Pedagogika - Logopedia - Wpływ rozwoju motorycznego i psych na rozwoj mowy, TERAPIA PEDAGOGICZNA, SPECYFICZNE TRUDNOSCI W UCZENIU SIĘ


WPŁYW ROZWOJU MOTORYCZNEGO

I PSYCHICZNEGO DZIECKA NA ROZWÓJ MOWY

W rozwoju małego dziecka występuje ścisły związek motoryki

z psychiką, a rozwój tych dwóch sfer traktuje się jako nierozerwalną jedność.

Proces rozwoju, w którym motoryka jest ściśle powiązana z psychika określamy pojęciem rozwoju psychoruchowego, który postępuje od chwili urodzenia się dziecka i może on przebiegać z różną szybkością.

Opóźniony rozwój mowy (alalia prolongata)

Zwany mową opóźnioną w rozwoju, występuje u dzieci i polega na wolniejszym niżu rówieśników wykształceniu się sprawności językowych. Zjawisko to dotyczy 6 do 8% wszystkich dzieci i może być wywołane różnymi przyczynami.

  1. Późniejsze pojawienie się gaworzenia (norma 6-7 miesiąc życia).

  2. Późniejsze pojawienie się pierwszych słów (norma: koniec 1- go roku życia).

  3. Ubóstwo czynnego i biernego słownika, a także brak niektórych części mowy (norma: 2 - i rok życia ok. 300 słów dziecko powinno wymawiać a rozumieć znacznie więcej, w 3 roku życia powinno znać prawie wszystkie części mowy).

  4. Późniejsze pojawienie się zdań prostych i złożonych (pod koniec 2 - go roku życia zdania proste. a pod koniec 3 - go roku życia zdania złożone ).

  5. Zbyt długo utrzymujące się nieprawidłowe struktury gramatyczne.

  6. Zbyt długo utrzymujący się okres swoistej mowy dziecięcej.

Rozwój mowy zależy od:

Zaburzenia mowy spowodowane uszkodzeniem narządu słuchu.

Największe znaczenie w procesie przyswajania mowy ma słuch. Osoby źle słyszące mają trudności w odbiorze mowy, wielkość tych trudności zależy od stopnia upośledzenia słuchu. Wady wymowy związane z zaburzeniami słuchu zależą od wieku, w którym nastąpiło obniżenie słyszalności, od stopnia obniżenia ostrości słuchowej, od charakteru niedosłuchu (przewodzeniowy lub czuciowonerwowy), od czasu jego trwania, oraz od środowiska w jakim dziecko żyje. Znaczne upośledzenie słuchu lub głuchota wrodzona czy nabyta występująca w pierwszych latach życia, prowadzi z reguły do niemoty. Przy głuchocie nabytej mowa już istniejąca zanika. Po 9 roku życia utrata słuchu nie powoduje zaniku mowy, gdyż dziecko nauczyło się już czytać i pisać a nawyki artykulacyjne uległy utrwaleniu.

Stopnie upośledzenia słuchu i ich wpływ na percepcję mowy przedstawia się następująco:

i budowaniu wypowiedzi.

Przy niedosłyszalności przewodzeniowej uszkodzona jest część narządu słuchu, która przewodzi dźwięk co powoduje pogorszenie słyszalności, przede wszystkim tonów niskich - gorzej są słyszane i wymawiane głoski:

a, o, u, r, p, b, n, m.

Przy niedosłuchu typu czuciowonerwowego gorzej są słyszane i wymawiane głoski szczelinowe i zwatroszczelionowe: s, z, c, dz, sz, rz, cz, dż.

Zaburzenia mowy spowodowane nieprawidłową budową anatomiczną narządów mowy - dysglosja.

Defekty w budowie narządów artykulacyjnych pociągają za sobą konsekwencje w postaci zmiany miejsca artykulacji głosek bądź całkowitego braku ich realizacji. Zaburzenie mowy określane przez jednych autorów jako dysglosja przez innych nazywana dyslalią. Przyczynami dyslalii mogą być:

  1. Zmiany anatomiczne aparatu artykulacyjnego (nieprawidłowa budowa języka, podniebienia, zniekształcenia zgryzu, anomalie zębowe, przerost trzeciego migdałka, polipy, skrzywienie przegrody nosowej, przerost śluzówki nosa )

  2. Nieprawidłowe funkcjonowanie narządów mowy (niska sprawność języka

i warg, nieprawidłowa praca zwierającego pierścienia gardłowego, brak

pionizacji języka).

3. Nieprawidłowa budowa i funkcjonowanie narządu słuchu (zaburzenie

analizy i syntezy słuchowej, wybiórcze upośledzenie słuchu, zaburzenia

słuchu fonematycznego).

4. Warunki niesprzyjające uczeniu się mowy (nieprawidłowe wzorce wymowy,

nieprawidłowa atmosfera, styl wychowania i postawy rodziców, brak

stymulacji rozwoju mowy).

Mowa osób z rozszczepem podniebienia.

