Adam Kowalik 14.05.2002r.
Sprawozdanie z wycieczki do oczyszczalni ścieków.
Oczyszczalnia ścieków znajduje się na ujściu małej rzeki do jeziora Miedwie. Jest ona na pierwszy rzut oka trudna do zauważenia. Jest to eksperymentalna biologiczna oczyszczalnia ścieków, prototyp który w przyszłości będzie być może powszechnie stosowany. Rzeka na której jest ta oczyszczalnia umiejscowiona niesie różne zanieczyszczenia. Płynie ona przez pola uprawne. Dużą część zanieczyszczeń stanowią związki wymywane z tych pól. Są to nawozy sztuczne i organiczne niosą więc dużą dawkę biogenów co może pogłębiać eutrofizacje jeziora Miedwie. Oprócz tego jesienią rzeka ta niesie dość dużo liści które też stanowią źródło biogenów. Samooczyszczenie się cieku jest możliwe tylko wtedy gdy płynie on dość wolno. W latach 60-tych powszechnie stosowało się melioracje. Powodowało to że wody szybciej spływały i nie zalewały pól uprawnych i nie powodowały powodzi. A teraz od melioracji rzek się odchodzi a nawet stosuje się wręcz odwrotne praktyki. Właśnie ta rzeczka wpadająca do Miedwia nad którą byliśmy jest tego przykładem. Na rzece są wbite paliki tworzące pół przegrody w poprzek biegu rzeki. Zwalniają one szybkość przepływu wody w korycie rzeki. Tworzą zakola i powodują że rzeka nie płynie prosto. W zakolach tworzą się wsteczne prądy które ułatwiają osadzanie się materii organicznej na dnie i brzegach rzeki. Dodatkowo przy brzegach i półprzegrodach mocuje się worki z tworzywa sztucznego a w ich wnętrzu znajdują się następne worki plastikowe. Zwiększają one możliwość osadzania się materii organicznej. Są one poza tym doskonałym miejscem dla drobnej fauny bezkręgowej. Właśnie te drobne bezkręgowce między innymi kiełże żerując na osadzonych w workach i zakolach osadach powodują oczyszczenie się rzeki ponieważ ładunek biogenów niesionych przez rzekę zamiast do Miedwia jest ich pożywieniem Zostaje on włączony do obiegu materii w łańcuchu troficznym. Worki te i zakole gdzie woda nanosi osad trzeba regularnie i często oczyszczać. Osadzone resztki organiczne i zwierzęta bezkręgowe można rozsypywać w pobliżu brzegów rzeki ale powyżej poziomu wody tak żeby znowu nie dostały się do rzeki. Przed samym ujściem do jeziora rzeka rozdziela się na 2 części. Jedna część uchodzi bezpośrednio do jeziora a druga trafia do osadnika. Osadnik jest długim na kilkadziesiąt metrów i głębokim na 4 metry kanałem. Następuje tutaj na większą skalę niż wcześniej w wyższym biegu rzeki osadzanie się materii organicznej niesionej przez rzekę. Woda z osadnika jest odprowadzana z osadnika przez sieć kanałów. Biegną one pod groblą która oddziela osadnik od jeziora. Ten osadnik też musi być regularnie oczyszczany z osadów które się w nim nagromadzą. Właściwa filtracja odbywa się w pasie trzcin przez który przepływa woda z cieku żeby dostać się do jeziora. A to właśnie trzciny odfiltrowują i zatrzymują większość niesionych przez rzekę zanieczyszczeń. Pewną rolę w oczyszczaniu bierze też peryfiton.
Opisana powyżej oczyszczalnia ścieków jest oczyszczalnią biologiczną trzcinową i bardzo dobrze spełnia swoją rolę. Nie dopuszcza do napływu do jeziora dużej części osadów i biogenów co zmniejsza możliwość eutrofizacji jeziora Miedwie. Oczyszczalnia ta jest bardzo tania w eksploatacji wymaga tylko pewnego nakładu pracy ponieważ trzeba często usuwać nagromadzone osady.