Markery ILS

Markery w systemie ILS wypromieniowują sygnał w postaci wąskiej wiązki prostopadle do góry, tworząc trzy znaczniki odległości na kierunku podejścia.
System ILS posiada trzy markery:
- wewnętrzny (inner) IM; 75 m od progu drogi startowej,
- środkowy (middle) MM; 1070 m od progu,
- zewnętrzny (outer) OM; 7240 m od progu.

Markery odróżnia się na podstawie emitowanych przez nie sygnałów. Odbiornik na pokładzie statku powietrznego daje sygnał akustyczny w słuchawkach pilota oraz sygnał wizualny zapalających się lampek w momencie przelotu nad określonym markerem.
- IM nadaje kropki tonem 3000 Hz; lampka biała,
- MM - na przemian kreski i kropki tonem 1300 Hz; lampka żółta (amber),
- OM - kreski tonem 400 Hz; lampka niebieska.

Oprócz wymienionych w obrębie instalacji ILS wyznaczających tylny kurs (back course, kurs odejścia na drugi krąg) spotyka się marker kursu tylnego, emitujący po dwie kropki tonem 3000 Hz z częstotliwością 95 par na minutę (w starszych instalacjach 75 par na minutę).

Obecnie stosuje się tylko dwa markery zewnętrzne, ponieważ wewnętrzny przy dzisiejszych prędkościach podejścia jest właściwie bez znaczenia.
Wszystkie markery nadają na częstotliwości 75 MHz z emisją A3E i głębokością modulacji 95 %. W przypadku gdy wiązki ILS dla sąsiednich kierunków lądowania przechodzą blisko siebie (np. dla pasów równoległych) stosuje się przesunięcie częstotliwości nośnej (offset) o 4 kHz dla jednego z nich. Do sygnału rozpoznawczego takiego markera dodaje się na początku literę R (.-.). Przewiduje się użycie także liter K, P, X, Z.

Niekiedy markery montuje się razem z radiolararnią NDB, tworząc tzw. lokator (COMLOC - Compass Locator). Lokator oznacza się dodając literę L do oznaczenia: LMM - Locator Middle Marker, LOM - locator outer marker. Lokator ułatwia zaplanowanie wejścia w sektor kierunku ILS w pożądanym miejscu.
Jeżeli taki lokator jest umieszczony w drodze lotniczej nazywa się markerem trasowym. Marker trasowy nadaje kropki.

W zależności kształtu charakterystyki promieniowania można wyróżnić dwa rodzaje markerów:
- fan-marker z charakterystyką nadawczą o przekroju eliptycznym, stosowany najczęściej jako marker trasowy.
- z-marker z charakterystyką o przekroju kołowym (stożkową).

Poniżej: LMM AY na podejściu na kierunek 330 stopni lotniska Warszawa -Okęcie. Zlokalizowany 1,006 kilometra od punktu przyziemienia jest ledwo widoczny w gęstej zabudowie. Antena markera jest zamocowana na niskim kratownicowym maszcie.
Na tle nieba widać typową linkową antenę NDB (AY pracuje na 375 kHz).

Początek formularza

Dół formularza

Jacek Tomczak - Janowski

01-Jul-1998
Akt. 04-02-2001

---