumentalna, przedmiotowa, wywiera wpływ na bierzące wydarzenia.
Taki a nie inny instrument historii był potrzebny podmiotowi. Wytwór tego czasu.
Trzeba zwrócić uwagę na jego rolę w grupie, ustalenie relacji jakie wiążą przywódcę z grupą
Uznał iż przywództwo można mierzyć, jest to obszar nauk eksperymentalnych, wymierzyć poziom przywództwa.
CI TRZEJ BADACZE Wysunęli koncepcje ale znaleźli się tacy którzy chcieli to uporządkować.
Luis Terman na początku XX w. studium wstępne na temat psychologii i pedagogiki przywództwa. Odniósł się do sporu o role jednostki w historii
Trzeba zwrócić uwagę na role przywódcy w grupie, ustalenie relacji jakie zachodzą między nim a grupą.
Uznał, że przywództwo można mierzyć i jest to obszar nauk eksperymentalnych.
Zauważył, że przywódcy są zależni od grupy, która go wyłoniła, przywódca nie istnieje bez grupy.
( od niego zaczeły się nowe poglądy)
(problem) Jeżeli mamy do czynienia z przywództwem, to przywódca powinien posiadać określone cechy.
TEORIA CECH PRZYWÓDCZYCH XIX/ XX w.
Rozwija się psychologia przywództwa- psychologizowanie postaci przywódcy, który może być poziomy jeśli dotrze się do jego cech osobowości..
( to szaleństwo poszukiwania cech osobowych zanikło ponieważ na dobrą sprawę, nie wiadomo było czy rzeczywiście zbiór tych cech stworzy przywódcę )
Ralph Stogdil -przejrzał dorobek tych którzy szukali cech przywódców, przeanalizował cechy osobowościowe i zestawił je, ze 124 tytułów powstałych w latach 1904-1948 tylko 15 autorów zgadzało się co do 5 cech.
Jakie cechy powinien posiadać przywódca
Inteligencja
Wyniki w nauce
Gotowość ponoszenia odpowiedzialności
Aktywność i zaangażowanie społeczne
Odpowiedni status społeczny
Wniosek/ na podstawie cech osobowościowych nie sposób zbudować przywódcę. Zarzucił kłamstwo tęsknotom do możliwości stworzenia modelu przywódcy.
Aaron Wildawsky - Koncepcja kulturowa, uznał, że przywództwo jest współzależne od….
Typy przywództwa
- totalitarne, autorytarne i demokratyczne.
Według Wildawskiego mamy 9 typów kultury politycznej w kontekście przywództwa.
Kolektywistyczna
Solidaryzm
Indywidualistyczna( ludzie realizują się na wolnym rynku)
Demokracja społeczna
Amerykański indywidualizm
Izolacjonistyczna
Kapitalizm państwowy (kultura elastyczna-państwo wpływa na różne dziedziny życia w tym na gospodarkę.
Autorytaryzm
Totalitaryzm
W związku z tym występują następujące typy przywódcy. W systemie demokratycznym pojawia się przywódca- meteor
W systemie autorytarnym autokrata ( ma skłonność do rządów silnej ręki)
W systemie totalitarnym- z jednej strony przywódca autokracyjny z drugiej charyzmatyczny. W XX w. jego charyzma nie jest jego własną charyzmą. Pomagają mu środki masowego przekazu. Można sztucznie przy pomocy tych środków wytworzyć charyzmę.
James Burns zajął się problemem relacji pomiędzy przywództwem a autorytetem- czy w ogóle w naszej rzeczywistości istnieje przywództwo oparte na autorytecie.
Taki autorytet morze być dany z zewnątrz np. syn marnotrawny. Monarcha to przeważnie pomazaniec boży, oświecenie źródło autorytetu to władza ludu ( świecka podstawa autorytetu proceduralna, poprzednia substancjonalna.
