Znaczenie gospodarcze i ekonomiczne hodowli zwierząt oraz uprawy roślin.
ZNACZENIE GOSPODARCZE I EKONOMICZNE ZWIERZĄT
Znaczenia gospodarcze i ekonomiczne hodowli bydła.
- Jest źródłem uzyskiwania podstawowych produktów czyli mleka i mięsa;
- Skóry bydlęce wykorzystuje się w przemyśle skórzanym, odzieżowym i obuwniczym;
- Skóra , rogi i racice używane są do produkcji kleju;
- podpuszczka z żołądków cieląt wykorzystywanych przy wyrobie serów (żółtych)
- obornik wykorzystywany jako podstawowy nawóz ograniczony;
- bydło pobiera i przetwarza na pełno wartościowe produkty spożywcze te rodzaje paszy, które nie są wykorzystywane w żywieniu innych zwierząt;
Bydła domowe pochodzi od jednego dzikiego przodka tura wielkiego;
ZNACZENIE GOSPODARCZE I EKONOMICZNE KONI:
- w transporcie
- jako siła pociągowa w leśnictwie i rolnictwie
- jako zwierzę wierzchowe w ośrodkach wypoczynkowych i sportowych oraz gospodarstwach agroturystycznych
- środek rehabilitacyjny dla małych dzieci
- w sporcie (wyścigi, ujeżdżanie koni, biegi sportowe, przeszkodowe)
- użytkowe opasowe na mięso
ZNACZENIE GOSPODARCZE I EKONOMICZNE HODOWLI TRZODY CHLEWNEJ
Jest gatunkiem, który użytkowany jednostronnie jako zwierzęta rzeźne dostarczające gospodarce mięsa i tłuszczu. Chów trzody chlewnej jest bardzo popularny(największy udział w strukturze spożycia mięsa.
Cechy chowu:
- wysoka wartość smakowa, kaloryczna i odżywcza mięsna wieprzowego;
- szybkie tempo wzrostu(105-110kg w pół roku)
- wysoki udział tłuszczu (do 75%);
- efektywne wykorzystanie paszy- na 1kg przyrostu;
- wszystkożerność;
Chów trzody chlewnej stanowi corocznie ok. 25-30% udziału w produkcji towarowej rolnictwa. Ma również poważny udział w eksporcie.
ZNACZENIE GOSPODARCZE I EKONOMICZNE OWIEC
- dostarczają wełny, która jest surowcem w przemyśle odzieżowym;
- dostarczają mięsa o wysokiej wartości odżywczej;
- są źródłem łatwo przyswajalnego przez organizm ludzki mleka;
- pozyskuje się z nich skóry na kożuchy lub skórki……
- z tłuszczu wełny uzyskuje się lanolinę- surowiec w przemyśle kosmetycznym i farmaceutycznym;
- tłuszcz z odpadków poubojowych służy do wytwarzania klejów;
- jelita zużywa się jako osłonki do produkcji wędlin, strun do instrumentów muzycznych, naciągów do rakiet tenisowych;
Znaczenie gospodarcze i ekonomiczne drobiu
W zwierzęcej produkcji towarowej w Polsce drób zajmuje trzecie miejsce — po bydle i trzodzie chlewnej. Podstawowe produkty uzyskiwane z chowu drobiu - to
- jaja i mięso(np.kurczaki brojlery)
- puch i pierze(np.kaczki,gesi)
-dla celów ozdobnych(np.gołębie hodowlane)
ZNACZENIE GOSPODARCZE I EKONOMICZNE ROŚLIN
Rośliny .zbożowe
Do roślin zbożowych uprawianych na terenie Polski należą: pszenica, żyto, jęczmień, owies, proso i gryka. Coraz więcej uprawia się w Polsce przeżyta, rośliny mieszanej powstającej ze skrzyżowania pszenicy z żytem. Zboża stanowią największy areał w strukturze zasiewania (ponad 70% w 2000r.), 30% zbiorów przeznacza się na pokrycie potrzeb żywieniowych człowieka, na pasze treściwe dla …. Ponad 50% pozostałe ilości zakupują do fermentacji branże spirytusowe i browarnicze. Oprócz z ziarna z roślin zbożowych wykorzystuje się stanowiącą produkt uboczny słomę.
