NIEDROŻNOŚĆ DRÓG ODDECHOWYCH.
NIEDROŻNOŚĆ NA POZIOMIE GARDŁA ŚRODKOWEGO I DOLNEGO.
BŁONICA.
Objaw: gorączka 38 - 39 °C, niewielki ból przy połykaniu, przyspieszone tętno, migdałki zaczerwienione i obrzmiałe, pokryte błoniastymi nalotami, które trudno oddzielić od podłoża, błony rozlewają się na całą powierzchnię gardła…
Rozpoznanie: objaw kliniczne i potwierdzenie bakteriologiczne.
Leczenie: przy najmniejszym podejrzeniu chorego izolujemy, leczymy surowicą przeciwbłoniczą (200 - 500 j.m./kg) + antybiotyki.
Powikłania: ogólne zatrucie, niewydolność serca i krążenia, porażenie podniebienni wskutek zapalenia wielonarządowego, niedrożność dróg oddechowych.
ROPIEŃ OKOŁOMIGDAŁKOWY.
Objawy: szybko narastające trudności w potykaniu, ból promieniujący do ucha, szczękościsk, ślinotok, wysoka temperatura, narastający obrzęk w wejściu do krtani, powiększone węzły chłonne.
Leczenie: nacięcie ropnia i jego drenaż, duże dawki antybiotyków.
Powikłania: ropowica szyi i przestrzeni przygardłowej, zakrzepica żyły szyjnej wewnętrznej, zapalenie opon mózgowo - rdzeniowych.
ROPIEŃ ZAGARDŁOWY.
U dzieci: powstaje z przebicia zapalenia węzłów chłonnych pozagardłowych, po zakażenie gardła w pierwszych 2 latach życia.
Objaw: obrzmienie tylnej ściany gardła, trudność w połykaniu, trudności w jedzeniu, wyciekanie pokaraniu przez nos, krup, obrzęk krtani, podwyższenie temperatury, kręcz szyi.
Leczenie: w przypadku chełbotania ropnia - nacięcie i opróżnienie ropnia z głowy zawieszoną, zabezpieczyć chorego przed aspiracją treści, osłona antybiotykowa.
U dorosłych: zazwyczaj zstępujący, zimny ropień przestrzeni przedkręgosłupowej wywodzący się z próchnicy gruźliczej, kręgu szyjnego lub ropnia szpiku kości skroniowej.
Objawi: uczucie rozpierania w szyi, napad kaszlu, trudności w połykaniu, łagodna dysfagia, sztywność szyi.
OBRZĘK NACZYNIORUCHOWY.
Najczęściej zmiany o charakterze alergicznym.
Objawy: balonowate obrzęki łuków podniebiennych i języczka, obrzęk języka, ust i wargi.
Leczenie: zapewnienie drożności dróg oddechowych, leki przeciwalergiczne, steryd, adrenalina (przy objawach wstrząsu septycznego).
ROPIEŃ NASADY JĘZYKA.
Objawy: gorączka, ból gardła zawsze przy ruchu językiem, duszność, może stwarzać problemy w oddychaniu u pacjenta.
Leczenie: duże dawki antybiotyków w przypadku duszności intubacja.
NOWOTWORY.
Najczęściej złośliwe (jamy ustnej, języka, migdałków).
Objawi: widoczne w badaniu zmian, cuchnienie z ust, ból, krwawienia.
NIEDROŻNOŚĆ DRÓG ODDECHOWYCH NA POZIOMIE KRTANI.
STRIDOR WRODZONY.
Zasysanie nagłośni w czasie wdechu, wrodzone przepony krtaniowe, wiotkość kran.
Leczenie: przy wiotkości zachowawcze, przy przeponach krtaniowych plastyka krtani.
ZAPALENIE I ROPIEŃ NAGŁOŚNI.
Objawy: ból przy połkaniu (cechy odwodnienia aż do zapaści krążeniowej), stridor wdechowy - pacjenta przyjmuje pozycję siedzącą, glos pogrubiony, temperatura podwyższona.
Patogeneza: heampohilus influezae, uszkodzenia błony śluzowej przez kęs pokarmowy. Rozpoznanie: w larngoskopii obrzmienie nagłośni, samo oglądanie jest niebezpieczne z uwagi na możliwości wystąpienia skurczu głośni.