Doktryna oparta na autorytecie uległa stosunkowej trywializacji. Przywództwo było oparte na jednostkowym autorytecie. Wsparte ideologicznym autorytetem( ideologia rasy- Niemcy, klasy- Rosja, państwo-Włochy
Margaret Hermann- cztery typy postrzegania przywódcy.
szczurołap- pociąga za sobą całą grupę która idzie za nim ślepo
kupiec- ma coś do zaoferowania odbiorcy
marionetka-kukła, którą grają inni
dowódca wojskowy- żąda bezwzględnej dyscypliny
Pierwszy z wymienionych typów, nazwany na wzór postaci z baśni, podobnie do niej się zachowuje. Swój program oraz cele przedstawia zwolennikom w sposób tak kuszący, że zmusza do podążania za sobą. Obserwując cechy jego osobowości, styl działania można wiele powiedzieć na temat powołanej przez niego struktury, o jej strategii i działalności. Jest postacią centralną układu „lider - zwolennicy”. To on decyduje, co zrobi powołana przez niego organizacja, w jakim kierunku będzie się rozwijała. W tego rodzaju przywództwie duże znaczenie mają cechy osobowe lidera. Jednak nie jest to jednoznaczne z możliwością zbudowania silnej partii opierającej się tylko na popularności przywódcy. Produkcja politycznych bubli często wynika m.in. z przeświadczenia, że można budować siłę partii opierając się na popularności jej przywódcy.
Drugą z wizji lidera przedstawioną w tekście Margaret Hermann jest pokazanie lidera jako kupca. Dobry handlowiec musi być wrażliwy na to, czego ludzie potrzebują w danej chwili, i, co się z tym wiąże, jednocześnie musi być przygotowany na spełnienie najbardziej zaskakujących zamówień, by móc im sprostać.(…)
Trzecią z wizji przywódcy jest lider - marionetka. Zwolennicy tej teorii uważają, że to oni kierują liderem - jego postępowaniem, przygotowują i realizują strategię działania organizacji. Lider jest w tym wypadku swoistą soczewką skupiającą cele i dążenia swej grupy społecznej i przekazującą je na zewnątrz.
Czwarty typ przywództwa, porównany do walki na froncie, nie jest zbyt jasno i szczegółowo opisany przez autorkę pracy. Jako główną cechę wskazuje ona reakcję na zmiany, zachodzące środowisku lidera. Jego sposób dostosowania się do zastanej sytuacji oraz kontekst społeczny ma pomóc w zrozumieniu tego typu przywództwa.
ROZWÓJ NOWOCZESNYCH TEORII PRZYWÓDZTWA
Teoria interakcyjna przywództwa
Interakcyjną teoria przywództwa nie stanowi, niestety, zwartego, jednolitego systemu poglądów. Powstają rozmaite jej odmiany cieszące się różną popularneścią
Teoria Zależnościowa Przywództwa
Badania nad przywództwem Fiedler rozpoczął już w 1951 r., jednakże podstawy jego teorii zależnościowej zostały określone dopiero w 1965 r. w wyniku przeprowadzonych na zlecenie United States Office of Naval Research badań, których celem było opracowanie systemu prognozowania działania grupy w warunkach przywództwa zorientowanego na stosunki międzyludzkie oraz w warunkach przywództwa zorientowanego na zadanie. Fiedler postawił następujące pytania: Czy przywódca powinien koncentrować się głównie na udzielaniu wyjaśnień i kierowaniu grupą czy raczej na uczuciach i postawach swoich ludzi i staraniu, aby nawiązały się między nimi prawdziwie partnerskie stosunki? Czy przywódca ma być stanowczy i wymagający czy raczej powinien zachęcać członków grupy do samodzielnego myślenia, współpracy i kształtować w nich motywacje do możliwie najlepszego działania? Kwestie te, zdaniem Fiedlera, są głównym przedmiotem sporu w teorii kierowania zespołami i kształcenia przywódców. Stara, ortodoksyjna doktryna traktuje przywódcę jako mózg grupy, w związku z tym każe mu planować, kierować, koordynować, nadzorować i oceniać pracę jej członków. Nowe podejście, które ukształtowało się w latach czterdziestych, określane jako zorientowane na stosunki międzyludzkie lub jako orientacja niedyrektywna, rolę przywódcy widzi głównie w pomaganiu ludziom w byciu samodzielnymi oraz w kształtowaniu atmosfery sprzyjającej wnoszeniu przez członków grupy twórczego i konstruktywnego wkładu w jej działanie. Podejście to doprowadziło do opracowania technik brain storming oraz sensitwity training. Generalnie model Fiedlera opiera się na założeniu, że efektywność przywódcy i jego zachowań zależy od tego, w jakim stopniu sytuacja mu sprzyja. Dlatego model swój nazywa "zależnościowym" [con-tingency model).