ZNACZENIE GOSPODARCZE ROSLIN PASTEWNYCH:
1.ROŚLINY MOTYLKOWE DROBNONASIENNE:
- zapewniają całoroczną paszę dla zwierząt gospodarskich, będąc podstawowym źródłem wartościowego i taniego białka.
- poprawiają żyzność gleby, dzięki współpracy z bakteriami nitryfikacyjnymi wzbogacają glebą w azot, poprawiają zawartość w glebie substancji organicznych dzięki znacznej ilości resztek pożywnych.
- silny i dobrze rozwinięty system korzeniowy, głęboko sięgający w glebę, przyczynia się do lepszego przewietrzania gleby.
- pozytywnie wpływają na poprawę struktury gruzełkowatej gleby.
2.SŁONECZNIK PASTEWNY- daje duże plony masy zielonej, która może być przeznaczana do bezpośredniego skarmienia, jak i zakiszania.
3. KUKURYDZA - użytkowana jest zarówno na ziarno, jak i na zieloną masę, stanowiącą podstawową bazę surowcową do produkcji kiszonek.
ZNACZENIE GOSPODARCZE R.OKOPOWYCH
ZIEMNIAKI - uprawia się głównie na pasze (40-45% zbiorów) oraz jako surowiec dla przemysłu spirytusowego, krochmalniczego i spożywczego. Ok. 10% zbiorów przeznacza się do bezpośredniego spożycia.
BURAKI CUKROWE - korzenie buraka praktycznie w całości wykorzystuje się do produkcji cukru. Produkty uboczne przy produkcji cukru (melasa, wysłodki) wykorzystuje się jako pasze. Cenną paszą są również liście z główkami, które służą do produkcji kiszonek.
BURAKI PASTEWNE I MARCHEW PASTEWNA - w całości są wykorzystywane jako pasze.
BRUKIEW I RZEPA - w niewielkich ilościach przeznacza się je do bezpośredniego spożycia, pozostałą część zbiorów wykorzystuje się jako pasze.
CYKORIA - skupowana przez przemysł spożywczy do produkcji kawy zbożowej i różnych koncentratów spożywczych.
- Nie wielkie ilości roślin okopowych (rzepa, cykoria, marchew) są wykorzystywane w przemyśle farmaceutycznym. Przemysł wykorzystuje również produkty pochodzące od tych roślin (krochmal, cukier).
- Wszystkie rośliny okopowe są dobrymi przedplonami dla innych roślin strączkowych, pastewnych, przemysłowych, a przede wszystkim zbóż jarych, a czasami i ozimych.
ROŚLINY STRĄCZKOWE
Znaczenie gospodarcze i ekonomiczne
- uprawia się je głównie w celu pozyskania wysokowartościowych (bogatych w białko, tłuszcze i sole mineralne) nasion przeznaczonych głównie na paszę.
- wysoką wartość pastewną ma słoma z tych roślin, rośliny te często uprawia się z przeznaczeniem na zielonkę.
- część roślin strączkowych jest uprawiana z przeznaczeniem do bezpośredniego spożycia nasion lub jako surowiec dla przemysłu spożywczego (groch, fasola, bób).
- ze względu na dużą zawartość azotu są wykorzystywane jako nawóz zielony po przyoraniu.
- są dobrymi przedplonami dla roślin zbożowych , kukurydzy, rzepaku innych roślin niemotylkowych , wpływają na żyzność gleby, zwiększają zawartość azotu, poprawiają jej właściwości fizyczne i chemiczne.
- z soi uzyskuje się wysokiej jakości olej, nasiona tej rośliny wykorzystywane są również w przemyśle chemicznym i farmaceutycznym.
