Pedagogika społeczna gr.1- zaoczne

KONSPEKT ZAJĘĆ

TEMAT:

Złość i sposoby radzenia sobie z nią

UCZESTNICY: Klasa VI szkoła podstawowa

CZAS TRWANIA: 2 jednostki lekcyjne- Godzina wychowawcza

PROWADZĄCY: nauczyciel wychowawca

CEL OGÓLNY: Uczeń potrafi uświadamiać sobie przeżywane emocje-złość,

oraz poznaje sposoby i nabywa umiejętności radzenia sobie z nią.

CELE OPERACYJNE:

UCZEŃ:

- rozpoznaje złość u siebie i innych

- określa przyczyny odczuwania złości

- wymienia sposoby wyrażania złości

- uświadamia sobie skutki złości

- poszukuje sposobów radzenia sobie ze złością

METODY PRACY:

Podające: pogadanka , opowiadanie

Problemowe: metody aktywnego opisu, porównywanie, klasyfikowanie, uzasadnianie, wyjaśnianie

Praktyczne: pantomima, drama, ćwiczenia ruchowe

FORMY PRACY: indywidualna, grupowa, mieszana

ŚRODKI: duży arkusz papieru, samoprzylepne karteczki, luźne kartki, pisaki,

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

CZĘŚĆ I- ROZPOZNAWANIE ZŁOŚCI

ISKIERKA - powitanie uczestników w formie przekazanie sobie „iskierki” poprzez uścisk dłoni. Uczestnicy stają w kręgu, witają się poprzez uściśnięcie dłoni. Następnie siadają w kręgu.

WPROWADZENIE:- pogadanka, opowiadanie

1. Nauczyciel informuje, że na zajęciach będzie mowa o uczuciu złości, że złość jest odczuwana przez wszystkich ludzi, choć nie tak samo ją wyrażają. Różne są powody złości. Czasami złościmy się na siebie, czasami na innych lub na sytuację, w której się znaleźliśmy.

2. U Złośnickiego - uczniowie wysłuchują fragmentu opowiadania pt. U Złośnickiego.

(...) Pan Złośnicki o byle głupstwo czerwienił się jak burak i wyprawiał takie przedstawienie, że trudno opowiedzieć. A już o mycie to była awantura trzy razy na dzień, bo pan Złośnicki nie lubił się myć. Zdaje mi się, że szkoda mu było na to czasu.

- Czy woda u ciebie kąsa? - żartowała z niego Danusia.

- Nie, ale on jest z cukru i boi się rozpuścić - dokuczał starszy brat Tadek.

Pan Złośnicki złościł się jeszcze więcej o te żarty, aż tupał nogami albo plecami o ścianę tłukł...(...)

...Kiedyś Złośnicki włożył ołówek za ucho, bo tak robi nieraz tatko w warsztacie. I popędził do kuchni. Dostał powideł i wrócił do rysowania.

Gdzież ten ołówek? Na stole nie ma go ani na rysunku, ani obok rysunku. Na podłodze tez nie leży. Aha, szuflada odsunięta. Pewno wpadł do szuflady.

Nie, i tam nie ma.

Oho, już Złośnicki poczerwieniał! Wyciąga ze złością szufladę. Sypią się na podłogę książki: buch! buch!...klap! klap! - spadają zeszyty, trzask! - huknął o ziemię piórnik.

Złośnicki czerwony jest jak rak ugotowany, wykrzywiony jak straszydło. Tupie nogami.

W tej chwili Złośnicki łapie się za głowę i...i znajduje ołówek.

Teraz robi się jeszcze czerwieńszy.

- Nie potrzebuję! - krzyczy i ciska ołówkiem o ziemię...(...)

Uczniowie wypowiadają się na temat zachowania bohatera, oceniają to zachowanie.

CZĘŚĆ GŁÓWNA: (nauczyciel przeprowadza ćwiczenia, odnotowując swoje uwagi na arkuszu obserwacji zajęć)

Ćwiczenie 1.- praca indywidualna- „burza mózgów”

Zadaniem dla każdego ucznia jest wypisanie wszystkich skojarzeń do słowa „złość”.

Podsumowanie ćwiczenia: chętni uczniowie odczytują swoje skojarzenia, możemy poprosić o uzasadnienie, porównać je z innymi skojarzeniami

Ćwiczenie 2.- praca w grupach- metody aktywnego opisu

Dzieci w grupach określają co ich złości i jakie są tego przyczyny i odpowiedzi zapisują na karteczkach - mogą to być sytuacje, przedmioty, zachowania. Jedna osoba z grupy zawiesza karteczki na duży arkusz i odczytuje zadanie wykonane przez całą grupę.

Ćwiczenie 3. - pantomima

Nauczyciel informuje, że teraz skoncentrujemy się na tym, jak można rozpoznać złość u

siebie i innych ludzi. Uczniowie postawą ciała, gestami i mimiką twarzy pokazują jak

można wyrazić złość. Dzieci, podzielone na dwie grupy, stają naprzeciw siebie.

Najpierw jedna grupa miną i gestami wyraża złość, potem druga. Dzieci nawzajem się

Obserwują.

Następnie opowiadają jak się czuły się w swoich rolach.

PODSUMOWANIE I CZĘŚCI ZAJĘĆ:

Prowadzący podkreśla, że złość jest uczuciem towarzyszącym każdemu człowiekowi, każdy ma prawo do wyrażania swoich uczuć, także tych negatywnych, trzeba jednak wyrażać ją w taki sposób, aby nie ranić drugiego człowieka.