Teoria dochodzenia do celu albo drogi do celu
Michael Evans Należy wspomnieć o jeszcze innej, zyskującej ostatnio coraz większą popularność wersji teorii interakcyjnej - teorii drogi do celu {a path-goal the-ory). Zgodnie z tą teorią, motywacja do podjęcia działania jest funkcją spostrzeganej przydatności tego działania jako drogi do osiągnięcia pożądanego celu. Przywódca może więc oddziaływać na podwładnych przez facylitację lub hamowanie osiągania przez nich pożądanych wartości, a może też oddziaływać na zachowanie podwładnych przez komunikowanie oraz stwarzanie zależności między działaniem a osiąganiem pożądanych wyników (Evans, 1970).
Teoria sytuacyjna
Teoria NLW Freda Fiedlera - Pierwszą sytuacyjną teorią przywództwa była teoria NLW opracowana przez Freda Fiedlera. NLW oznacza najmniej lubianego współpracownika Fiedler wyróżniał dwa style przywódcze: zorientowany na zadania oraz zorientowany na stosunki międzyludzkie.
Teoria NLW sugeruje, iż styl przywództwa zmianie się wraz z sytuacją, która może być bardziej lub mniej korzystna. Sytuacja jest najbardziej korzystna dla przywódcy, jeśli ma on dobre stosunki z współpracownikami, zadania są ściśle określone (każdy wie ci ma robić) oraz gdy ma on wysoką pozycję władczą. Sytuacja jest najmniej korzystna - analogie odwrotne.
Fiedler uznaje, iż w tych krańcowych sytuacjach najlepszym wyjściem jest nastawienie przywódcy na zadania, natomiast w sytuacjach pośrednich - najbardziej skuteczna będzie orientacja na stosunki międzyludzkie.
Teoria funkcjonalna przywództwa
Niektóre typowe dla funkcjonalizmu poglądy towarzyszą psychologii i socjologii przywództwa od chwili ich narodzin po dzień dzisiejszy, ale o istnieniu funkcjonalnej teorii przywództwa możemy mówić dopiero od pół wieku. W 1948 r. ukazał się mianowicie artykuł I. Knickerbockera Leadership-. A Conception and Some Implications.
Knickerbocker kładzie nacisk nie na zespół cech osobowych i nie na szczególne sposoby przywódczego zachowania się, ale na 1) okoliczności, w jakich grupy ludzi integrują i organizują swoją aktywność ze względu na cele, oraz 2) na sposób osiągania tej integracji i stopień zorganizowania. Funkcję przewodzenia rozumie zatem w terminach dynamicznych stosunków wzajemnych, zakładając, że:
Życie każdej jednostki może być traktowane jako stała walka o zaspokojenie potrzeb, usuwanie napięć, utrzymywanie równowagi.
W naszej kulturze zaspokajanie większości potrzeb jest zapośredniczone przez związek z innymi jednostkami lub grupami jednostek.
Podtrzymywanie stosunków z innymi jako sposób zaspokajania potrzeb jest w przypadku każdej jednostki zachowaniem raczej aktywnym niż biernym.
Analogiczne stanowisko zajmuje Alex Bavelas (1960). Jego zdaniem, przywódcę od nieprzywódcy różnią nie jakieś cechy osobowe, lecz funkcje przywódcze pełnione w grupie. Do funkcji przywódczych należą: planowanie, udzielanie informacji, ocenianie, kontrolowanie, nagradzanie, karanie itp. Wszystkie one pomagają grupie osiągnąć jej cele, a członkom grupy-zaspokajać swoje potrzeby. Przywódcą w grupie staje się osoba, która pełni w niej wiele funkcji przywódczych.