Rozszczep podniebienia jest wadą wrodzoną, rozwój mowy dziecka odbywa się w nieprawidłowych warunkach anatomicznych jamy ustnej. Upośledza ważne biologiczne funkcje prowadząc do zaburzeń: ssania, połykania, żucia, oddychania. Dziecko z rozszczepem nie ma anatomicznych warunków do prawidłowego rozwoju mowy. Zaburzenia mowy występujące

w rozszczepach są spowodowane:

W zakresie rozwoju mowy początkowo u dzieci z rozszczepem obserwuje się opóźnienie tego procesu, a potem gdy dziecko zacznie mówić w jego mowie występuje:

Zaburzenia mowy a upośledzenia umysłowe.

Upośledzenie umysłowe jest jedną z przyczyn opóźnionego rozwoju mowy. Występujące zaburzenia są tym większe im większy jest defekt inteligencji.

Wyróżniamy następujące stopnie upośledzenia umysłowego:

  1. Stopień lekki - iloraz inteligencji 50 - 70 (pierwsze słowa pojawiają się ok.

3 roku życia, zdania w 5 - 6 roku życia).

2. Stopień umiarkowany - iloraz inteligencji 36 - 50 (słowa ok.. 5 roku życia

a zdania w 10 roku życia ).

3. Stopień znaczny - iloraz inteligencji 25 - 35 (proste słowa lub brak mowy).

Dzieci upośledzone umysłowo charakteryzują się zwolnionym tempem myślenia, trudnością w skupieniu uwagi, oraz ubóstwem mowy, swoje myśli wyrażają w sposób ogromnie rozwlekły. Szczególnie podatne na zaburzenia są artykulacja i głos.

Zaburzenia mowy a zaburzenia procesu lateralizacji

U dzieci leworęcznych, u których występuje dominacja oka prawego nad lewym, oraz u tych praworęcznych, u których oko lewe dominuje nad prawym najczęściej występuje jąkanie. Nie tylko leworęczność, lecz przede wszystkim lateralizacja skrzyżowana współwystępuje z jąkaniem. U dzieci z lateralizacją nieustaloną obok jąkania występują opóźnienia rozwoju mowy.

Zaburzenia mowy spowodowane uszkodzeniem układu pozapiramidowego - dysartria dziecięca.

Dysartrię określa się jako zespół zaburzeń oddechowo-fonacyjno-artykulacyjnych wynikających z uszkodzenia ośrodków i dróg nerwowych unerwiających narządy mowy. Uszkodzenie centralnego układu nerwowego prowadzi do zaburzeń czynności aparatu artykulacyjnego, powoduje: zaburzenia żucia, połykania, niemożność wypowiadania niektórych głosek aż do mowy całkowicie bełkotliwej, niezrozumiałej.

Mowa dysartryczna jest powolna, zamazana, bezgłośna i często zabarwiona nosowo. Tworzenie samogłosek jest lepsze niż spółgłosek. Niedowład podniebienia powoduje zaburzenia w tworzeniu spółgłosek wargowych (p, b, w, f, ) lub podniebiennych (g, k, h, ). Niedowład języka utrudnia wymawianie głosek: d, t, r, s.

Dziecięce porażenie mózgowe.

Występuje przed drugim rokiem życia w formie porażenia mięśni jednej połowy ciała lub porażenia mięśni obu stron ciała. Przyczynami wywołującymi dziecięce porażenie mózgowe mogą być:

Dysfazja dziecięca.

Powstaje w wyniku uszkodzenia ośrodków korowych mowy przed jej rozwojem. Uszkodzenie może być spowodowane u dzieci urazem czaszki, chorobami zakaźnymi, przez nowotwór lub zapalenie opon mózgowych.

Wyróżniamy dwa typy zaburzeń:



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Charakterystyka specyficznych trudności w nauce, TERAPIA PEDAGOGICZNA, SPECYFICZNE TRUDNOSCI W UCZEN
Rola rodziców we wspomaganiu rozwoju dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się
Znaczenie układu nerwowego dla rozwoju dziecka oraz procesu uczenia się Specyficzne trudności w ucze
5 Jolanta Kotecka Specyficzne trudności w uczeniu się – dysleksja rozwojowa
Diagnoza pedagogiczna dziecka z trudnościami w uczeniu się i zaburzeniami zachowania., DIAGNOZA DZIE
PEDAGOGIKA OSÓB Z TRUDNOŚCIAMI W UCZENIU SIĘ, wypracowania
specyficzne trudności w uczeniu się matematyki, pedagogika
Dostosowanie wymagań edukacyjnych do potrzeb uczniów ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się na
Diagnoza pedagogiczna dziecka z trudnościami w uczeniu się i zaburzeniami zachowania
Pedagogika - Logopedia - Opoznienia W Rozwoju Mowy, pedagogika
ĆWICZENIA LOGOPEDYCZNE STYMULUJĄCE ROZWÓJ MOWY DZIECKA W WIEKU PRZEDSZKOLNYM, dla dzieci różńości, n
Ćwiczenia logopedyczne wspomagające rozwój mowy dziecka w wieku przedszkolnym, logopedia
etapy, Studia PO i PR, logopedia, okresy rozwoju mowy

więcej podobnych podstron