CZĘŚĆ II- RADZENIE SOBIE ZE ZŁOŚCIĄ

WPROWADZENIE:

1. Powitanie uczestników oraz przypomnienie o czym była mowa na poprzednich zajęciach.

2. Historyjka:

Wyprawa do Krainy Wściekłości - prowadzący opowiada historyjkę, w trakcie której wykonywane są określone ruchy - wszystkie dzieci je naśladują lub wymyślają dodatkowe. Fantazja w czasie podróżowania nie ma granic, ale podróż kończy się w krainie spokoju i harmonii.

Udajemy się dzisiaj w daleką podróż do tajemniczego kraju. Jedziemy długo, bardzo długo pociągiem...Pociąg zatrzymuje się. Dotarliśmy do Krainy Radości. Ludzie, którzy tutaj mieszkają, są zawsze radośni i uśmiechnięci. Cieszą się już od samego rana. Rano przeciągają się z zadowoleniem, witają się z nami z uśmiechem na ustach, podskakują do góry z radości, obejmują nas i tańczą z nami, dwójkami, trójkami, w dużym kole, żadne z dzieci nie jest samo...Niestety musimy jechać dalej. Lokomotywa już sapie. Wsiadamy do pociągu i jedziemy, jedziemy...Nagle robi się ciemno. Pociąg zatrzymuje się. Dotarliśmy do Krainy Wściekłości. Tutaj mieszkają ludzie, którzy czują się obrażeni i niesprawiedliwie potraktowani. Są źli i zdenerwowani, tupią nogami, rzucają się na ziemię, potrząsają głowami, ściskają dłonie w pięści, krzyczą...Wreszcie nasza lokomotywa sapie i wzywa nas do pociągu. Zatrzymujemy się, nabieramy powietrza głęboko do płuc...i uspokajamy się. Wsiadamy do naszego pociągu i jedziemy dalej...Pociąg zatrzymuje się: dotarliśmy do końcowej stacji. Jesteśmy w Krainie Spokoju, wszyscy ludzie uśmiechają się łagodnie, poruszają się spokojnie i ostrożnie, delikatnie głaskają się nawzajem, prowadzą się za ręce albo siedzą spokojnie obok siebie...

CZĘSĆ GŁÓWNA- ćwiczenia

Ćwiczenie 1.- praca w grupach- drama

Nauczyciel prosi, aby uczniowie wczuli się w sytuacje, jakie będą im przedstawione.

Sytuacja pierwsza.

a)Rodzice są zajęci, a Ty musisz pilnować młodszego rodzeństwa. Chciałbyś (chciałabyś) wyjść na podwórko, pojeździć na rowerze i pograć z kolegami w piłkę.

Jesteś zły (zła) na rodziców. Jak się zachowasz?

Chętni uczniowie odgrywają scenkę.

b)Ci sami lub inni chętni uczniowie odgrywają tę samą scenkę, ale opanowują swoją

złość korzystają z propozycji opanowania złości, bądź obmyślają własny sposób.

Sytuacja druga.

a)Pożyczyłeś(aś) koledze swoją ulubioną książkę. Kolega oddaje Ci tę książkę.

Zauważasz, że książka jest zniszczona. Bardzo Cię to zezłościło. Jak się zachowasz?

Chętni uczniowie odgrywają scenkę w sposób impulsywny, bezpośredni.

b)Ci sami lub inni chętni uczniowie odgrywają tę samą scenkę, ale nie robią tego

agresywnie, tylko szukają sposobu rozwiązania problemu .

Ćwiczenie 2.

START RAKIETY- ćwiczenie pomagające w przezwyciężaniu napięć.

• Dzieci w przysiadzie najpierw cicho i powoli uderzają o podłogę

• Tupią nogami, najpierw cicho i powoli, potem głośno i szybciej

• Cicho naśladują warczenie silnika, przechodząc do bardziej głośnego wrzasku

• Hałas i szybkość wykonywanych ruchów stopniowo wzrastają, dzieci wstają ze swoich miejsc, wyrzucają z głośnym wrzaskiem ręce do góry- rakieta wystartowała.

Ćwiczenie 3- forma mieszana, prowadzący zadaje pytanie problemowe:

Co robicie, gdy jesteście okropnie rozzłoszczeni, a nie chcecie urządzać awantury, krzyczeć, ani bić ?

Następnie proponuje, by każdy opracował własny plan radzenia sobie ze złością, a następnie przedstawił go innym. W dalszej kolejności wszyscy uczniowie oceniają, które ze sposobów są ich zdaniem najlepsze i dlaczego.

ZAKOŃCZENIE:

Prowadzący dziękuje uczniom za aktywny udział w zajęciach i wręcza każdemu uczniowi dyplom „Mistrza w radzeniu sobie ze złością”

Załączniki:

1. Arkusz obserwacji zajęć

2. Dyplom „Mistrz w radzeniu sobie ze złością”

ARKUSZ OSERWACJI ZAJĘĆ

	TAK	NIE	CZĘŚCIOWO	UWAGI (mogą dotyczyć obserwacji zachowania poszczególnych uczniów)
1. Dostosowanie zadań do możliwości uczniów
2. Zainteresowanie uczniów tematem
3. Aktywność uczniów podczas zajęć dociekliwość stawianie pytań wnioskowanie współdziałanie komunikacja
4. Motywacja ucznia do pracy wewnętrzna zewnętrzna
5. Ocena pracy uczniów samoocena ocena nauczyciela
6. Ewaluacja - czy cele zostały osiągnięte

DYPLOM

MISTRZA W RADZENIU SOBIE ZE ZŁOŚCIĄ

DLA.....................................................................

W PODZIĘKOWANIU ZA AKTYWNY UDZIAŁ W ZAJĘCIACH

„ZŁOŚĆ I SPOSOBY RADZENIA SOBIE Z NIĄ”

PROWADZĄCA

ALEKSANDRA KAMRAJ

---