Weber
Charyzma wg. Webera
„to coś, co posiada przywódca, jego zdolnosć przemożnego wpływu na innych i respektowanie tego przez innych”
Zaproponował klasyczną klasyfikacje typów przywództwa:
Tradycyjne(przywództwo przypada automatycznie)
Legalne( taki który się powołuje na określone przepisy)
Charyzmatyczne- przywództwo wyrasta z integracji grupy w określonych warunkach.
Zwrócil uwagę, że istnieje charyzma sytuacyjna, rodząca się w jakichś szczególnych momentach.
Powstaje np. Pytanie na ile sytuacja oddziałuje na życie polityczne
Weber jest twórco pojecia biurokracji. Niekontrolowana biurokracja działa niszcząco na przywódce i na system polityczny
Zbiurokratyzowane systemy ZSRR LATA 60 70te, dominujaca rola aparatu. Okres stalinowski nie był taki bo bazowano na terrorz, który hamował rozwój biurokracji. Historia oscyluje między charyzmą wielkich ludzi a rutynizacją biurokratyzacji.
Biurokracja- rządy zawodowych administratorów- w pewnym momencie charyzmę przywódcy zastępuje administracja, która zaczyna się rutynizować i patologizować
Biuropatia - kiedy przywódca zaczyna odgrywać rolę marionetki w rękach biurokracji
09-04-2011 (Wykład nr 3) i 16-04-2011 (Wyklad nr 4)
Formacja, kreacja: Stalin, Hitler, Mussolini:
(środowisko, charakter życia rodzinnego)
STALIN- pochodził z biednej rodziny szewca, który był uwolnionym z pańszczyzny chłopem.
HITLER- ojciec był celnikiem (posiadał prawo do emerytury, było go stać na własny dom.
MUSSOLINI- ojciec był kowalem i ogromnym zwolennikiem ruchu socjalistycznego.
(skromne warunki bytowe, odebrali autorytarne wychowanie od ojców)
Które wywołało odruch cichego zaciętego oporu, odruch rozumowania i patrzenia na świat w barwach czarno białych.
(wszyscy pozostawali pod ogromnym wpływem matek)
(Położenie geograficzne ) wychowani na prowincji, osoba z prowincji jest ambitniejsza od przeciętnej.
STALIN- Gori w pobliżu Tibilisi
HTLER- Brannan na granicy Austrii i Niemiec.
MUSSOLINI- Dovie di Priedaprio- pł-wsch część Włoch.
(Byli niskiego wzrostu) Ludzie średniego i niskiego wzrostu jako osoby superambitne są nośnikami charakteru autorytarnego)
STALIN-163
HITLER-172
MUSSOLINI-167
INICJACJA
STALIN- w okresie intensywnej rusyfikacji Gruzji, obywatele Gruzji zaczęli sięgać po literaturę narodową (baśnie i podania obrazujące piękno narodu Gruzinskiego)
„Ojcobójca” książka mająca szczególne znaczenie w procesie inicjacji, napisana przez A. Kozbegę opisywała losy gruzińskiego Robin Hooda. Książka ta obudziła wrażliwość Stalina na krzywdę ludzką.
Zainicjował swoje życie polityczne podczas nauki w seminarium. ( studenci seminarium słuchali nowinek ze świata, szczególnie interesowali się marksizmem).
HITLER- opery Wagnera oglądane w Linzu w okresie szkoły średniej, szczególnie Cola di Rienzi ( trybun porywający tłumy) - chciał tak samo porywać tłumy. /Życie polityczne przypomina opeerę w której najważniejszą rolę odgrywa solista czyli on sam., trzeba tak zabudować scenę aby wszystko miało swoje miejsce. Opery Wagnera były wzniosłe i patetyczne. Był introwertykiem. Miał pewną wrażliwość artystyczną, był świetnym kopistą (krajobrazy)
MUSSOLINI- ekstrawertyk.
