Zmienność i jej charakterystyka
Opis danych:
Otrzymują Państwo dane, które zestawione są w następującym układzie:
samiec |
stado |
rok |
sezon |
cecha1 |
cecha2 |
cecha3 |
si |
hj |
yk |
pm |
C1 |
C2 |
C3 |
3 |
2 |
2 |
1 |
3423 |
5435 |
152 |
2 |
1 |
2 |
2 |
4358 |
5657 |
154 |
. . . |
. . . |
. . . |
. . . |
. . . |
. . . |
. . . |
si - samiec (buhaj, ogier, tryk, lub cap), i = 1, 2..., 4
hj - numer stada, z którego zwierze pochodzi, j = 1, 2
yk - rok, w którym wykonano pomiary cech, tzn. w którym zwierzęta osiągnęły np. ten sam wiek, k = 1, 2, 3
pm - sezon, w którym wykonano pomiary cech, tzn. sezon letni lub zimowy, m = 1, 2
W każdym wierszu opisane są poszczególne osobniki w stadzie. Wiersze należy interpretować w następujący sposób: np. wiersz pierwszy w powyższej tabeli oznacza, że krowa jest córką buhaja nr 3, reprezentuje oborę (stado) nr 2, pomiary cech wykonano w roku drugim, w sezonie pierwszym czyli zimowym. Przy interpretacji cech należy wziąć pod uwagę sposób zapisu wartości cechy, np. cecha2 to masa ciała wyrażona w kg. Zapisana wartość to 5435. Przy podawaniu Państwu co oznacza C1, C2 i C3 podawana jest także liczba miejsc po przecinku, którą należy uwzględnić aby prawidłowo odczytać wartość cechy. Oznacza to, że krowa opisana w pierwszym wierszu ma następujące wartości cech:
Cecha 1 (l. miejsc po przecinku: 0) - wydajność mleczna = 3423 kg za laktację
Cecha 2 (l. miejsc po przecinku: 1) - masa ciała w określonym wieku = 543,5 kg
Cecha 3 (l. miejsc po przecinku: 0) - wysokość w kłębie = 152 cm.
W podobny sposób interpretowane są pozostałe wiersze, czyli pozostałe zwierzęta.
Obliczanie parametrów charakteryzujących zmienność:
Dane należy otworzyć w programie MsExcell
Dla poszczególnych cech należy obliczyć:
wartość średnią
wariancję s2
odchylenie standardowe s
współczynnik zmienności
medianę,
wartość modalną,
minimum,
maksimum,
Aby obliczyć powyższe wartości należy zaznaczyć komórkę wynikową i kliknąć na ikonkę fx, następnie wybrać formułę, którą mamy obliczyć i zaznaczyć zakres komórek, dla których mają być prowadzone obliczenia.
Obliczenia tych samych parametrów należy wykonać dla osobników reprezentujących podgrupy wynikające z podziału na:
potomstwo jednego ojca,
występowanie w jednym stadzie,
wykonywanie pomiarów cech w tym samym roku,
wykonywanie pomiarów cech sezonie.
Schemat postępowania jest podobny jak wcześniej, z tą różnicą, że w pierwszej kolejności należy posortować dane wg ojców, stad, lat, lub sezonów i przy odpowiedniej funkcji, wybierać właściwe zakresy komórek, np. żeby obliczyć wartość średnią cechy 1 dla potomstwa samca nr 1, trzeba posortować dane wg numeru ojca, i po wybraniu formuły służącej do obliczania wartości średniej, zaznaczyć tylko te komórki cech pierwszej, które odpowiadają jedynkom w kolumnie pierwszej, charakteryzującej ojca.
Obliczone wartości będą wykorzystane w kolejnych etapach, tzn. w analizie wariancji oraz obliczaniu wartości hodowlanej i indeksu selekcyjnego.
Narysować histogramy dla każdej cechy, tzn. wykresy, w których na osi X, podane będą przedziały wartości cechy, a na osi Y - liczba obserwacji, czyli liczba zwierząt, których wydajność danej cechy mieści się w określonym przedziale.
