GALWANIZACJA - PRĄD STAŁY
1. Wpływ prądu stałego na organizm.
Największe przewodnictwo wykazują:
płyn mózgowo rdzeniowy
osocze krwi
krew
mięśnie
wątroba
mózg
tkanka łączna
tkanka kostna
2. Istotne znaczenie w zabiegach elektrostymulacji ma opór skóry, ponieważ opór głębszych warstw ze względu na uwodnienie jest nieznaczny. Prąd przepływa drogami o najmniejszym oporze a więc ujściami i przewodami wyprowadzającymi gruczoły potowe
3. Zjawiska zachodzące pod wpływem prądu stałego to:
Zjawisko elektrochemiczne
ELEKTROLIZA
Na+Cl-
+ -
ANODA KATODA
Cl + H2O Cl + O 2Na + 2H2O 2NaOH + H2O
kwas zasada
koagulacja tkanek martwica rozpływowa tkanek
W wyniku wtórnych reakcji zachodzących w trakcie elektrolizy chlorku sodu na katodzie wydziela się gazowy wodór i powstaje wodorotlenek sodu. Obecność jonów wodorotlenowych w pobliżu katody powodują wystąpienie zasadowego odczynu prowadząc do martwicy rozpływnej tkanek. Jony wodorowe powstałe na anodzie odpowiadają za środowisko kwaśne prowadząc do koagulacji tkanek.
Zjawisko elektrokinetyczne:
KATAFOREZA ANAFOREZA
↓ ↓
ruch kationów do katody ruch anionów do anody
Zjawiska elektrotermiczne - polegają na powstaniu ciepła w tkankach pod wpływem
Przepływu prądu.
4. Reakcja nerwów i mięśni na prąd stały - przepływ prądu przez tkankę nerwową i mięśniową powoduję zmianę ich pobudliwości, stan ten nazywa się elektrosonus.
katelektrotonus - jest to zwiększona pobudliwość pod katodą. Pobudzanie mięśni
zwiotczałych i skóry nieelastycznej
anelektrotonus - jest to zmniejszona pobudliwość pod anodą. Ma działanie
przeciwbólowe i łagodzące.
odczyn ze strony naczyń krwionośnych - pod wpływem prądu dochodzi do
rozszerzenia naczyń krwionośnych, który zawsze większy jest pod katodą.
PODSUMOWANIE:
Przeciwbólowe działanie bieguna dodatniego wynika z opisanego wyżej wpływu na tkankę nerwową. Pobudzający wpływ bieguna ujemnego znajduję zastosowanie w leczeniu zaburzeń czucia oraz zapobieganiu procesom degeneracji włókien nerwowych w uszkodzonym nerwie
kabel czarny - katoda
kabel czerwony - anoda
kabel 3 - na obwodzie (ramię)
5. Wzór na gęstość prądu
j - gęstość
J - natężenie
S - powierzchnia elektrody
6. Przepływ prądu między elektrodami uzależniony jest od:
rozmiaru elektrod
ułożenia elektrod (opór jest mniejszy przy ułożeniu podłużnym niż poprzecznym)
odległość między elektrodami (im bliżej tym mniejszy opór)
przewodnictwo różnych tkanek
7. Dawkę natężenia ustala się w zależności od:
powierzchni elektrody
czasu trwania zabiegu
rodzaju i umiejscowieniu schorzenia
wrażliwości chorego na prąd elektryczny
8. Wyróżniamy dawki:
słabe od 0,01-0,1 mA/cm2 powierzchni elektrody czynnej
średnie od 0,1-0,3 mA/cm2
duże od 0,3-0,5 mA/cm2 powierzchni elektrody
np. 0,01 - 0,1 mA/cm2
6cm x 4cm = 24cm2
24cm2 x 0,1 = 2,4 mA
9. Wskazania do galwanizacji
dolegliwości bólowe w obrębie twarzy oraz całego narządu ruchu
zapalenie nerwów i splotów nerwowych
zaburzenia krążenia obwodowego
porażenie włókien
w kosmetyce:
w celu złagodzenia odczynu skórnego
poprawienie elastyczności skóry, odżywienie i ujędrnienie
10. Przygotowanie pacjenta do galwanizacji:
należy wykluczyć przeciwwskazania miejscowe i ogólne
pacjent powinien odłożyć metalowe przedmioty
sprawdzamy zaburzenia czucia
zabezpieczamy ubytki skórne
skóra powinna być czyste
nie może być kremów i maści na skórze
ubytki skórne zabezpieczamy płatkiem kosmetycznym z wazeliną
pacjent powinien być w pozycji wygodnej
należy poinformować pacjenta o tym, że zabieg jest bezpieczny, nie należy zmieniać pozycji podczas zabiegu, będzie odczuwalne mrowienie, powinien nas informować jeżeli będzie odczuwał ból lub pieczenie
11. Przeciwwskazania:
ciąża
uczulenie na prąd galwaniczny
metalowe elementy w miejscu wykonywania zabiegu
rozrusznik
nowotwory
krwotoki
zaburzenia czucia
choroby serca
zakrzepowe zapalenie żył
infekcja skóry
ropne stany zapalne w obrębie skóry
porażenie spastyczne
gorączka