Ojciec był socjalistą (na małą skalę w miasteczku) w domu cały czas się rozmawialo, wyrósł w kulcie bytu do którego należy dążyć. Otrzymał imię po idolu swojego ojca Benito Huarezie.
Był działaczem socjalistycznym, zdradzał jednak tendencje, które nie podobały się jego towarzyszom- był zwolennikiem wojny. Z jednej strony socjalista z drugiej anarchista.
Wielki przeciwnik kościoła- ateista, jednak dogadał się z kościołem- Traktaty Loterańskie (rozumiał i szanował dorobek kościoła)
INSPIRACJA
STALIN-
a) Marksizm, Leninizm- Budowa ideologiczna
Ideologia kosmogeniczna, taka która zawiera wszystko i ma odpowiedź na każdy problem.
Podwalina międzynarodowego ruchu robotniczego socjaldemokratycznego stał się podbudowo rosyjskiej partii.
b) populizm- efektowne hasła w celu pozyskania wyborców. Władza w imieniu i dla dobra ludzi.
c) Doświadczania systemu politycznego w cesarskiej Rosji w szczególności uwzględniające Iwana Grożnego. Iwan IV Groźny XVI w. twórca zaprowadzeni a porządku absolutnego w Rosji. Miał grożnych przeciwników -szlachtę.( żeby ją rozbiś wydzielił z Rosji obszar który bezpośrednio mu podlegał.
Oprycznina- coś oprócz normalnej organizacji. Zespół kilkunastu tysięcy opryczników zarządzał tym terytorium. Zespół opryczników był w stanie zdusić opozycje szlachecką.
Dla Stalina był on wielkim autorytetem. Oprycznina jest prototypem radzieckiej służby bezpieczeństwa.
Na polecenie Stalina powstała nawet biografia filmowa Iwana Grożnego.
Mussolini-
Fetycz państwa, faszyzm jest wszystkim, jest bezprogramowy jest czynem skierowanym ku państwu.
(G.W. H egel absolutyzm państwowy, państwo przede wszystkim.)
Faszyzm ma wątek rewolucyjnego syndykalizmu- czyli traktowanie życia politycznego jak działalności wojskowej.
Mussolini był wykształcony, oczytany.
W pewnym momencie Mussolini przyjmuje charakterystyczne dla faszyzmu gesty.
Nacjonalizm imperialny
Enrico Corrabini- napisał dramat Juliusz Cezar gdzie zawarł katechizm nowożytnego nacjonalisty włoskiego, który próbuję odbudować cesarstwo Rzymskie.
Faszyzm korzysta z dorobku futurystycznego.
HITLER
Dana ideologia ma charakter synkretyczny zoologiczna żydofobia.
Wyznaczyli obszar nowoczesnego antysemityzmu.
H.S. Chamberlain „Podwaliny XX w. Rozprawa na temat znaczenia ras w dziejach Europy.
Artur von Gobinou „O nierówności ras”
Paul de Lagorde
Do osi antyżydowskiej został również przydzielony filozof Georg Nitze, który niee był antyżydowsko nastawiony.
Aryjczycy północne Indie początek cywilizacji.
F. Szlegel antropolog po raz pierwszy posłużył się sformuowaniem aryjczyk Arioi ,Istnieje związek etnologiczny między Arioi /Ehre-honor /Arioi- obcy
Przenieśli się na północ europy dając początek rasie Nordyckiej, zostali wyparci w kierunku Europy poludniowej i osiedlili się na terytorium Niemiec. Ludność Niemiec jest przemieszana - Żydzi ,Słowianie , Włosi, Maurowie. (Nie aprobowali mieszania się ras) Ostara bogini wiosny i tytuł czasopisma czytywanego przez Hitlera. Związek Artamanów, Artaman to bóg aryjski. -do tego związku zapisywali się czołowi żydofobii. Niemiecki nacjonalizm Volkizm od das Volk-naród.