Żeby narysować histogram np. dla cechy pierwszej należy postępować wg niniejszego schematu:
Sprawdzić wartość minimum i maksimum cechy i ustalić 5-10 równych przedziałów np. jeśli min. = 3423 kg mleka za laktację, a max. = 5206 kg, to 10 przedziałów w tym zakresie to: 3400 - 3590, 3591 - 3780, 3781 - 3970, 3971 - 4160, 4161 - 4350, 4351 - 4540, 4541 - 4730, 4731 - 4920, 4921 - 5110, 5111 - 5300.
Wpisać te przedziały osobno w komórkach pierwszej wolnej kolumny (z góry na dół), a w komórkach sąsiedniej kolumny wpisać tylko górne wartości tych przedziałów, czyli dla powyższego przykładu: 3590, 3780, ... 5110, 5300.
W sąsiedniej, pustej kolumnie zaznaczyć 10 komórek i przy zaznaczonych komórkach kliknąć myszką na ikonkę fx.
Znaleźć funkcję „CZĘSTOŚĆ” i wypełnić ją w sposób podany poniżej:
Przy wciąż otwartym oknie funkcji „CZĘSTOŚĆ”, kliknąć myszką na pasku formuły, a następnie jednocześnie użyć kombinacji klawiszy: ctrl + shift + enter. Uzyskane wartości obrazują liczbę obserwacji w obrębie poszczególnych przedziałów.
Kliknąć na jakiejkolwiek wolnej komórce w obrębie arkusza danych i wybrać ikonkę przedstawiającą wykres.
Spośród standardowych typów wykresu wybrać pierwszy typ i kliknąć „Dalej”
W następnym oknie wybrać zakładkę „Serie” i kliknąć przycisk „Dodaj”.
Wypełnić okno wg poniższego schematu:
Następnie kliknąć przycisk „Dalej”
W kolejnym oknie pt. „Kreator wykresów - krok 3 z 4 - opcje wykresu”, w zakładce „tytuły” wpisać nazwę osi kategorii „X”: „przedziały wartości cechy”, a oś „Y” zatytułować jako „liczba obserwacji” i kliknąć „Dalej”
W kolejnym oknie pt. „Kreator wykresów - krok 4 z 4 - opcje wykresu” zaznaczyć że wykres ma być umieszczony jako obiekt w arkuszu w którym aktualnie Państwo pracują i kliknąć „Zakończ”.
Ewentualnie można dopracować wygląd wykresu.
Taki sam sposób postępowania zastosować przy rysowaniu histogramów dla cechy drugiej i trzeciej.
Na podstawie wszystkich uzyskanych wyników zastanowić się:
czy obliczali Państwo zmienność fenotypową czy genetyczną?
która z cech charakteryzuje się największą zmiennością,
jak przedstawia się zmienność w poszczególnych podzbiorach, tzn. w obrębie grup potomstwa poszczególnych ojców,
który z parametrów można wykorzystać do porównania zmienności cechy w dwóch różnych zbiorach, tzn. np. w dwóch różnych stadach zwierząt (o różnych średnich wartościach tej samej cechy), lub do porównania zmienności dwóch różnych cech mierzonych w różnych jednostkach?
czy średnia może być miarą zmienności?
czy w pracy hodowlanej korzystniejsza jest zmienność cech duża czy mała? Jakie mogą być przyczyny i konsekwencje w jednym i w drugim przypadku? Rozważania dotyczą osobno zmienności genetycznej i fenotypowej.
UWAGA!!! Zapowiedź: przygotować
konspekt z wynikami powyższych obliczeń (jako jeden z etapów projektu).
na następny raz zagadnienia związane z analizą wariancji - cele, sposoby obliczania, interpretacja wyników,
modele matematyczne.
Zakres komórek, w których zapisane są wszystkie wartości cechy I przeznaczone do pogrupowania w przedziały
Zakres komórek, w których zapisane są górne wartości przedziałów
Nazwa cechy, dla której robiony jest wykres
Zmazać zawartość paska, następnie kliknąć na kolorowy kwadracik z prawej strony paska i zaznaczyć zakres komórek, w których są liczby obserwacji pogrupowane w przedziały
Kliknąć na kolorowy kwadracik z prawej strony paska i zaznaczyć zakres komórek, w których są opisane przedziały w sposób 3400 - 3590