Surowiec do produkcji drobiu bitego jest drób rzeźny żywy badany przed i po uboju przez lekarza weterynarii i uznany jako zdatny do spożycia; bez zastrzeżeń.
Kura domowa [gallus domestica] pochodzi od kury bankiawy; specjalizacja kierunku mięsnym i nieśnych przyczyniła się do wytworzenia różnych typów użytkowych kur:
I typ użytkowy: KURY LEKKIE (NIOSKI) -> jaja spożywcze
kiedy nioska jest już mało wydajna trafia do ubojni; w obiegu detalicznym spotykana pod nazwą „kura rosołowa”: galarety drobiowe
mięso takiej kury jest twarde, posiada dużo kolagenu
Nioski trafiają do ubojni w 72tyg a masa ich ciała mieści się w granicach 880-1130g
II typ użytkowy: OGÓLNOUZYTKOWE (DROBNOTOWAROWE)
chów przydomowy - kury nie trafiają do ubojni
III typ użytkowy: KURY CIĘŻKIE -> produkcja brojlerów na mięso
trafiają do ubojni w 6-7 tyg. życia; nie powinny trafić później niż po 9 tyg. życia
Masa ptaków:
klasa I: nie mniej niż 1200g
klasa II: nie mniej niż 900g
dla potrzeb niektórych odbiorców prowadzi się ubój kurcząt młodych 4-5tyg. o masie ciała od 1000-1200g
coraz więcej brojlerów kieruje się do przetwórstwa gdzie preferuje się ptaki ciężkie10tyg. o masie dochodzącej do 4kg
INDYKI
młode indyki trafiają di ubojni między 12-15tyg
Masa ciała:
I klasa: nie mniej niż 5kg
II klasa: nie mniej niż 4kg
INDYCZKI
indyczki trafiają do ubojni w 18tyg. życia
Masa ciała:
Tak jak u indyków
INDORY:
trafiają do ubojni w 25tyg. życia
Masa ciała:
I klasa: nie mniej niż 10kg
II klasa: nie mniej niż 8kg
GĄSKI, GĘSI
trafiają do ubojni w 12tyg. życia
Masa ciała:
I klasa: 4,2kg
II klasa: 3,5kg
Głodówka: ok. 8h przed ubojem; celem głodzenia ptaków przed ubojem jest usunięcie treści pokarmowej z jelit, która może się rozlać przy patroszeniu i zanieczyścić tuszkę- najgroźniejsze zanieczyszczenie mikrobiologiczne.
Czas transportu z fermy do uboju powinien wynosić 1-1,5h (stres transportowy)
skutki stresu transportowego:
I - podczas transportu spada odporność, załamanie barier odpornościowych i jelitowych. W normalnych warunkach ściany nabłonka jelit są przepełnione ciałkami odpornościowymi. Układ immunologiczny prawidłowo funkcjonuje a drobnoustroje nie mają możliwości przedostania się do krwi a następnie z krwią do całego organizmu. W warunkach stresowych ulega obniżenie mechanizmów odpornościowych, przełamanie bariery ścian jelit i migracja drobnoustrojów z krwią po całym organizmie. Jakość mikrobiologiczna ulega gwałtownemu pogorszeniu.
II - napięcie mięśni ich intensywna praca i skurcze w wyniku stresu; najpierw energia pobierana jest z glukozy zawartej we krwi (ze względu na głodówkę-niski zapas glukozy), potem glukoza wytwarzana jest z glikogenu z wątroby. Glikogen -> kwas mlekowy -> spada pH i nie obserwujemy stężenia pośmiertnego. Niskie pH powoduje pogorszenie jakości mikrobiologicznej.
III - niemożliwe jest właściwe wykrwawienie ponieważ krew jest upakowana w naczyniach włosowatych czego konsekwencją jest pogorszenie wykrwawieni- obniżenie sprawności układu krwionośnego, przekrwienie mięśni.