2 kierunki pangermanizm- wielko niemiecki
Małoniemiecki
Chodziło o zintegrowanie niemczyzny, powstanie jednej wspólnoty narodowej. Czystorasowi Niemcy nie przewidywali mieszańców.
Wiedeń- nieprzyjęty do Akademii Sztuk Pięknych, dostawał małą rentę po matce i utrzymywał się ze sprzedaży widokówek, które samodzielnie malowal, mieszkał w przytułku.
Burmistrz Wiednia Carlo Lueger rep. austryjackiej Chrześcijańskiej demokracji, która była skrajnie prawicowa faszysto idealna.
Hadecja austriacka w okresie międzywojennym jest klerofaszystowska z tendencjo do systemu autorytarnego, wplątana we wzorce faszystowskie. Lueger był znakomitym mówcą kojarzył się Hitlerowi z Riencim, bohaterem opery Wagnera.
-wulgarny socjaldarwinizm
-skrajny antymarksizm antyleninizm negowal zjawisko walki klas.
STALIN- na czym polegała jego totalitarna władza i na czym się ona kształtuje.
- wyspecjalizował się w zamachach i akcjach pozyskiwania środków ( napadał na pociągi, banki)
Robił to sprawnie zwrócił uwagę Lenina, zaczął współprace, z czasem dostawał określone zadania.
WKPB
SDPRR- Socjaldemokratyczna Robotnicza Partia Rosji- bolszewickie skrzydło, część większa rosyjskiej socjaldemokracji Lenina, w tym momencie Stalin przybiera role prawej ręki Lenina.
X 1917 Józef Stalin zostaje ludowym komisarzem ( ministrem) do spraw narodowości.
w czasie wojny domowej stał się komisarzem do spraw kontroli państwowej.
Członek wielu rad wojenno-rewolucyjnych
1922-na jednym ze zjazdów RKPB
SDPRR
RKP (b)-Robotnicza Komunistyczna Partia bolszewicka XII 1922 przekształciła się w WKP (b)- Wszechzwiązkową Komunistyczną Partię bolszewicką. Po II wojnie przekształciła się w KPZR Komunistyczną Partię Związku Radzieckiego.
1922 Lenin choruje, zgromadzeni na zjeździe wybierają Stalina na sekretarza RKP(b)
Lenin umiera zostawiając testament w którym przestrzega przed Stalinem, ale Stalin ukrywa testament i stylizuję się na pełnoprawnego nadstępce
1922 Stalin zaczyna być osobą nr. 1 w atmosferze kolektywnej- sytuacja trwa do 1929 ( przez ten czas zdążył wyeliminować wszystkich swoich potencjalnych rywali.
1929 moment w którym zaczyna się etap rządów jedynowładczych Stalina.
Stalin pokazuję nową formę władzy ,odbywają się zjazdy po to aby podkreślić wielką rolę dyktatora. Stalin cały czas używa określenia generalny sekretarz
FUNKCJE PAŃSTWOWE STALINA
1941- po napaści Niemiec na Związek Radziecki przyjmuję funkcje premiera rządu. Przewodniczący Rady Komisarzy Ludowych i funkcję tą pełni do końca życia. (1953)
jest też przewodniczącym światowego komitetu obrony 1941-1945
był też nieoficjalnym głównodowodzącym
dostał tytuł marszałka i tytuł generalissimus w 1946 r.
( Główna jego legitymizacja władzy to władza partyjna)
07-05-2011 (Wyklad nr5)
Zbrodnia katyńska i jej wymiary,
Wymiar węższy
4 tys. osób zamordowanych, są to osoby które aresztowano w 1939 r. i przetrzymywano w obozie w Kozielsku.
(nie byli to jeńcy, ponieważ w tym czasie konfliktu zbrojnego z Rosją nie było) aresztowani, przetrzymywani.
Wymiar szerszy
Obejmujący wszystkie ofiary które stały się udziałem działań radzieckich 15 tys. (przetrzymywani w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie ) + 7 tys.
