Wektor wodzący - wektor wyznaczający w ruchu na płaszczyźnie położenie punktu;
Prędkość kątowa - w fizyce, wielkość opisująca ruch obrotowy (np. ruch po okręgu). Jest wektorem (pseudowektorem) leżącym na osi obrotu i skierowanym zgodnie z regułą śruby prawoskrętnej.
Przyspieszenie kątowe występuje w ruchu obrotowym - jest pseudowektorem leżącym na osi obrotu i skierowanym zgodnie z regułą śruby prawoskrętnej. Jeśli współrzędną kątową ciała określa kąt α a wartość prędkości kątowej oznaczymy jako ω, to wartość przyspieszenia kątowego ε wynosi
Przyspieszenie - wektorowa wielkość fizyczna wyrażająca zmianę prędkości w czasie.
Przyspieszenie definiuje się jako pochodną prędkości po czasie, czyli jest szybkością zmiany prędkości. Jeśli przyspieszenie styczne jest skierowane przeciwnie do zwrotu prędkości ruchu, to wartość prędkości w tym ruchu maleje a przyspieszenie to jest nazywane opóźnieniem.
Przyspieszenie styczne - składowa styczna przyspieszenia związana jest ze zmianą wartości prędkości;
Przyspieszenie normalne - składowa normalna przyspieszenia związana ze zmianą kierunku prędkości;
I zasada dynamiki Newtona
Jeżeli na ciało nie działa żadna siła lub siły działającwe równoważą sie to ciało to pozostaje w spoczynku lub porusza się ruchem jednostajnym prostoliniowym
II zasada
Jeżeli na ciało działa siła niezrównoważona to ciało to porusza się ruchem zmiennym wartość przyspieszenia w tym ruchu jest wprost proporcjonalna do masy ciała i do wartości liczbowej działające siły
III zasada
jeżeli ciało A działa na ciało b pewną siłą F to ciało B działa na ciało A siłą F o tym samej wartości , kierunku ale o przeciwnym zwrocie
Układ inercjalny - układ odniesienia względem którego każde ciało na które nie działają siły zewnętrzne porusza się bez przyspieszenia;
Układ nieinercjalny - układ odniesienia poruszający się ruchem niejednostajnym względem jakiegokolwiek inercjalnego układu odniesienia;
Siła zachowawcza - inaczej zwana siłą potencjalną; praca tej siły po dowolnym torze zamkniętym jest równa 0;
Energią potencjalną ciała w punkcie P względem punktu O nazywamy pracę jaką wykona siła zachowawcza przy przesunięciu tego ciała z P do O;
Siła tarcia - to siła niezachowawcza, czyli taka, której praca zależy od drogi, po której następuje przemieszczenie ciała;
Środek masy układów punktów materialnych porusza się tak, jak punkt materialny o masie równej całkowitej masie układu, na który działa siła Fz równa wypadkowej sił zewnętrznych działających na układ;
Moment bezwładności - charakteryzuje sposób rozmieszczenia masy wokół osi obrotu; Twierdzenie Steinera - moment bezwładności I bryły względem dowolnej osi jest równy sumie momentu bezwładności I0 względem osi przez środek masy oraz iloczynu masy bryły i kwadratu odległości d obu osi od siebie;
ZZP - jeżeli wypadkowa sił zewnętrznych =0 to całkowity pęd tego układu jest stały;
ZZMP - jeżeli wypadkowa momentu sił zewnętrznych =0 to całkowity moment pędu tego układu jest stały;
ZZEM - energia mechaniczna układu odosobnionego (układu, na który nie działają żadne siły) i zachowawczego (siły są siłami zachowawczymi) jest stała;
Moment siły (moment obrotowy) siły F względem punktu O jest to iloczyn wektorowy promienia wodzącego r, o początku w punkcie O i końcu w punkcie przyłożenia siły, oraz siły F:
Moment pędu punktu materialnego o pędzie p, którego położenie opisane jest wektorem wodzącym r względem danego układu odniesienia (wybranego punktu, zwykle początku układu współrzędnych), definiuje się jako wektor (pseudowektor) będący rezultatem iloczynu wektorowego wektora położenia i pędu
Siła bezwładności (siła inercji, siła pozorna) - siła pojawiająca się w nieinercjalnym układzie odniesienia, będąca wynikiem przyspieszenia tego układu. Siła bezwładności nie jest oddziaływaniem z innymi ciałami, jak to ma miejsce przykładowo w sile klasycznie rozumianej grawitacji. Jeżeli zjawisko, w którym pojawiła się siła bezwładności, opisywane jest w inercjalnym układzie odniesienia, wówczas siła bezwładności nie występuje, zachowanie się ciał w takim układzie można wyjaśnić działaniem innych sił.
Siła bezwładności działająca na ciało o masie m znajdujące się w nieinercjalnym układzie poruszającym się z przyspieszeniem a wyrażona jest wzorem:
We wzorze tym minus oznacza, że zwrot siły bezwładności jest przeciwny do zwrotu przyspieszenia układu.
Energia potencjalna w polu Grawitacyjnym Ciało o masie m umieszczone w danym punkcie pola ma energię potencjalną, która jest równa pracy, jaką wykonają siły pola, aby przenieść ciało z nieskończoności do tego punktu:
gdzie M to masa ciała będącego źródłem pola.
Zasady dynamiki dla ruchu obrotowego:
1. Jeżeli wypadkowy moment siły działający na bryłę sztywną =0 to bryła pozostaje w spoczynku lub porusza się ruchem jednostajnym obrotowym;
2.Moment siły M działającej na bryłę sztywną jest równy iloczynowi momentu bezwładności I bryły i jej przyspieszenia kątowego ε;
3. Jeżeli bryła B działa na bryłę A pewnym momentem siły MBA to bryła A działa na B momentem siły MAB o tej samej wartości i kierunku, ale innym zwrocie;
Prawo Grawitacji Newtona Dwa punkty materialne o masach M i m przyciągają się wzajemnie siłą grawitacyjną wprost proporcjonalną do kwadratu odległości między nimi
1. prędkość kosmiczna - najmniejsza prędkość jaką należy nadać ciału, aby mogło się poruszać po stabilnej orbicie kołowej wokół dowolnego ciała niebieskiego;
2. prędkość kosmiczna - prędkość, która umożliwia osiągnięcie nieograniczonej odległości od Ziemi;
3 prędkość kosmiczna - minimalna prędkość umożliwiająca opuszczenie Układu Słonecznego;
Keplera prawa, trzy prawa sformułowane przez J. Keplera, opisujące ruchplanet w Układzie Słonecznym:
I prawo Keplera: planety poruszają się po orbitach eliptycznych, przy czym Słońce znajduje się w jednym z ognisk elipsy.
II prawo Keplera: dla danej planety stałą wielkością jest jej tzw. prędkość polowa (tj. pole powierzchni figury ograniczonej łukiem elipsy zakreślanym przez planetę w jednostce czasu i odległościami od końców łuku do ogniska).
III prawo Keplera: kwadraty okresów obiegów planet wokół Słońca są proporcjonalne do trzecich potęg ich średnich odległości od Słońca.