Wady surowca rzeźnego podczas transportu
złamania kończyn (skrzydeł, nóg)
zwiększona śmiertelność na skutek uduszenie ptaków (latem - wysoka temp.)
stłuczenia mięśni ( krwawe wybroczyny)
pęcherze piersiowe (żółty lepki płyn) - efekt ocierania się przez dłuższy czas o twardy elem.
Oszałamianie:
czas od zawieszenia na strzemiączkach do oszołomienia
60 sekund kurczaki
2 minuty gęsi
elektronarkoza - 1% solanka pełni funkcję jednej elektrody, strzemiączko pełni funkcję drugiej elektrody; kiedy ptak zanurzy się w roztworze solanki następuje zamknięcie obwodu i porażenie prądem mózgu. Ptak traci świadomość tego co się z nim dzieje a my możemy wtedy nazwać ubój jako humanitarny. Częstotliwość 50Hz, napięcie 80- 130 volt, czas: 3-5s
oznaką, że doszło do porażenia prądem jest drżenie ciała, gwałtowne złożenie skrzydeł i nastroszenie okrywy piór
Wady jakościowe tuszek po ich oszołomieniu:
krwawe wybroczyny w mięśniu piersiowym powstają na skutek zastosowania prądu o zbyt wysokim natężeniu
UBÓJ - odbywa się przez wykrwawienie i trwa 2 minuty
mięśnie pochewek piór: skurcz- nastroszenie; rozkurcz - opadnięcie piór
jeśli przedłużymy czas wykrwawiania ( czyli będzie dłuższy niż 2 min.) to nastąpi skurcz mięśni okrężnych pochewek piór i ciepła woda nie wystarczy by je usunąć, będą one wyrywane wraz z fragmentami naskórka a nie wyciągane i od razu zwiększa się ryzyko zagrożenia mikrobiologicznego (paciorkowce, gronkowce) i mniejszy się estetyka całej tuszki. Jeżeli natomiast czas wykrwawiania będzie zbyt krótki to ptak się nie wykrwawi - będzie żywy wiec będzie oddychał -> wpompuje gorącą wodę lub powietrze (etap oparzania) do wnętrza układu pokarmowego uszkadzając go co spowoduje przeniknięcie drobnoustrojów z przewodu pokarmowego do całego organizmu gdyż woda w oparzelnikach jest brudna- nie sterylna.
Krew->sterylizacjia-> granulat do pasz
Usuwanie okrywy piór:
celem oparzania jest rozluźnienie mięśni okrężnych pochewek piór- pióra mogą być swobodnie wyciągane a nie wyrywane
Sposoby oparzania:
I sposób- póloparzanie temp. wody 50-52C; t- 90-180s. (drób świeży; tuszki schłodzone)
II sposób - łagodne temp wody 56-58C; t- 69-90s. (drób mrożony)
III sposób - silne temp wody 65-68C t- zmienny; zależny od gatunku i temp. wody ( drób wodny - posiada termoizolacyjne właściwości upierzenia - warstwa izolacyjna)
Skubanie:
wykorzystujemy: bokówki, pióra krótkie skrzydłowe, miękkie, szyjkowe
odpady: twarde ogonowe i długie skrzydłowe ( lotki i sterówki)
ręcznie usuwamy: bokówki, skrzydłowe długie i krótkie oraz twarde ogonowe
pałki - niewykształcone pióra
woskowanie ma na celu usunięcie pałek niewykształconych jeszcze piór
1. kąpiel: temp.60-70C; t-4-5 sekund; 2mm grubość wosku
2. kąpiel: temp. 60C; t- 5-10 sekund; 4-5mm grubość wosku
Obróbka piór
pierzemy z dodatkiem detergentów (sub. powierzchniowo czynnych)
wirujemy do momentu uzyskania 40% wilgotności
suszymy do momentu uzyskania 13% wilgotności
pakujemy
skrzydła, szyja i boki - ręcznie doczyszczamy z piór
Czynniki wpływające na efektywność skubania mechanicznego:
biologiczne
gatunek, wiek
hodowlane
karmy ( rozciągliwość skóry wokół pochewek, odporność )
technologiczne
parametry oparzania, prawidłowe ustawienie skubarek, czas skubania
Wady jakościowe tuszek:
zaczerwienia kuprów i końcówek skrzydeł
zaczerwienienia skóry i szyi, które powstają na skutek uszkodzenia naczyń krwionośnych przy zbyt agresywnym ustawieniu parametrów skubarki
rumień całej powierzchni skóry ( ptak jeszcze żył !!!)