ROSLINY PRZEMYSŁOWE
Znaczenie gospodarcze i ekonomiczne
Rośliny przemysłowe to rośliny uprawiane w celu pozyskiwania surowca, który jest przetwarzany na produkty rynkowe lub półprodukty mające zastosowanie w różnych gałęziach przemysłu (spirytus, olej, skrobia, włókna naturalne i inne). Znajdują się w tej grupie zarówno rośliny, których plony w całości są przeznaczane do przemysłowego przerobu (burak cukrowy, chmiel, tytoń, rośliny oleiste i włókniste, rośliny lecznicze) jak również użytkowane głównie jako spożywcze lub pastewne, w części zaś kierowane do dalszego przerobu przemysłowego (niektóre zboża, ziemniaki, owoce i warzywa oraz rośliny zielarskie). W tym wypadku często stosuje się dodatkową nazwę, np. ziemniak przemysłowy, jęczmień browarny, pszenica makaronowa.
Czynniki wpływające na zdrowie, kondycję i produkcyjność zwierząt.
Rasy i typy użytkowe bydła, trzody chlewnej, koni i drobiu.
TYPY UŻYTKOWE- to grupa zwierząt wyspecjalizowane tylko w jednym kierunku produkcji;
Typy użytkowe i kierunki użytkowe bydła. Wśród bydła domowego rozróżnia się następujące typy użytkowe:
1) JEDNOKIERUNKOWE- mięsny, mleczny, roboczy;
2)DWUKIERUNKOWE- mleczno-mięsny, mięsno-mleczny;
3) WILOKIERUNKOWE- mięsno-mleczno-roboczy;
TYP MLECZNY- delikatny kościec, lekka budowa, słabe umięśnienie, bardzo silne rozwinięte partie ciała związane z produkcją mleka. Tułów ma kształt zbliżony do trójkąta, skóra jest delikatna. Bydło typowo mleczne na ogół dojrzewa później niż inne typy (rasa czarno - biała, czerwono- biała),
TYP MIĘSNY- stosunkowo delikatny kościec, krótkie, mocne kończyny, szeroki i głęboki tułów o kształcie zbliżonych do prostokąta silne umięśnienie, skóra miękka ale dość gruba.
Ten typ charakteryzuje się szybkim wzrostem i najwcześniejszym dojrzewaniem. Nie ma ras polskich tego bydła, hodowane są w dużych ilościach Am Płd. i Płn.
TYP MIĘSNO-MLECZNY I MLECZNO -MIĘSNY- łączą w sobie cechy typu zarówno mlecznego jak i mięsnego;
TYP MLECZNO- MIĘSNO-ROBOCZY- jest mało rozpowszechniony i obecnie już zanikający.
RASY BYDŁA HODOWLANEGO W POLSCE
Większość ras w Polsce pochodzi od krzyżówek z bardzo wydajnymi i wartościowymi rasami bydła zachodnioeuropejskiego, głównie holenderskiego.
W Polsce hoduje się rasy:
a) czarno- biała (90% pogłowia bydła)
b) czerwono- biała (6% pogłowia bydła)
c) bydło czerwone polskie(1%)
d) simentalskie (0,5%)
Około2% pogłowia stanowi bydło bezrasowe a niewielką część była importowanych ras zagranicznych.
Rasa czarno- biała najpopularniejsze umaszczenie łaciate czarno -białe, najczęściej z przewaga sierści czarnej. Jest to typ użytkowy kombinowany. Wydajność krów tej rasy przekracza obecnie 4tys. Litrów rocznie zawartość ok.4% użytkownością mięsną.
Rasa czerwono- biała występuje głównie w południowo zachodnich regionach Polski.
Bydło to jest w typie mleczno- mięsnym z reguły większa od osobników rasy czarno-białej, jest dobrze zbudowane o wysokiej klatce piersiowej, dobrze umięśnionej.
