209 03, ZiIP Politechnika Poznańska, Fizyka II, Ćwiczenia


Nr ćw.

209

9.10.2001

MICHAŁ SIKORSKI

Wydział

Elektryczny

Semestr

III

Grupa nr 9

Poniedziałek

Godzina 11.45

Prowadzący: mgr DANUTA STEFAŃSKA

Przygotowanie

8.10.2001

Wykonanie

8.10.2001

Ocena ostateczna

„Wyznaczanie stałej Boltzmana z charakterystyki tranzystora.

Wprowadzenie:

Stała Boltzmanna, oznaczana przez k, jest uniwersalną stałą fizyczną określoną przez stosunek dwóch innych stałych: stałej gazowej R i liczby Avogarda NA :

k=1,38*10E-23J/K

W kinetycznej teorii gazów wykazuje się, że średnia energia kinetyczna ruchu cieplnego cząstki w temp. T, przypadająca na jeden stopień swobody, wynosi ( 1/2) kT i nie zależy od rodzaju ruchu, ani wielkości cząstki.

Stała Boltzmanna występuje we wszystkich równaniach zawierających klasyczne lub kwantowe funkcje rozkładu energetycznego cząstek:

Np. -prąd płynący przez złączę p-n dwóch półprzewodników o różnych typach przewodnictwa opisany jest wyrażeniem zawierającym wyraz wykładniczy, w którym występuje iloczyn kT

W powyższym równaniu V-oznacza przyłożone do złącza napięcie, e-ładunek elektronu, IS - prąd wsteczny.

W ćwiczeniu wykorzystamy równanie w którym też występuje stała Boltzmanna. Otóż prąd płynący przez tranzystor przy zwartym obwodzie kolektor-emiter zmienia się z napięciem UEB zgodnie z równaniem:

Logarytmując obustronnie powyższe równanie otrzymujemy:

Sporządzając wykres funkcji ln Ik = f(UBE) otrzymamy linię prostę, której kąt nachylenia wynosi tgα = e/kT. Znając zatem kąt nachylenia i temperaturę znajdujemy wartość stałej Boltzmanna.

(A)

Obliczenia:

Zależność prądu od napięcia wyznaczamy dla temperatury 23°C(296K). W tym celu tranzystor umieszczamy w dopasowanym otworze pręta miedzianego, dobrze przewodzącego ciepło, a pręt zanurzamy częściowo w cieczy znajdującej się w naczyniu Dewara.

Do obliczeń wykorzystuję dane otrzymane w wyniku doświadczenia.(dane z tabeli 1)

Obliczam wartość ln Ik odpowiednio dla każdego napięcia UBE następnie rysuję wykres funkcji Ik = f(UBE) (rys.1, na załączonej kartce). Korzystając z regresji liniowej obliczam równanie prostej, której kąt nachylenia do osi x pozwoli mi wyliczyć stałą k.

Regresję liniową obliczam z następującego wzoru: y =a*x+ b

gdzie xi - w tym przypadku UBE ; yi - ln Ik

A oto otrzymane wyniki:

a=8,75+/-1,81 b=0,58 =+/-0,288 stąd y=8,75UBE+0,58 dla temperatury T=23°C=296K;

Następnie obliczam stałą Botzmanna korzystając z zależności, że tgα=a;

k=e/tgαT e=1,6021892*10E-23

Podstawiając dane uzyskane podczas obliczeń i pomiarów uzyskałem stałą o wartości

k=0,000618605*10E-19 k = wartość tablicowa stałej Boltzmanna = 1.380662*10-23 [J/K]

Następnie obliczam błąd pomiaru Δk.

Podstawiam do wzoru

Δk=(ΔT/T +Δa/a) k;

Po podstawieniu Δk=7,0272*10E-23.

Otrzymałem wynik końcowy:

k =6,18605*10E-23+/-7,0273*10E-23 [J/K]

Porównanie wartości uzyskanej z wartością tablicową:

wartość tablicowa k =1.380662*10-23 [J/K]

wartość otrzymana k =6,18605*10E-23[J / K]

Jak widać rozbieżność wynosi 4,81*10-23 [J / K] prawdopodobnie wpływ na nią miała temperatura, a ściślej trudność utrzymania jej na stałym poziomie podczas pomiaru. Wpływ na tak dużą rozbieżność mogło mieć również uszkodzenie tranzystora oraz brak możliwości dokonania dokładnych pomiarów

Dokładność aparatury pomiarowej:

- pomiar temperatury z dokładnością ± 1[°C]

- pomiar napięcia z dokładnością ± 0.001 [V]

- pomiar natężenia prądu z dokładnością ± 0.001 [10-6 A]

Wnioski

Celem ćwiczenia było wyznaczenie stałej Boltzmanna z charakterystyki tranzystora n-p-n.

W wyniku przeprowadzonych obliczeń i pomiarów powstała spora rozbieżność między wartością tablicową a uzyskaną stałą k. Prawdopodobnie wyniknęło to z niedokładności pomiarowej. Podczas dokonywania pomiarów mieliśmy problemy z tranzystorem oraz z połączeniami wszystkich elementów. Stąd powstała tak duża rozbieżność. Dokonaliśmy pomiaru tylko dla jednej temperatury T=296K co uniemożliwiło nam porównać uzyskanych wyników z wynikami dla innych temperatur.

1



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
209 04, ZiIP Politechnika Poznańska, Fizyka II, Ćwiczenia
124 03, ZiIP Politechnika Poznańska, Fizyka II, Ćwiczenia
320, ZiIP Politechnika Poznańska, Fizyka II, Ćwiczenia
WYZNAC~1, ZiIP Politechnika Poznańska, Fizyka II, Ćwiczenia
310, ZiIP Politechnika Poznańska, Fizyka II, Ćwiczenia
302A, ZiIP Politechnika Poznańska, Fizyka II, Ćwiczenia
LABOR309, ZiIP Politechnika Poznańska, Fizyka II, Ćwiczenia
FIZA301, ZiIP Politechnika Poznańska, Fizyka II, Ćwiczenia
FIZA209, ZiIP Politechnika Poznańska, Fizyka II, Ćwiczenia
222 POPRAWA, ZiIP Politechnika Poznańska, Fizyka II, Ćwiczenia
308 01, ZiIP Politechnika Poznańska, Fizyka II, Ćwiczenia
222, ZiIP Politechnika Poznańska, Fizyka II, Ćwiczenia
FIZA201KOWAL, ZiIP Politechnika Poznańska, Fizyka II, Ćwiczenia
LABOR301, ZiIP Politechnika Poznańska, Fizyka II, Ćwiczenia
FIZA304, ZiIP Politechnika Poznańska, Fizyka II, Ćwiczenia
Wyznaczanie pojemności kondensatora za pomocą drgań relaksacyjnych3, ZiIP Politechnika Poznańska, F

więcej podobnych podstron