Budowa ogólna stawu:
jama stawowa
błona włóknista torebki stawowej
błona maziowa torebki
chrząstka stawowa
Staw ramienny- budowa
wydrążenie stawowe
torebka stawowa
ścięgno mięśnia dwugłowego
torebka stawowa
ścięgno mięśnia dwugłowego ( głowa długa)
wyrostek barkowy
Staw ramienny - (łac. articulatio humeri) staw łączący kończynę górną z obręczą barkową.
Główkę stawową tworzy głowa kości ramiennej, a panewkę wydrążenie stawowe oraz obrąbek stawowy łopatki. Dzięki obrąbkowi stawowemu zwiększana jest powierzchnia stawowa panewki, czego następstwem jest większy zakres ruchów ramienia. Nie ma ograniczeń więzadłowych, a od uszkodzeń chronią go mięśnie. Torebkę stawową wzmacnia więzadło kruczo-ramienne i więzadła obrąbkowo-ramienne (górne, środkowe, dolne). Ruchy odbywają się w trzech płaszczyznach: zgięcie i prostowanie, odwodzenie i przywodzenie, ruchy obrotowe ramienia do wewnątrz i na zewnątrz. Zarówno zgięcie jak i odwodzenie w stawie ramiennym zachodzi tylko do płaszczyzny poziomej. Możliwość uniesienia ramienia ponad płaszczyznę poziomą to efekt pracy stawów: mostkowo-obojczykowego i barkowo-obojczykowego.
Staw łokciowy- budowa
W anatomii człowieka staw łokciowy (łac. articulatio cubiti) jest stawem łączącym ramię z przedramieniem.
Można go zakwalifikować do typu stawu zawiasowo-obrotowego o dwóch osiach ruchu. Jest stawem złożonym z trzech połączeń objętych wspólną torebką stawową. Część ramienno-łokciowa i ramienno-promieniowa stawu łokciowego stanowi funkcjonalnie jedną część. Odbywa się tu zginanie i prostowanie. Połączenie promieniowo-łokciowe, zwane stawem promieniowo-łokciowym bliższym należy do stawów typu obrotowego. Mogą się tu odbywać: nawracanie i odwracanie przy udziale stawu promieniowo-łokciowego dalszego.
Staw łokciowy tworzą trzy pary powierzchni stawowych:
część ramienno-łokciową tworzy powierzchnia stawowa bloczka kości ramiennej i wcięcie bloczkowe kości łokciowej;
część ramienno-promieniowa zbudowana jest przez powierzchnię stawową główki kości ramiennej i dołek stawowy głowy kości promieniowej;
część promieniowo-łokciowa utworzona jest przez wcięcie promieniowe kości łokciowej z obwodem stawowym głowy kości promieniowej.
Torebka stawowa jest gruba i napięta po stronie bocznej i przyśrodkowej, gdzie jest też wzmocniona silnymi więzadłami, zaś obszerna i cienka od przodu i tyłu.
Staw biodrowy- budowa
mięsień prosty uda
torebka stawowa
obrąbek panewkowy
tkanka tłuszczowa dołu panewki
więzadło kości głowy udowej
głowa kości udowej
kość kulszowa
Staw biodrowy (łac. articulatio coxae) - staw wieloosiowy, kulisty panewkowy utworzony przez panewkę kości biodrowej (acetabulum), w głębi której znajduje się powierzchnia księżycowata, pokryta chrząstką szklistą. Dół panewki jest wypełniony tkanką tłuszczową i kosmkami maziowymi więzadła głowy kości udowej. Panewkę pogłębia chrzęstny obrąbek panewkowy. Cały staw otoczony jest torebką stawową. Wewnątrz niej znajduje się błona maziowa.
Ruchy wykonywane przez kość udową w tym stawie:
prostowanie (extensio)
zginanie (flexio)
odwodzenie (abductio)
przywodzenie (adductio)
rotacja zewnętrzna (rotatio externa)
rotacja wewnętrzna (rotatio inferna)
obwodzenie (circumductio)
Staw kolanowy- budowa
powierzchnie rzepkowa
torebka stawowa
kłykieć przyśrodkowy kości udowej
więzadło krzyżowe tylnie
więzadło krzyżowe przednie
więzadło rzepki
rzepka
ścięgno mięśnia czworogłowego uda
głowa strzałki
ścięgno mięśnia dwugłowego
więzadło poboczne strzałkowe
Staw kolanowy (łac. articulatio genus) - największy staw ustroju ludzkiego. Na skutek ewolucyjnego rozrostu kości piszczelowej i inwolucji kości strzałkowej, powstał staw łączący dwie kości - staw udowo-piszczelowy (pomijając rzepkę). Do stawu kolanowego zalicza się również staw udowo- rzepkowy oraz staw piszczelowo- strzałkowy. W stawie kolanowym odbywają się ruchy zgięciowo-wyprostne oraz rotacyjne. Ruch obrotowy fizjologicznie dokonuje się tylko podczas zgięcia kolana. Staw kolanowy ze względu na pełnioną funkcję, posiada bardzo silnie rozbudowany aparat więzadłowy.
Powierzchnie stawowe tworzą wypukłe kłykcie kości udowej (główka stawowa) ślizgające się po wklęsłych powierzchniach kłykci kości piszczelowej (panewka stawowa). Ruchy ułatwia maź stawowa wydzielana przez błonę wyścielającą jamę stawu.
Dodatkowym zabezpieczeniem stabilizującym oraz pełniącym rolę amortyzatora drgań są łąkotki, położone na powierzchni stawowej kości piszczelowej.
Staw kolanowy się on znacznie budową od homologicznego stawu łokciowego, w którego tworzeniu bierze udział kość ramienna, kość łokciowa i kość promieniowa. Jedynym zwierzęciem, które ma cztery stawy kolanowe, jest słoń.
Staw skokowy górny, inaczej staw skokowo-goleniowy (łac. articulatio talocruralis) - staw zawiasowy, złożony. Odpowiedzialny za zginanie stopy, poprzez stawanie na palcach oraz jej prostowanie, poprzez stawanie na pięcie. Złożony jest z panewki, którą tworzą dalsze końce kości piszczelowej oraz strzałkowej, oraz z główki, którą stanowi bloczek kości stawowej. Ponad to w jego skład wchodzi torebka stawowa, którą wzmacniają więzadła przyśrodkowe oraz piętowo-skokowe. Torebka stawowa przytrzymuje kości, wchodzące w skład stawu oraz zapobiega dostaniu się sąsiednich tkanek między kości stawu.
Staw skokowy dolny - inaczej staw skokowo-piętowo-łódkowy, staw jednoosiowy, złożony. Torebka stawowa wzmocniona jest więzadłami: skokowo-piętowym oraz skokowo-goleniowym. Staw ten jest odpowiedzialny za ruchy: odwracania oraz nawracania.