Rasa bydło czerwone polskie jedyna rodzima rasa polska, dobrze przystosowana do miejscowych(małopolska) oraz wschodnich i północno-wschodnich (lubelskie Podlasie, Warmia, mazury). Charakteryzuje się dużą odpornością na duże warunki, na choroby, wysoką płodnością.
Rasa simentalska - …………….
TYPY UŻYTKOWE ŚWIŃ. Wyodrębnia się więc 3 użytkowe typy zasadnicze:
- mięsny: obejmujący rasy późno dojrzewające i szybko rosnące;
- tłuszczowo- mięsny: obejmujący rasy wcześnie dojrzewające i szybko rosnące;
- słoninowy: obejmujący późno dojrzewające i powoli rosnące;
- smalcowy: obecnie reprezentowany tylko wyjątkowo przez rasy szybko dojrzewające i powoli rosnące;
Na świecie preferuje się rasy szybko rosnące z możliwie najpóźniejszym okresem dojrzewania dają świnie typu mięsnego. Rasy tłuszczowo- mięsne są coraz częściej wypierane i zastępowane przez rasy typowo mięsne, a rasy słoninowe są prawie w całkowitym odwrocie.
RASY ŚWIŃ
Polskie rasy świń w znacznej mierze wyhodowane zostały z krzyżówek prymitywnych ras miejscowych ze szlachetnymi rasami zagranicznymi obecnie w Polsce hoduje się 5 ras świń. Trzy o umaszczeniu białym: - wielka biała polska; - polska biała zwichłoucha; - złotnicka biała ; oraz o umaszczeniu łaciatym: - puławska i złotnicka…..
Wielka Biała Polska: jest obecnie przeważająca rasa w Polsce, obejmuje ok. 37% pogłowia. Powstała przy udziale wielkiej białej i angielskiej i niemieckiej białej szlachetnej. Są to świnie duże, długie, mocno zbudowane, w typie mięsnym, szybko rosną, późno dojrzewają, ostrouche. Lochy dają liczne i szybko rosnące mioty. Dobrze żywione tucznik uzyskują normę mięsną 100-110kg w 6-7miesięcy.
Polska Biała Zwisłoucha: rasa ta zajmuje 2miejsce pod względem liczebności pogłowia(34%). Powstała z krzyżówki ras miejscowych i niemiecką biała krajową i szwedzką uszlachetnioną krajową. Wielkość jak i wydajność rzeźną są podobne do wielkiej białej polskiej. Jest jednak mniej wymagająca i lepiej przystosowuje się do trudniejszych warunków chowu.
Puławska: rasa powstała w okolicy Puław z krzyżówek ras miejscowych z angielską tłuszczowo- mięsną rasą Berkshire. Ma umaszczenie łaciate. Jest świnią średniej wielkości, obecnie o typie pośrednim, ale zdecydowanie zmierza w kierunku mięsnym. Rasa chark. się wysoką rozrodczością i szybkim wzrostem jest przy tym bardzo odporna na trudniejsze warunki żywienia. Występują głównie w rejonach częstochowsko-kieleckim, katowickim, radomskim, siedleckim, lubelskim i na Zamojszczyźnie, obejmuje ok. 1% pogłowia.
Złotnicka biała: rasa powstała w Złotnikach koło Poznania z krzyżówki ras przywiezionych z Wileńszczyzny z rasami białymi głównie z wielką biała angielską i niemieckimi oraz szwedzka uszlachetnioną. Jest to rasa świń dużych, szybko rosnących w typie mięsnym. Liczebność pogłowia niewielka - 0,5%
Złotnicka pstra- jest to rasa pstrych Świn z Wileńszczyzny. Był to początkowo typ świń słoninowy, a następnie coraz bardziej mięsno- słoninowy. Jest to rasa odporna na złe warunki mało wymagająca, a wyraźnie wyższej plenności, hodowane są głównie w woj. Olsztyńskim i stanowią niecałe 0,5% krajowego pogłowia.
