Plan prezentacji

Temat: „Bohater tragiczny w literaturze antycznej, romantycznej i współczesnej.”

Omów problem na wybranych przykładach.

I. Literatur podmiotu:

1. Borowski Tadeusz, „Dzień na Harmenzach”, Warszawa 1972.

2. Borowski Tadeusz, „U nas w Auschwitzu”, Warszawa 1972.

3. Borowski Tadeusz, „Proszę państwa do gazu”, Warszawa 1972.

4. Mickiewicz Adam, „Konrad Wallenrod”, Warszawa 2002.

5. Sofokles, „Król Edyp“, Kraków 2006.

II. Literatura przedmiotu:

1. Jaworski Stanisław, „Terminy literackie”, Warszawa 1990, s. 150.

2. Kajtoch Wojciech, „Lagry i łagry- problematyka obozowa w IV klasie L.O. (Tadeusz Borowski, Gustaw Herling-Grudziński, Aleksander Sołżenicyn)”, Kraków 1994, s. 13-14.

3. Libera Zdzisław, „Konrad Wallenrod Adama Mickiewicza”, Warszawa 1966.

4. Słownik scen literackich, Król Edyp Sofoklesa, red. Nosowska Dorota, Warszawa 2005, s. 149-151.

5. Werner Andrzej, „Zwyczajna apokalipsa”, Warszawa 1981, s. 47-48.

III. Ramowy plan wypowiedzi

1.Określnie problemu:

Ukazanie niezmienności tragizmu oraz przedstawienie jego różnych źródeł, na przykładzie utworów literackich w antyku, romantyzmie i współczesności.

2. Kolejność prezentowanych argumentów:

1. Wyjaśnienie genezy i pojęcia tragizmu.

2. Ukazanie tragizmu Edypa skazanego na niepowodzenie przez fatum.

3. Zaprezentowanie tragizmu Konrada Wallenroda, jako zakładnika historii.

4. Nieludzka alternatywa bohaterów opowiadań Tadeusza Borowskiego.

3. Wnioski:

1. Niezmienność istoty tragizmu mimo upływu czasu i przemian kulturowych

2. Tragizm, jako pojęcie nie tylko estetyczne, ale i moralne.

3. Najbardziej wstrząsający obraz tragizmu ludzkich losów ukazany przez Tadeusza Borowskiego.

---