KONWENCJE HASKIE - zbiorcza nazwa umów międzynarodowych zawieranych w Hadze. Konwencje te dotyczą prawa humanitarnego, ochrony dóbr kultury, legalizacji dokumentów, itp.
Konwencje haskie z 29 lipca 1899 roku
I Konwencja haska - pokojowe rozstrzyganie międzynarodowych sporów
II Konwencja haska - zastosowanie Konwencji genewskiej z 1864 roku do wojny na morzu.
III Konwencja haska - normowała zwyczaje i prawa podczas wojny.
Konwencja haska z 1904 roku
dotyczyła ochrony okrętów szpitalnych.
Konwencje haskie z 18 października 1907 roku
Rozszerzała zakres konwencji haskich z 1899 roku i ustanawiała nowe przepisy; podczas konferencji przyjęto 13 konwencji (z czego ratyfikowano 12), dotyczących m.in.:
sposobu rozpoczęcia konfliktu (konwencja haska III)
sposobu prowadzenia wojny na lądzie (konwencja haska IV)
sposobu zachowania się mocarstw neutralnych (konwencja haska V)
sposobu traktowania statków handlowych należących do nieprzyjaciela
utworzenia Międzynarodowego Trybunału Łupów (XII Konwencja) - nie została ratyfikowana
Konwencja haska z 14 maja 1954 roku
Jest jedną z najważniejszych konwencji podpisanych w Hadze, dotyczy postępowania wobec dóbr kultury w czasie konfliktu zbrojnego. Ustala m.in., że
państwa, które podpisują konwencję, mają obowiązek utworzyć w ramach swoich sił zbrojnych jednostkę zajmującą się ochroną dóbr kulturalnych
państwa, które podpisują konwencję, mają obowiązek włączyć jej postanowienia do prawa krajowego
sygnatariusze konwencji powinni unikać wywozu dóbr kulturalnych z krajów i terytoriów okupowanych
Dodatkowo konwencja haska z 1954 roku ustanawia definicję dobra kulturalnego i sposobu jego ochrony. Status obiektu chronionego przez konwencję mają m.in.:
schrony, w których przechowywane są dobra kultury
wszelkie nieruchomości mające status zabytku (z wyjątkiem obiektów wykorzystywanych do celów wojskowych)
Konwencja haska z 5 października 1961 roku
Konwencja znosząca wymóg legalizacji zagranicznych dokumentów urzędowych przez placówki dyplomatyczne lub urzędy konsularne.