2. TYPY URZYTKOWE, PRZEKRÓJ I RASY KONI WPOLSCE:
- KONIE WIERZCHOWE - szybkie wytrzymałe, o lekkiej budowie, zwrotne, służące do celów sportowych i pod wierzch.
- KONIE POŚCIGOWE - wolniejsze, spokojniejsze, dobrze umięśnione o krótkich, ale mocnych nogach, silnym kośćcu.
- KONIE WSZECHSTRONNIE URZYTKOWE - o cechach pośrednich miedzy dwoma poprzednimi, które służą zarówno do celów sportowych wierzchowych, jak i do pracy w polu i transporcie.
- KONIE JUCZNE - konie, małe i krępe, w Europie mało popularne służą do podnoszenia dużych ładunków, głównie na terenach górskich.
3. RASY KONI:
Wszystkie rasy koni dzielą się na dwie grupy podstawowe:
- szlachetne (gorącokrwiste)
- zimnokrwiste
Mieszańców tych gru nazywamy uszlachetnionymi - jeżeli przeważają w nich cech ras szlachetnych, lub pogrubionymi - jeżeli przeważają w nich cechy ras zimnokrwistych.
SZLACHETNE RASY KONI OBCEGO POCHODZNIA:
- KONIE CZYSTEJ KRWI ARABSKIEJ - pochodzą z Półwyspu Arabskiego, są to bardzo wytrzymałe i piękne konie, niezbyty duże, o suchej budowie, cienkiej, delikatnej skórze, nie dużej bardzo kształtnej głowie. Konie te odznaczają się elegancją ruchów, oraz żywym ale jednocześnie łagodnym usposobieniem, późno dojrzewają (między 5, a 6 rokiem życia).
- KONIE PEŁNEJ KRWI ARABSKIEJ - rasa wyhodowana w Anglii w wyniku krzyżówek krwi arabskich z rasami miejscowymi, najszybsza rasa koni używana głownie na torach wyścigowych. Są to konie dość duże, o długiej szyi, mocnej klatce piersiowej, zdolne do ogromnego wysiłku w niezbyt dużym czasie. Cechują się żywym temperamentem i zacięciem sportowym, są pobudliwe i nerwowe.
- KONIE ANGLOARABSKE - to mieszanka koni arabskich i angielskich krzyżowana w celu uzyskania pozytywnych cech obu ras, a więc szybkość i większej masy ciała konia angielskiego, oraz urody, wytrzymałości na trudne warunki chowu, a jednocześnie łagodnego charakteru konia arabskiego.
KONIE ZIMNOKRWISTE I POGRÓBIONE:
- ARDENY - to rasa hodowana na wyżynie Ardeńskiej, we Francji, wytworzona na podłożu koni górskich, przekrzyżowanych z rasami cięższymi (waga koni 600-700 kg).
- BRETONY - rasa powstała w Bretanii (Francja), pod względem budowy i użyteczności zbliżoną do Ardenów.
- BULONY - ciężkie konie rasy francuskiej o charakterystycznej siwej maści.
- FIORDINGI - konie rasy norweskiej, ukształtowane na podłożu miejscowego kuca, konie nie duże i krępe.
KRAJOWE RASY:
- KOŃ WIELKOPOLSKI - duży koń o wadze 500-550 kg, wszechstronnie użytkowy, powstał z krzyżówki miejscowych koni pochodzenia pruskiego z końmi arabskimi i angielskimi. Są to dobre konie sportowe, mogą też wykonywać wszystkie prace w rolnictwie. Obecnie wykorzystywane głownie jako konie wierzchowe.
- KOŃ MAŁOPOLSKI - drobny koń (waży 400 -450 kg), powstał na bazie miejscowych ras pochodzenia austrowęgierskiego uszlachetniony końmi arabskimi i angielskimi. Jest to również koń wszechstronnie użytkowy o suchej budowie i szlachetnym wyglądzie.