Leczenie: steryd, przy duszności intubacja, antybiotyki o szerokim spektrum.
ZESPOŁY KRUPU.
W przebiegu błonicy tworzące się błony zwężają drogi oddechowe, przy narastającej duszności wskazana tracheotomia.
Pseudokrup - obejmuje grupę ostrych chorób krtani i tchawicy głównie u dzieci.
OSTRE PODGŁOŚNIOWE ZAPALENIE KRTANI.
Objawy: po przeziębieniu pojawia się suchy, szczękając kaszel, stridor wdechowy i wydechowy, widoczne wciąganie dołka nadrostkowego i przestrzeni międzyżebrowych w czasie wdechu, sinica, pogorszenie stanu ogólnego i strach przed uduszeniem się.
Patogeneza: częsta choroba wieku l - 5 r.ż., sprzyjają temu nawracające infekcje nosogardła, wywoływane są wirusami, wtórne nadkażanie bakteryjne, przebieg bardzo szybki, obrzęk okolic podgłośniowej.
Rozpoznanie: obraz kliniczny typowy, w laryngoskopii obrzęk i zaczerwienienie błony śluzowej głośni z możliwością tworzenia się strupów.
Leczenie: w zależności od stopnia niedrożności dróg oddechowych intubacja i tlenoterapia, usunięcie męczącego suchego kaszlu, uspokojenie dziecka, sterydy, inhalacje nawilżające, podawanie płynów antybiotyki w celu…
INNE PRZYCZYNY OBTURACJI DRÓG ODDECHOWYCH NA POZIOMIE KRTANI.
Obrzęk głośni: zapalny, polekowy, toksyczny.
Skurcz krtani: nagły zagrażający życiu.
Porażenie fałdów głosowy.
Ciała obce w krtani.
Niezłośliwe nowotwory krtani, duże torbiele.
Nowotwory złośliwe.
Urazy krtani.
TCHAWICA I DRZEWO OSKRZELOWE.
ZAPALENIE TCHAWICY.
Rzadko występująca laryngotracheitis acuta z tendencją do tworzenia się strupów zamykających światło tchawicy.
Leczenie: tracheotomia, leki przeciwzapalne, sterydy, nawilżanie dróg oddechowych.
Przyczyn: ciała obce, ucisk z zewnątrz (np.: wole tarczycowe) tracheomalacja - najczęściej pourazowa, zwężenie bliznowate po urazach lub po tracheotomii, pourazowe podwichnięcie tchawic, guz wewnątrztchawicze lub wewnątrzoskrzelowe.
DUSZNOŚĆ - OBTURACYJNA NIEWYDOLNOŚĆ ODDECHOWA.
Stridor wdechowy.
Aktywacja dodatkowych mięśni oddechowych.
Niepokój, lęk, utrata orientacji, utrata przytomności.
Przyspieszenie tętna.
Zwykle zwalnianie oddychania.
Wdech dłuższy niż wydech.
NIEWYDOLNOŚĆ ODDECHOWA Z OGRANICZENIEM POWIERZCHNI WDECHU.
Oddechy przyspieszone i płytkie.
Ograniczona pojemność życiowa.
Wdech i wydech skrócony.
Dodatkowe zmiany w płucach i opłucnej (zapalenie płuc, odma opłucnowa).
ASTMA OSKRZELOWA.
Zmniejszenie częstości oddechu.
Typowe świsty lub rzężenia w czasie wydechu.
Wydech wyraźnie wydłużony.
NIEWYDOLNOŚĆ KRĄŻENIOWO - ODDECHOWA.
Wzrost częstości i oddechów.
Nie ma stridoru.
Skóra blada lub zasiniona, pokryta potem.
Chory woli siedzieć w pozycji wyprostowanej.
Dodatkowe zmian w sercu i krążeniu.
OŚRODKOWE PORAŻENIE ODDECHU (Śpiączka).
Nieregularny oddech - „łapiący”.
Narastające zaburzenia świadomości.
Przy zapadaniu się języka może wystąpić stridor.
PSYCHOGENNA NIEWYDOLNOŚĆ ODDECHOWA.
Wzrasta liczba oddechów.
Zespól hiperwentylacji.
Brak stridor.
Wzdychające oddychanie.
Dobrze ukrwiona skóra.
3