Patroszenie:
1. usuwanie steków(kloaki) - pierwszy punkt krytyczny
2. rozcinanie powłok brzusznych
3. właściwe patroszenie
po tym etapie następuje kontrola lekarza weterynarii
automatyczne usuwanie wola i tchawicy
proces patroszenia kończy się myciem
SCHŁADZANIE:
powietrzem (owiewowe)
immersyjne (woda i lód łuskowy)
owiewowo - natryskowe (kombinowane)
IMERSYJNE
zalety:
tanie
wzrasta masa tuszek
najszybsza metoda: szybkie schładzanie
wyrównanie barwy skóry
wady:
nadmierna ilość ścieków
dodatkowa linia ociekanie drobiu
krótki czas przechowywania ( wyciek wody wymieszanej z krwią; traci estetyka )
możliwe zakażenia krzyżowe
OWIEWOWE
zalety:
brak dużej ilości ścieków
brak linii ociekania
estetyczny wygląd ( brak wody i krwi po zapakowaniu)
dłuższa trwałość
brak wspólnego medium - nie ma możliwości zakażenia krzyżowego
wady:
wolniejszy czas schładzania
droższa
mniejsza masa produktu ( odparowanie wody)
przebarwienia i przesuszenia
niższa temp. podczas oparzania ( gorsza jakość skubania)
OWIEWOWO -NATRYSKOWE
zalety:
woda nie odparowuje- brak strat masy
brak przesuszeń
brak oparzeń i plam
metoda wykorzystywana do drobiu świeżego i mrożonego
Przechowywanie tuszek:
Chłodnia:
- 1-4oC, wilgotność 90% przechowuje się nie dłużej niż 72h na terenie zakładu od zapakowania , do 6 dni w punkcie sprzedaży od dnia produkcji
Przechowywanie elementów schłodzonych i podrobów schłodzonych:
- do 48h od dnia produkcji;
Zamrażanie
- temp. powietrza -30- -40C; 3-4 m/s)
- tuszki mrożone: -12C do 4 miesięcy
- tuszki głęboko mrożone -18C do 6 miesięcy
- podroby mrożone - 18C do 3 miesięcy
Wady przechowywania w lodzie łuskowym:
topnienie się lodu powoduje wyciek na dnie skrzyń; występuje potrzeba przepakowania więc utrudniamy warunki pracy
zwiększona masa całego opakowania -> dodatkowy ciężar podczas przenoszenia
brak możliwości przechowywania drobiu porcjowanego
W wyniku uboju uzyskujemy:
tuszki drobiowe patroszone bez (z) podrobów
elementy kulinarne
szyja, 2 połówki (prawa i lewa), 4 ćwiartki (przednie i tylne)
przednie dzielimy na skrzydła i filety z piersi
tylne dzielimy na nogę, ( nogę możemy podzielić na udo i podudzie)
podroby(uboczne surowce rzeźne jadalne) tj. serce, wątroba, żołądek
uboczne surowce rzeźne niejadalne tj. jelita, pierze, krew, przełyk, łapy, wole, tchawica, głowa
Uboczne surowce rzeźne nie jadalne trafiają do spalarni gdzie przerabiane są na pasze. Pasza ta jest podawana zwierzętom z wykluczeniem ptactwa z którego została pozyskana gdyż u ptaków karmionych taką paszą potęgują się zachowania kanibalistyczne
Jaki procent żywca rzeźnego stanowią niejadalne surowce uboczne?? 1/5 masy ciała (20%)
wydajność poubojowa - masa gotowego wyrobu do masy żywca przed ubojem
1