- KONIE POGRUBIONE - są to konie duże, mocne, o masywnej budowie i wadze do 700 kg. Rozróżnia się tu szereg typów lokalnych, takich jak: konie sokolskie, łowickie, sztumskie, lidzbarskie itd.
- KONIE PRYMITYWNE - do tej grupy należą KONIKI (drobne, ale bardzo mocne i wytrzymałe konie) oraz HUCUŁY - Male konie górskie jako jedyne w typie koni jucznych.
TYPY UŻYTKOWE KUR(rasy- pogrubiona trzcionka)
Typy użytkowe kur:
1. Kura typu mięsnego:
• Kształt sylwetki zbliżony do kwadratu dobrze umięśniona klatka piersiowa i uda, krótki, ale szeroki grzbiet
• W wieku 20 tygodni kura waży 2-3kg kogut 4 kg
• Barw upierzenia biała
• Kury późno dojrzewają płciowo w wieku ok. 200dni
• Znoszą nie więcej niż 130jaj a masie 52-60g
• Przedstawiciele Dominent White Canish (DWC)
2. Kura typu nośnego:
• Są lekkie kształt sylwetki zbliżony do trójkąta
• W wieku około 20 tygodni kury ważą 1,2-1,6kg a koguty 1,7-2,3kg
• Mają silnie rozwinięte przydatki na głowie
• Wcześnie dojrzewają płciowo w wieku 140-150dni rozpoczynają nieśność
• Do 76 tygodnia życia znoszą ok. 300jaj o masie 54-66g
• Przedstawiciel Leghorn w barwie białej upierzenia i znoszącej jajka o białej skorupie
3. Kury ogólnoużytkowe:
• Kształt ciała zbliżony do prostokąta
• Dojrzałość płciowa po ok. 160-180dniach
• W wieku około 20 tygodni waży 1,5-2,6kg fury i 1,8-3,3kg koguty
• Do 76 tygodnia znoszą 160-200 jaj a masie 52-60g
• Zabarwienie skorupy jaja od jasnej do brunatnej
• Do ras tych należy Rhode Island Red (RIR)
Czynniki środowiska wpływające na produkcje roślinną.
Czynniki klimatyczno-pogodowe
Wpływ promieniowania słonecznego można rozpatrywać w aspekcie reakcji roślin na światło oraz wymagań termicznych. Uwzględniając aspekt reakcji roślin na światło, można je podzielić na światło- i cieniolubne, co w praktyce przekłada się na czas przejścia od fazy wegetatywnegodo generatywnego rozwoju.Warunki życiowe dla roślin kształtuje temperatura powietrza ustalająca się jako wynik warunków bilansu cieplnego otoczenia. Wszystkie reakcje biochemiczne zachodzą w określonym przedziale temperatur, zaś poza nim albo całkowicie ustają lub też rozpoczyna się proces destrukcji organizmu. Minimalna temperatura wzrostu i rozwoju zbóż i większości innych gatunków pastewnych oraz okopowych, zawarta jest w przedziale od 0-5o C. Wartości maksymalne temperatur dla podstawowych zbóż sięgają 37o C, dla pozostałych gatunków mieszczą się w granicach 40-45o C. Wrażliwość roślin na warunki termiczne zmienia się z wiekiem, a także może być w niewielkim stopniu modyfikowana poprzez niektóre zabiegi agrotechniczne (uprawa roli, nawożenie).
Wymagania wodne roślin zaspokajane są przez zasoby tej substancji w środowisku.Ponieważ cały czas zasoby te wyczerpują się w wyniku procesu parowania terenowego, w związku z tym najważniejszą funkcję uzupełniającą spełniają opady atmosferyczne. Przyjmuje się, że wysokość plonów roślin jest iloczynem współczynnika transpiracji i ilości zużytej wody na transpirację. Współczynnik transpiracji określa ilość mililitrów (litrów) wody potrzebną na wytworzenie kilograma suchej masy (kg·ha-1·mm-1). Współczynnik ten jest cechą gatunkową roślin.
