przydanie organom kontrolnym zwiększonych uprawnień władczych zmierzających do zwiększonej skuteczności (niektóre kontrole w państwie nie są w ogóle efektywne); wprowadzenie zewnętrznego obserwatora; przywrócenia
praktyczne funkcji kontrolnych i statusu stron organizacjom społecznymi kuratorom w szerszym zakresie;
4. mocne zrygoryzowanie przedsięwzięć w dziedzinach, w których korupcja szczególnie mocno się osadza: jak np. w sferze prywatyzacji gospodarczej zamówień publicznych (przy okazji należy ewidentnie odciąć od zamowień publicznych pola, których objęcie zamówieniami jest niesensowne czy d obsadzania rad nadzorczych, kontroli przepływu pieniędzy publicznych fundacji i innych podobnych podmiotów. Zrygoryzowania takie winny dotyczące tak działań, jak i formułowania regulacji prawnych;
5. podejmowanie w pierwszym rzędzie zabezpieczenia i odbierania H ku osobom, które swoim przestępczym zachowaniem wyrządziły szkody materialne interesowi publicznemu. Pierwszy krok poczynił tu polski ustawodawca w zmienionym ustawą z dnia 13 czerwca 2003 r. kodeksie karnym, w którym zapisał w prawodawstwie polskim znane z wiedeńskiej konwencji dotyczącej zwalczania nielegalnego obrotu środkami odurzającymi i psychotropowi rozwiązanie wprowadzające domniemanie nielegalnego pochodzenia mienią będącego we władaniu sprawcy, bądź też w samoistnym posiadaniu osoby fizycznej i prawnej albo jednostki organizacyjnej. Regulacja ta właśnie sprawcę przerzuca obowiązek udowodnienia legalnego pochodzenia podanego majątku. Spośród innych podobnych zaleceń można by wskażą potrzebę wprowadzenia zintensyfikowanych przedsięwzięć zmierzających przyspieszonej ewidentnie odpowiedzialności indywidualnej, wprowadza odpowiedzialności partii (innych podmiotów politycznych, czy konkret osób w tych partiach) za szkody materialne wyrządzone przez wprowadzę przez nich ludzi popełniających przestępstwa na stanowiskach administracji publicznej i administracji gospodarczej (przedsiębiorstw);
6. wprowadzenie wszędzie tam, gdzie to jest racjonalne i w sposób racjonalny (granice można tu ustalić) nieodpowiedzialności karnej dającego łapówkę, co postulowano m.in. w pierwszym wydaniu tego podręcznika to zostało zrealizowane w znowelizowanych postanowieniach kodeksu karnego. W nowym kodeksie karnym zwiększono odpowiedzialność za korupcję. Mimo tego, iż duża korupcja mocniej i szerzej demoralizuje społeczeństwo niż przestępstwa polegające na użyciu przemocy nie została w znowelizowanym k.k. uznana za zbrodnię;
7. poprawną i pełną realizację obowiązujących przepisów antykorupcyjnych (to jest aktów normatywnych i aktów prawa wewnętrznego) oraz eliminację kompromitujących system przypadków nieodpowiedzialności.
286
Niemnej A. Kamiński trafnie podnosi, iż poprzestanie na zmianach w prawie to zbyt mało.
Definicje:
Według ratyfikowanej przez Polskę ustawą z dnia 28 lutego 2002 r.
Cywilnoprawnej konwencji o korupcji, korupcja oznacza wręczanie,
przyjmowanie lub proponowanie, bezpośrednio czy pośrednio, łapówki lub
jakiejkolwiek innej nienależnej korzyści, albo jej obietnicę, która wypacza prawidłowe wykonywanie obowiązków lub zachowanie wymagane od osoby otrzymującej łapówkę, nienależną korzyść lub ich obietnicę.
Zgodnie z postanowieniami Konwencji w sprawie zwalczania korupcji, w którą włączeni są urzędnicy Wspólnot Europejskich lub urzędnicy Członkowskich Unii Europejskiej, za korupcje bierną uznaje się £ działanie urzędnika, który bezpośrednio lub pośrednio żąda lub otrzymuje dowolnego rodzaju dla siebie lub innej osoby, albo przyjmuje takiej korzyści, podejmując działanie lub powstrzymując się od czynności wynikającej z jego obowiązków lub pełniąc swoją funkcję z naruszenia obciążających go obowiązków.
W tym samym akcie za korupcje czynna uznaje się działanie umyślne, polegające na dawaniu obietnicy lub przekazywaniu bezpośrednio lub pośrednio korzyści dowolnego rodzaju urzędnikowi lub osobie trzeciej po to, by k pełnił swoją funkcję z naruszeniem obowiązków lub powstrzymał się od podejmowania czynności, do których podjęcia był obowiązany.
Z Zanalizuj treść powyższych definicji.