O Kozielsku wiadomo było najwcześniej, ślady masowego mordu odkryto w 1943r. Zamordowani w Miednoje niedaleko Tweru /Twer został za czasów radzieckich zamieniony na Kalinin/
Miednoje- miejsce pochówku
Katyń to ofiary 3 obozów.
Dokumęty radzieckie podpisane przez Berię mówią o 22 tys. osób 7 tys. osób jeszcze nie odkryto. /Bykownia/ kolo Kijowa, gdzie odkryto przed wieloma laty ślady masowej egzekucji, na miejscu znaleziono nieśmiertelnik polskiego policjanta, który wskazuje na to że przebywał w obozie w Ostaszkowie. Lista Ukraińska i Białoruska w obszarzeKatyNnia. Sprawa Katynia jest sprawą żywą.
Grupa wokół Józefa Stalina
Pierwotna-czyli współtowarzysze Lenina, którzy automatycznie byli współtowarzyszami Stalina..
1922-1929 rozgromienie grupy współtowarzyszy Lenina.
Lew Trocki- organizator Armii Czerwonej
Georgij Zinowiew
Lew Kamieniew
Nikołaj Bucharin ( najtęższy teoretyk bolszewizmu)
Siergiej Kirow ( szef organizacji partyjnej w Leningradzie)
Georgi (Sergo) Ordzhonikidze- Gruzin
Osoby uległe, użyteczne od końca lat 20/ osoby, które optowały za zbrodnią katynską
W. Mołotow - Ludowy Komisarz Spraw Zagranicznych „ kamienny TYŁEK” ( nieprawdopodobnie cierpliwy do siedzenia w papierach) wiele lat spędził w elicie władzy 1926-1953. Jedna z osob, która jest architektem nowej Europy, uczestniczył w konferencjach Teheran, Jałta, Poczdam na których zaostrzał sytuację odgrywając rolę złego policjanta,. Po wojnie ciągle wierny, nie pogodził się z wyborem Chruszczowa po śmierci Stalina. Odszłedl na emeryturę zabrano mu legitymacje partyjną, którą otrzymał na chwilę przed śmiercią w 1986r.
1953r. upadek Beri ( wszyscy się go bali, propagował ideę naturalizacji Niemiec)
Georgij Malenkow był niezwykle wierny i uległy, kierownik wydziału kadr Komitetu Centralnego, w okresie czystki był głównym doradcą Stalina, po jego śmierci był premierem, był to człowiek długowieczny żył do 1988r.
Anastas Mikojan (Ormianin) absolwent seminarium duchownego od 1935r do 1975 czlonek biura politycznego, specjalizował się polityką ekonomiczną, fachowiec w tych sprawach.
Chruszczow (Ukrainiec) w elicie władzy w połowie lat 30. Potrafił często rozśmieszyć Stalina. 1956- uznaje się powszechnie rolę Chruszczowa w procesie umiarkowanej ale sprawnej destalinizacji. Padł ofiarą bezkrwawego zamachu 1961 zastąpił go Breżniew. Woluntaryzm w polityce ekonomicznej , czyli pomysły unowocześniania rolnictwa. ( kukurydza).
Żdanow Andrzej- osoba odpowiedzialna za kulturę od 1947 aparatczyk bolszewicki po śmierci Kirowa szef organizacji partyjnej.
socrealizm- próba narzucenia nowego stylu o charakterze totalnym. W Polsce próba narzucenia socrealizmu 1947-1948 Przygoda na Mariensztacie/ Pamiątka z celulozy/ Irena do domu.
Kaganowicz Łazar-aparatczyk, od 1930r członek biura poselskiego, sztandarowa postać budowy metra moskiewskiego. Pochodzenia żydowskiego żył 98 lat zmarł w 1991r.
Kalinin Michaił- był niezwykle dyspozycyjny, nobliwy mężczyzna. przewodniczący rady najwyższej Związku Radzieckiego- z pochodzenia chłop.
Proces wykluczania poststalinowski trwał w zasadzie do końca Związku Radzieckiego
Ich rola zmniejszyła się z czasem na korzyść aparatu, doszło do biuropatii.