Kierunek i prędkość wiatru są również ważnymi czynnikami, które wpływają na pielęgnację i rozwój roślin oraz pozwalają na dobór parametrów pracy niektórych maszyn, np.opryskiwacza. Największym sprzymierzeńcem rolnika w tym względzie jest wiatr wiejący w dni słoneczne, w okresie sianokosów. Rola wiatru w życiu roślin poszerza się także na kształtowanie procesu zapylania. Część gatunków uprawnych należy do grupy obcopylnych. Są to między innymi żyto, kukurydza, a także częściowo niektóre motylkowe. W zapylaniu, w tych przypadkach (pomijając rośliny owadopylne), pomocnym jest więc wiatr. Kolejna funkcja pośrednia wiatru to udział w rozprzestrzenianiu się nasion chwastów, a także na co wskazują najnowsze badania agrometeorologów, regulowanie migracji wielu szkodników roślinnych.
Wilgotność powietrza, która jest wilgotnością względną, stanowi ważne uzupełnienie informacji o warunkach termiczno-wodnych siedliska. Przy dużej wilgotności i małym niedosycie pojawiają się warunki znacznie utrudniające parowanie, a tym samym i transpirację.Odwrotna sytuacja prowadzi do szybkiej utraty wody przez rośliny i potęguje skutki braku tego składnika. Z tego powodu znacznie dotkliwsze dla roślin są zawsze okresy bezopadowe występujące w warunkach wysokich temperatur powietrza. Wskaźniki wilgotności względnej i niedosytu wilgotności bywają powszechnie wykorzystywane przy ocenie potrzeb deszczowania
roślin. Wilgotność powietrza odgrywa też istotną rolę w kształtowaniu warunków produkcji w sposób pośredni. Jest to jeden z ważniejszych czynników wpływających na inwazyjność chorób i szkodników. Duża wilgotność powietrza, w połączeniu z wysokimi temperaturami,jest przyczyną wystąpienia wielu chorób grzybowych. Czynnik wilgotnościowo - termiczny decyduje między innymi o intensywności żerowania mszyc lub pojawienia się zarazy ziemniaczanej. Należy podkreślić, iż wilgotność powietrza, w dużo większym stopniu niż inne czynniki, bywa kształtowana przez łany roślinne. Właściwość ta jest najważniejszym wyróżnikiem swoistego mikroklimatu jaki panuje wewnątrz porostu. Często to oddziaływania mikroklimatyczne ukierunkowują procesy życiowe roślin i możliwości wystąpienia chorób i szkodników silniej, niż warunki dalszego otoczenia. Na tym tle ujawnia się między innymi swoista reakcja roślin uprawianych w siewach mieszanych, nawet jeżeli sieje się tak gatunki blisko spokrewnione jak jęczmień z owsem lub nawet różne odmiany tego samego gatunku.Warunki wietrzne odgrywają także istotną rolę w kształtowaniu wzrostu i rozwoju roślin uprawnych. Realizuje się ona między innymi przez wpływ na intensywność transpiracji.Wiatry o wzrastającej prędkości przyspieszają ten proces. Brak ruchu powietrza utrudnia parowanie z powierzchni roślin. Wiatr, oddziałując mechanicznie na organizm roślinny, sprzyja większej elastyczności łodyg, większemu przyrostowi tkanki mechanicznej, a tym samym pozytywnie modeluje architekturę łanów. Szybsza transpiracja i ubytek wody są szczególnie istotne w fazie dojrzewania roślin.
Dodatkowo do tych czynników pogodowo klimatycznych dochodza:
*topograficzne(wys.n.p.m. kat nachylenia,wystawa)
*glebowe(wł. fizyczne,zyznosc,stosunki wodne,podatnosc na erozje)
*biologiczne(flora,system korzeniowy,mikroflora,fauna)
Technologia uprawy roślin zbożowych, pastewnych, okopowych, przemysłowych i strączkowych.